Δημήτριος Ταγκόπουλος

Ο Δημήτριος Ταγκόπουλος (Ύδρα 1860 – 21 Μαρτίου^[1] 1926) ήταν Έλληνας πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και εκδότης. Αν και εργάστηκε στον χώρο της δημοσιογραφίας, διακρίθηκε περισσότερο ως λογοτέχνης, κριτικός και θεατρικός συγγραφέας. Γνωστότατο είναι το περιοδικό Νουμάς, που ο ίδιος εξέδωσε.

Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας αλλά για βραχύ χρονικό διάστημα, καθώς επιδόθηκε στο γράψιμο σε εφημερίδες της εποχής, όπως ο Ραμπαγάς, η Εστία και το Έθνος. Σύμφωνα με άλλη πηγή,^[2] ολοκλήρωσε τις σπουδές του και το 1890 αναγορεύθηκε διδάκτορας της ιατρικής, ενώ στη συνέχεια άσκησε για μικρό διάστημα την ιατρική στη Θεσσαλία. Επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα το 1896 και από τότε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στα γράμματα. Είχε ήδη εκδώσει τη σατιρική εφημερίδα Δον Κιχώτης το 1894.^[3] Εξέδωσε και το δικό του περιοδικό, τον Νουμά, το 1903, ένα περιοδικό το οποίο αναδείχθηκε σε στυλοβάτη της δημοτικής γλώσσας. Το «Νουμάς» το είχε ήδη χρησιμοποιήσει ο ίδιος ως ψευδώνυμο στην Εστία. Χρησιμοποιούσε επίσης σε άλλα έντυπα το ψευδώνυμο «Κύριος Ιερεμίας». Ο Δ. Ταγκόπουλος φιλοδοξούσε να θεωρείται κυρίως θεατρικός συγγραφέας. Διορίστηκε γραμματέας στη Σχολή Καλών Τεχνών και τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, δύο χρόνια πριν τον θάνατό του, που συνέβη το 1926.

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:   Συγγραφέας:Δημήτριος Ταγκόπουλος

• Πρώτοι στίχοι (1890)

• Ζωντανοί και πεθαμένοι (1905)
• Ο άσωτος (1906)
• Οι αλυσίδες (1907)
• Στην εξώπορτα (1908)
• Μαύρο χέρι (1911)
• Ο λυτρωμός (1921)
• Το καινούριο σπίτι (1922)
• Μητέρα (1924)

Τα τραγούδια του Ραμπαγά (1898, με κείμενα του Κλ. Τριανταφύλλου)

• Οι απόγονοι (1914)
• Πίσω από τα κάγκελα (1919)
• Τρία διηγήματα (1919)
• Πλάι στην αγάπη ( 1920)
• Αγαπώντας κι άλλα διηγήματα (1922)
• Θέμης Βρανάς (1923)
• Δυο αγάπες (1924)

• Φιλολογικά πορτραίτα (1922).

• Αρχείο τευχών του "Νουμά"