Άγιος Ιωάννης Θεολόγος

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος (ή Νέα Σεπόλια) αποτελεί συνοικία του Δήμου Περιστερίου και τοποθετείται στο ΒΑ τμήμα του τρίτου γεωγραφικού διαμερίσματος της περιοχής (μαζί με την ευρύτερη περιοχή του Μπουρναζίου και Κουνέα-Κολοκυνθούς). Φυσικά όριά του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου αποτελούν στο βόρειο τμήμα του η λεωφόρος Ανδρ. Παπανδρέου (σύνορα με δήμο Ιλίου), στο ανατολικό η λεωφόρος Κηφισού (σύνορα με δήμο Αθηναίων), στο δυτικό η λεωφόρος Κύπρου και στο νότιο η λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως (ως νοητή συνέχεια της οδού Δυρραχίου - Σεπόλια). Η περιοχή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου πήρε το όνομά της από την ομώνυμη εκκλησία, η οποία βρίσκεται μεταξύ των οδών Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Οίτης και Λευκωσίας.

Σύμφωνα με τα πρακτικά ^[1] του δημοτικού συμβουλίου του Περιστερίου (1935), η συνοικία περιγράφεται ως τμήμα του Δήμου, ωστόσο θα ενταχθεί στο σχέδιο πόλης στα μέσα της δεκαετίας του '60. Έως και εκείνη την περίοδο, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος υπήρξε μια καθαρά αγροτική περιοχή. Μεγάλες εκτάσεις περιβολιών με μικρές μονοκατοικίες και βίλες κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος του (αρχοντικό του Τσαλαβούτα). Ο μόνιμος πληθυσμός της περιοχής αποτελούνταν από μεγάλες οικογένειες περιβολαραίων (Πέρρου, Καπουράλου, Παπαμιχαήλ, Μπαμπάλα, Κάρλου, Μαγουλά κ.ά) και ντόπιων κτηματιών. Χαρακτηριστική είναι η σύνδεση των κατοίκων με το δήμο Αθηναίων και όχι με το δήμο Περιστερίου: αφενός μεν, η περιοχή θεωρούνταν λογική προέκταση των Σεπολίων και αφετέρου, η σχετική απόσταση από το κέντρο του Περιστερίου και η ελάχιστη σχέση με τους πρόσφυγες που κατοίκουσαν σε αυτό, καθιστούσαν τον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο ως "Υπόλοιπο του Δήμου Αθηναίων". Από το 1967 και έπειτα και λόγω της υπεραξίας που πήρε η γη με την ένταξή της στο σχέδιο πόλης, οι αγροτικές εκτάσεις πουλήθηκαν ως οικόπεδα, στα οποία χτίστηκαν βιομηχανικοί χώροι και μικρές βιοτεχνίες. Το 1983, ενώ η τσιμεντοποίηση της συνοικίας συνεχιζόταν, οι κάτοικοι της περιοχής συσπειρώθηκαν και διεκδίκησαν το παλιό περιβόλι του "Λιούμη", στο χώρο του οποίου ζητούσαν να γίνει αθλητικός χώρος και παιδική χαρά αντί βιομηχανικής μονάδας. Σήμερα στη θέση του "Λιούμη", στεγάζεται το προπονητήριο του Ατρομήτου και το Θέατρο Πολιτών του δήμου Περιστερίου.

Εκτός από τους ναούς του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, υπάρχει ο ναός των Αγίων Ταξιαρχών (ιδιωτικό παρεκκλήσι^[2] των οικογενειών Αισώπου - Γονατά) στη γέφυρα του Ροσινιόλ. Πρόκειται για μικρό (5,10 μέτρα Χ 7,75 μέτρα), μονόκλιτο ναό βασιλικού ρυθμού με ημιεξαγωνική αψίδα ιερού,^[3] ο οποίος είναι θολοσκεπής, και φέρει τόξο σε κάθε κατά μήκος πλευρά. Ο θόλος του επισκευάστηκε κατά το παρελθόν,^[3] ενώ έφερε παλαιότερα αξιόλογες τοιχογραφίες.^[3][4]

Επίσης, στη διασταύρωση των οδών Σολωμού και Κωνσταντινουπόλεως, βρίσκεται ο ναΐσκος του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ή, όπως ονομάζεται από τους κατοίκους της περιοχής, "Αγιαννάκης", ο οποίος υπήρξε ιδιωτική εκκλησία της οικογένειας των Φαμελιάρηδων.

• Αναστασία Τριανταφυλλοπούλου, Περιστέρι - Η ανάπτυξη της πόλης, η δομή και ο ρόλος της τοπκής αυτοδιοίκησης, Βιβλιόραμα, 2006.
• Σχετικά με το ναΐσκο του "Αγιαννάκη", δείτε τη διεύθυνση του διαρκή καταλόγου κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδας: https://web.archive.org/web/20160305042941/http://listedmonuments.culture.gr/fek.php?ID_FEKYA=72&v17=.
• Επίσης, σημαντική πηγή για την πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής αποτελεί η εξαιρετική εργασία των μαθητών του 14ου Γυμνασίου Περιστέριου με τίτλο "Τα ξωκλήσια του Κηφισού": https://web.archive.org/web/20131230015138/http://www.asda.gr/g14per/programs/kinitikotita/kifisos/ergo/ioan-min.htm