Αμβρόσιος Φραντζής (πρεσβύτερος)

Αμβρόσιος Φραντζής
Ο Αμβρόσιος Φραντζής από ξυλογραφία του περιοδικού Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1866
Έλληνας κληρικός, ιστ��ρικός, πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1778, Μεσορρούγι Αχαΐας
Θάνατος	1851 Αθήνα
Εθνότητα	Ελληνική
δεδομένα

Ο Αμβρόσιος Φραντζής (κατά κόσμον Ανδρόνικος Αναγνωστόπουλος, Μεσορρούγι Αχαΐας, 1778 - Αθήνα, 1851) ήταν Έλληνας κληρικός, ιστορικός, πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε στο Μεσορρούγι της πρώην επαρχίας Καλαβρύτων το 1778. Έγινε μοναχός σε μικρή ηλικία στη μονή του Μεγάλου Σπηλαίου όπου έμαθε και γράμματα στη σχολή που λειτουργούσε εκεί. Στις 20 Φεβρουαρίου 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον ξάδελφό του Γερμανό Ζαφειρόπουλο, επίσκοπο της Ιεράς Μητρόπολης Χριστιανουπόλεως^[1] και ανέπτυξε μεγάλη δράση στην Πελοπόννησο. Μύησε στην Φιλική Εταιρεία όλους τους μοναχούς του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ πήρε μέρος σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις. Χρημάτισε μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας και το 1827 ήταν πληρεξούσιος Αρκαδίας στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.

Τον Ιανουάριο του 1821 μαζί με τον επίσκοπο Χριστιανουπόλεως Γερμανό μετέβησαν από την Κυπαρισσία στην Βοστίτσα (το σημερινό Αίγιο) και πήραν μέρος στην εκεί συνέλευση. Μαζί με τον Γερμανό θεωρούνται από τους πρωτεργάτες της επανάστασης στην Αρκαδία.

Το 1833, με υποκίνηση τού Άγγλου Εδουάρδου Μάνσον, συνελήφθη μαζί με τον Κολοκοτρώνη ως ρωσόφιλος και φυλακίστηκε στο Ναύπλιο^[2]. Αργότερα μετά την απελευθέρωσή του, επί βασιλείας Όθωνα, έχοντας ζήσει τα γεγονότα όλου του Αγώνα έγραψε το τετράτομο έργο Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος, καθιστάμενος έτσι ο πρώτος ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Όμως είναι πιο πολύ απομνημονεύματα παρά ιστορία, ενώ κυρίαρχος είναι ένας τοπικισμός του.^[3] Η δημοσίευση όμως αυτού του έργου του σήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από μέρους των περισσοτέρων από τους σύγχρονούς του, εκτός των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Τσαλαφατίνου αλλά και του Σακελλαριάδη που το έκριναν ως ιδιαίτερα αντικειμενικό και αμερόληπτο.

Ο Αμβρόσιος Φραντζής πέθανε στην Αθήνα το 1851. Μετά από 85 χρόνια από το θάνατό του, το 1936, επί Ιωάννη Μεταξά στήθηκε μνημείο με την προτομή του στη Κάτω Κυπαρισσία. Τη βιογραφία του Α. Φραντζή έγραψε ο Κ. Καλαντζής υπό τον τίτλο "Ο Ιστορικός Αμβρόσιος Φραντζής – Ο Κληρικός, ο Πολεμιστής και ο Διπλωμάτης 1771-1851", Αθήνα. χ.χ.

• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.18ος, σελ.365.
• Στάθη Ηλ. Παρασκευόπουλου, Οι Τριφύλιοι (Αρκαδινοί) στον αγώνα του 21, Κυπαρισσία 1973, έκδοση Συλλόγου Τριφυλίων.
• Κωνσταντίνος Δημαράς, «Αμβρόσιος Φραντζής» στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα, Α΄. Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ. Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ. 145-147. [2]

Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.