Βασίλειος Θ. Κουρουσόπουλος

Ο Βασίλειος Κουρουσόπουλος (1878 - 1929) ήταν Έλληνας αξιωματικός του στρατού.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θεμιστοκλή Κουρουσόπουλου, αξιωματικού του Στρατού, και της Σοφίας Γιαννοπούλου. Παππούς του ήταν ο Βασίλειος Κουρουσόπουλος.^[1] Φοίτησε στη Βαρβάκειο σχολή και ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Εισήλθε στη σχολή Ευελπίδων το 1895 και αποφοίτησε πρώτος ως αξιωματικός πεζικού.^[2] Εργάστηκε για χρόνια στη χαρτογραφική υπηρεσία στρατού και έλαβε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους, στους οποίους και τραυματίστηκε. Τον Μάρτιο του 1913 επικεφαλής στρατιωτικού σώματος κατέλαβε τη Σάμο, της οποίας διετέλεσε στρατιωτικός διοικητής. Το ίδιο έτος διορίστηκε υπασπιστής του Ελευθέριου Βενιζέλου και από το 1918 υπηρέτησε σε μάχιμες θέσεις στη Μικρά Ασία κ.α. Τον Σεπτέμβριο του 1922 συμμετείχε ως μέλος της επαναστατικής επιτροπής υπό τον Στυλιανό Γονατά.

Αποστρατεύθηκε το 1925 και επαναφέρθηκε στην ενεργό δράση το 1926 ως διοικητής του Β' σώματος στρατού στη Λάρισα. Η τελευταία θέση που ανέλαβε ήταν αυτή του διοικητή του Γ΄ Σώματος Στρατού Θεσσαλονίκης.^[2] Επίσης είχε υπηρετήσει ως καθηγητής τοπογραφίας στη σχολή Ευελπίδων.

Απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος και γιος του ήταν ο Θεμιστοκλής Κουρουσόπουλος, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.