Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μη δυαδικό φύλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το μη-δυαδικό, (αγγλ: non-binary) ή genderqueer (ελληνικά: φυλοδιαφορετικο), είναι η ύπαρξη ενός φάσματος ταυτοτήτων φύλου που δεν είναι αποκλειστικά αρρενωπές ή θηλυκές —ταυτότητες που βρίσκονται έξω από το δυαδικό φύλο. [1] Οι μη-δυαδικές ταυτότητες μπορεί να εμπίπτουν στην ομπρέλα των τρανς, καθώς πολλά μη δυαδικά άτομα ταυτίζονται με ένα φύλο διαφορετικό από το φύλο που τους έχει ανατεθεί. [2]

Τα μη δυαδικά άτομα μπορούν να αυτοπροσδιοριστούν έχοντας δύο ή περισσότερα φύλα (να είναι bigender/ αμφίφυλα ή trigender/τρίφυλα) ,[3] [4] να μην έχουν κανένα φύλο (άφυλο, μη έμφυλο, απελευθερωμένο από το φύλο ή ουδέτερο ως προς το φύλο), να «μετακινούνται» ανάμεσα στα φύλα ή αλλιώς να έχουν μία ρευστή ταυτότητα φύλου (genderfluid/ρευστόφυλο) : [5] Nα έχουν τρίτο φύλο ή άλλο φύλο (κατηγορία που περιλαμβάνει τα άτομα τα οποία δεν τοποθετούν όνομα στο φύλο τους). [6]

Η ταυτότητα του φύλου είναι ξεχωριστή από τον σεξουαλικό ή ρομαντικό προσανατολισμό [7] και τα μη-δυαδικά άτομα έχουν μια ποικιλία σεξουαλικών προσανατολισμών, όπως και τα άτομα που νιώθουν αυθεντικά με το φύλο που τους έχει ανατεθεί (cisgender→ μη τρανς, φυλοαμετάβατα ή / και χωρίς φυλοεπαναστατική συμπεριφορά). [8]

Ένα μη δυαδικό φύλο δεν σχετίζεται με μία συγκεκριμένη έκφραση φύλου, όπως είναι ο ανδρογυνισμός. Τα μη-δυαδικά άτομα ως ομάδα, έχουν μια μεγάλη ποικιλία εκφράσεων φύλου και μερικά μπορεί να απορρίψουν εντελώς τις ταυτότητες του φύλου. [9] Μερικά αντιμετωπίζονται ιατρικά για τη δυσφορία φύλου με χειρουργική επέμβαση ή ορμονοθεραπεία, όπως οι τρανς άνδρες και γυναίκες .

Ορισμοί και ταυτότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία[νεκρός σύνδεσμος] μη-δυαδική σημαία υπερηφάνειας σε μια παρέλαση στο Παρίσι, που γράφει "Το φύλο μου είναι μη-δυαδικό".

Ο όρος genderqueer προήλθε από queer περιοδικά της δεκαετίας του 1980 και είναι πρόδρομος του όρου non-binary/μη-δυαδικό . [10] Εκτός από τη χρήση της λέξης ως όρο ομπρέλας, η λέξη genderqueer έχει χρησιμοποιηθεί ως επίθετο για να αναφερθεί κάποιος σε οποιοδήποτε άτομο που υπερβαίνει τις διακρίσεις του φύλου, ανεξάρτητα από την αυτοπροσδιορισμένη ταυτότητα φύλου του. Τα άτομα μπορούν να εκφράσουν την εμφύλη μη-ετεροκανονικότητα, με το να μη συμμορφωθούν με τις δυαδικές κατηγορίες φύλου «άντρας» και «γυναίκα». Η λέξη genderqueer χρησιμοποιείται συχνά από άτομα που αμφισβητούν τις δυαδικές κοινωνικές δομές του φύλου, για να αυτοπροσδιοριστούν. [11]

Ο όρος έχει επίσης χρησιμοποιηθεί από εκείνους που περιγράφουν αυτό που βλέπουν ως αμφισημία φύλου. [12] Η λέξη ανδρόγυνο (αγγλ: Αndrogyne ή androgynous) χρησιμοποιείται συχνά ως περιγραφικός όρος για άτομα αυτής της κατηγορίας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο όρος «ανδρόγυνο» συνδέεται στενά με ένα μείγμα, κοινωνικά καθορισμένων, αρρενωπών και θηλυκών χαρακτηριστικών. [13] Ωστόσο, δεν αυτοπροσδιορίζονται όλα τα genderqueer άτομα ως ανδρόγυνα. Ορισμένα αυτοπροσδιορίζονται ως αρρενωπή γυναίκα ή θηλυκός άνδρας ή συνδυάζουν τη λέξη genderqueer με άλλη επιλογή φύλου.

Πολλές αναφορές χρησιμοποιούν τον όρο τρανς για να συμπεριλάβουν τα genderqueer/μη-δυαδικά άτομα. [14] [15] [16] Το Ίδρυμα Εκστρατείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το Φάσμα των Φύλων χρησιμοποιούν τον όρο «επεκτατικό φύλο» για να εκφράσουν "ένα ευρύτερο, πιο ευέλικτο φάσμα ταυτότητας ή / και έκφρασης φύλου από αυτό που συνήθως σχετίζεται με το δυαδικό σύστημα φύλου". [17]

Τα άφυλα/agender άτομα (' α -' που σημαίνει "χωρίς") [18] [19] είναι εκείνα που αυτοπροσδιορίζονται έχοντας κανένα φύλο ή έχοντας καμία ταυτότητα φύλου. [20] [21] [22] Αν και αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ταυτοτήτων που δεν συμμορφώνονται με τους παραδοσιακούς κανόνες του φύλου, ο μελετητής Finn Enke δηλώνει ότι τα άτομα που ταυτίζονται με οποιαδήποτε από αυτές τις θέσεις μπορεί να μην αυτοπροσδιορίζονται απαραίτητα ως τρανς. [23] Το ουδέτερο φύλο (neutrois) και το άφυλο, ήταν δύο από τα 50 διαθέσιμα προσαρμοσμένα φύλα στο Facebook, τα οποία προστέθηκαν στις 13 Φεβρουαρίου 2014. [24] Το άφυλο είναι επίσης διαθέσιμο ως επιλογή φύλου στο OkCupid από τις 17 Νοεμβρίου 2014. [25]

Το bigender/αμφίφυλο (δεν πρέπει να μπερδευτεί με την αμφιφυλοφιλία) ή αλλιώς το διπλό φύλο, είναι μια ταυτότητα φύλου που περιλαμβάνει δύο οποιεσδήποτε έμφυλες ταυτότητες και συμπεριφορές. Το να αυτοπροδιορίζεται κάποιο ως bigender, νοείται συνήθως ότι αυτοπροσδιορίζεται ταυτόχρονα ως άνδρας και γυναίκα ή κινείται μεταξύ της αρρενωπής έκφρασης φύλου και της θηλυκής έκφρασης φύλου, έχοντας ταυτόχρονα δύο ξεχωριστές ταυτότητες φύλου ή παρουσιάζοντας διακυμάνσεις μεταξύ τους. [26] [27] [28] Αυτό διαφέρει από το να αυτοπροσδιορίζεται κάποιο ως genderfluid (ελ: Ρευστόφυλο), καθώς όσα αυτοπροσδιορίζονται ως genderfluid ενδέχεται να μην «μετακινούνται» πίσω-μπρος μεταξύ οποιωνδήποτε σταθερών ταυτοτήτων φύλου και ίσως να βιώσουν ένα ολόκληρο εύρος ή φάσμα ταυτοτήτων, με την πάροδο του χρόνου. [29] [30] Η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση περιγράφει τη bigender ταυτότητα ως μέρος της ομπρέλας των τρανς ταυτοτήτων. [31] Μερικά bigender άτομα εκφράζουν δύο διαφορετικές περσόνες, οι οποίες μπορεί να είναι θηλυκές, αρρενωπές, άφυλες, ανδρόγυνες ή άλλες ταυτότητες φύλου : Άλλα βρίσκουν ότι ταυτίζονται ταυτόχρονα με δύο φύλα. Μια έρευνα του 1999 που διεξήχθη από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Σαν Φρανσίσκο παρατήρησε ότι, μεταξύ της κοινότητας των τρανς, το 3% εκείνων που είχαν ανατεθεί ως άνδρες κατά τη γέννηση και το 8% αυτών που είχαν ανατεθεί ως γυναίκες κατά τη γέννηση, αυτοπροσδιορίζονταν είτε ως «τραβεστί, παρενδυτικοί, drag queens, ή ως bigender". [32] Μια δημοσκόπηση του 2016 από την εταιρία Harris Insights & Analytics που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της GLAAD, διαπίστωσε ότι το 1% των γεννηθέντων 1980-2000 αυτοπροσδιορίζονται ως bigender. [33] [34]

Το demigender/ημίφυλο είναι μια ταυτότητα φύλου ενός ατόμου που αυτοπροσδιορίζεται εν μέρει με ένα φύλο και ταυτόχρονα με κάποιο άλλο. [35] [36] Υπάρχουν πολλές υποκατηγορίες αυτής της ταυτότητας. Ένα demi-boy ή demi-man, για παράδειγμα, ταυτίζεται τουλάχιστον εν μέρει με το να είναι αγόρι ή άντρας, ανεξάρτητα από το βιολογικό και κοινωνικό φύλο που του έχει ανατεθεί κατά τη γέννηση, ενώ άλλα μέρη της ταυτότητάς του, μπορεί να ανατεθούν σε άλλα φύλα, το ρευστό φύλο ή κανένα άλλο φύλο (άφυλο). Ένα demiflux άτομο αισθάνεται πως το σταθερό μέρος της ταυτότητάς του είναι μη-δυαδικό.

Τα genderfluid/ρευστόφυλα άτομα, εκφράζουν συχνά την επιθυμία να παραμείνουν ευέλικτα σχετικά με την ταυτότητα του φύλου τους, αντί να δεσμεύονται σε έναν μόνο ορισμό. [37] Μπορεί να «μετακινούνται» μεταξύ διαφορετικών εκφράσεων φύλου κατά τη διάρκεια της ζωής τους ή να εκφράζουν ταυτόχρονα πολλαπλές πτυχές διαφόρων δεικτών φύλου. [38] Ένα άτομο με ρευστό φύλο μπορεί επίσης να αυτοπροσδιορίζεται ως bigender  – εναλλάσσοντας μεταξύ αρρενωπότητας και θυληκότητας, ή ως trigender – εναλλάσσοντας μεταξύ αυτών και ενός τρίτου φύλου. [39] [40]

Οι όροι transfeminine/τρανσθηλυκό και transmasculine/ τρανσαρρενωπό μπορεί να χρησιμοποιηθούν από άτομα, για να περιγράψουν μια πτυχή της θηλυκότητας ή της αρρενωπότητας στην ταυτότητά τους. Ο όρος transfeminine, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα τα οποία έχoυν ανατεθεί ως αρσενικό κατά τη γέννηση, αλλά ευθυγραμμίζονται πιο στενά με τη θηλυκότητα, χωρίς να είναι απαραίτητο να αυτοπροσδιορίζονται πλήρως ως γυναίκα. Ο όρος transmasculine, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα τα οποία έχoυν ανατεθεί ως θηλυκό κατά τη γέννηση, αλλά ευθυγραμμίζονται πιο στενά με την αρρενωπότητα, χωρίς να είναι απαραίτητο να αυτοπροσδιορίζονται πλήρως ως άνδρας. [41]

Μία[νεκρός σύνδεσμος] genderqueer σημαία υπερηφάνειας στη Βαλένθια, που γράφει "Το μέλλον δεν είναι δυαδικό".

Το 1992, μετά την έκδοση του βιβλίου “Διεμφυλική Απελευθέρωση” (Transgender Liberation): Ένα Κίνημα Του Οποίου ο Χρόνος Έφτασε από τη Leslie Feinberg, ο όρος transgender διευρύνθηκε για να γίνει ένας όρος για την παραλλαγή του φύλου γενικότερα. [42] Αυτό τονίζεται το 1994, όταν η ακτιβίστρια Kate Bornstein έγραψε "Όλες οι κατηγορίες των transgender βρίσκουν κοινό έδαφος στο ότι κάθε μία παραβιάζει έναν ή περισσότερους από τους κανόνες του φύλου: Αυτό που έχουμε κοινό είναι ότι είμαστε παράνομα του φύλου, κάθε ένα από εμάς." [43]

Ο όρος genderqueer χρησιμοποιήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 μεταξύ πολιτικών ακτιβιστών. [44] Το Riki Anne Wilchins συνδέεται συχνά με τη λέξη και ισχυρίζεται ότι την έχει επινοήσει. [45] Το Wilchins χρησιμοποίησε τον όρο σε ένα δοκίμιο του 1995 που δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του In Your Face για να περιγράψει όποιον δεν «συμμορφώνεται» με το φύλο. [46] [47] Ήταν επίσης ένας από τους κύριους συνεισφέροντες στην ανθολογία Genderqueer: Voices Beyond the Sexual Binary που δημοσιεύθηκε το 2002. Το Wilchins δήλωσε ότι αυτοπροσδιορίζεται ως genderqueer στην αυτοβιογραφία του, το 1997.

Το διαδίκτυο δημοφιλοποίησε τον όρο genderqueer, καθώς το ευρύ κοινό μπόρεσε να προσεγγιστεί πολύ γρήγορα. [44] Το 2008, χρησιμοποίησαν τη λέξη genderqueer στην εφημερίδα New York Times [48] Στη δεκαετία του 2010, αυτός ο όρος έγινε πιο δημοφιλής καθώς πολλές διασημότητες αυτοπροσδιορίστηκαν δημοσίως ως μη συμμορφωμένοι με το φύλο (αγγλ.: Gender nonconforming). [49] Το 2012, το Σχέδιο για την Μεσοφυλική & Genderqueer Αναγνώριση ξεκίνησε να υποστηρίζει την επέκταση των επιλογών φύλου σε επίσημη τεκμηρίωση. [50] Το 2016, το Jamie Shupe ήταν το πρώτο άτομο που είχε μη-δυαδικό φύλο σε επίσημα έγγραφα στις Ηνωμένες Πολιτείες. [51]

Ουδετερότητα φύλου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ουδετερότητα του φύλου είναι το κίνημα για τον τερματισμό της διάκρισης του φύλου στην κοινωνία και του έμφυλου διαχωρισμού, μέσω μιας ουδέτερης γλώσσας ως προς το φύλο και μέσω άλλων μεθόδων.

Αντωνυμίες και τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Kονκάρδες[νεκρός σύνδεσμος] αντωνυμιών από ένα φεστιβάλ τέχνης και τεχνολογίας, 2016.

Ορισμένα μη-δυαδικά/genderqueer άτομα προτιμούν να χρησιμοποιούν αντωνυμίες που είναι ουδέτερες ως προς το φύλο. Στις αγγλόφωνες περιοχές, η χρήση των αντωνυμιών "they" (αυτοί), "their" (αυτών) και "them" (αυτούς) είναι η πιο κοινή.[52] Ωστόσο, τα ελληνικά είναι μια γλώσσα έντονα έμφυλη, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χρήση ουδέτερων λέξεων για τα άτομα.

Νομική αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σημερινή κοινωνία, πολλά μη-δυαδικά/genderqueer άτομα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το φύλο που τους δόθηκε κατά τη γέννηση ώστε να διαχειρίζονται καθημερινές επιχειρήσεις, καθώς πολλά ιδρύματα και μορφές κρατικών εγγράφων - όπως διαβατήρια και άδειες οδήγησης - δέχονται μόνο δυαδικές ταυτότητες φύλου (με την έννοια της καταγεγραμμένης αναγνώρισης). Ωστόσο, με την αυξανόμενη αποδοχή των μη-δυαδικών ταυτοτήτων φύλου και την αύξηση της ευρύτερης κοινωνικής αναγνώρισης, αυτό αλλάζει αργά, καθώς ένας μεγαλύτερος αριθμός κυβερνήσεων και θεσμών αναγνωρίζουν και επιτρέπουν μη- δυαδικές ταυτότητες. [53]

Στις 10 Οκτωβρίου 2017, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε το νόμο περί αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου (Νόμος 4491/2017), ο οποίος παρέχει στους τρανς ανθρώπους στην Ελλάδα το δικαίωμα να αλλάζουν ελεύθερα το καταχωρισμένο φύλο τους, χωρίς να απαιτείται η υποβολή σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου, αλλά και χωρίς να απαιτείται κάποια άλλη ιατρική εξέταση ή λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Στη περίπτωση αυτή, το άτομο δύναται να αιτηθεί τη διόρθωση του καταχωρισμένου στα επίσημα εξατομικευτικά του έγγραφα φύλου, ώστε αυτό να συνάδει με την προσωπική βούληση και την εξωτερική εικόνα. Για να λάβει χώρα η επιθυμητή μεταβολή, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει: Να έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα, ήτοι να βρίσκεται σε ηλικία από 18 ετών και άνω, χωρίς να έχει τεθεί σε συμπαράσταση ή να έχει συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας του, εφόσον συναινούν ρητά οι ασκούντες τη γονική μέριμνα ή να έχει συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας του, εφόσον υπάρχει τόσο ρητή συναίνεση των ασκούντων την γονική μέριμνα όσο και η θετική γνωμάτευση από Διεπιστημονική Επιτροπή στην οποία μετέχουν επτά εξειδικευμένοι γιατροί στο εκάστοτε αντικείμενο και να μην έχει τελέσει γάμο, πολιτικό ή θρησκευτικό. [1] Αρχειοθετήθηκε 2020-07-23 στο Wayback Machine.

Οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα μη-δυαδικά άτομα περιλαμβάνουν κυρίως την περιφρόνηση, την δυσπιστία, τις σύντομες αλληλεπιδράσεις και την ασέβεια. [54] Τα άτομα που δεν είναι δυαδικά θεωρούνται επίσης συχνά ως μέρος μιας τάσης, και ως εκ τούτου θεωρούνται ανειλικρινή ή αναζητητές προσοχής.

Η προσφώνηση σε λάθος γένος (αγγλ: Misgendering) είναι επίσης ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλά άτομα, είτε εκ προθέσεως είτε ακούσια. Στην περίπτωση της εκ προθέσεως λανθασμένης προσφώνησης, η τρανσφοβία είναι η κινητήρια δύναμη. Σε περίπτωση ακούσιας λανθασμένης προσφώνησης, συχνά αναμένεται από το άτομο που έχει προσφωνηθεί λανθασμένα, να παρηγορήσει και να συγχωρήσει το άτομο που έκανε το λάθος. [55]

Σύμβολα και εθιμοτυπίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
[νεκρός σύνδεσμος]H Anjali Gopalan και το Gopi Shankar Madurai ξεκινούν την πρώτη παρέλαση της Genderqueer Υπερηφάνειας στην Ασία, με μία genderqueer σημαία και με μία σημαία στα χρώματα του ουράνιου τόξου. [56] [57]

Πολλές σημαίες έχουν χρησιμοποιηθεί σε μη-δυαδικές και genderqueer κοινότητες για να αντιπροσωπεύσουν διάφορες ταυτότητες. Υπάρχουν ξεχωριστές μη-δυαδικές και genderqueer σημαίες υπερηφάνειας. Η genderqueer σημαία υπερηφάνειας σχεδιάστηκε το 2011 από τo Marilyn Roxie. To λιλά αντιπροσωπεύει τη ανδρογυνία ή την «φυλο-παραξενιά», το λευκό αντιπροσωπεύει την άφυλη ταυτότητα και το πράσινο αντιπροσωπεύει τα άτομα των οποίων οι ταυτότητες καθορίζονται εκτός του δυαδικού συστήματος. [58] [59] [60] Η μη-δυαδική σημαία υπερηφάνειας δημιουργήθηκε το 2014. [61] Το κίτρινο αντιπροσωπεύει άτομα των οποίων το φύλο υπάρχει έξω από το δυαδικό σύστημα, το μωβ αντιπροσωπεύει εκείνα που πιστεύουν ότι το φύλο τους είναι ένα μείγμα - ή μεταξύ - άνδρα και γυναίκας, το μαύρο αντιπροσωπεύει τα άτομα που αισθάνονται ότι δεν έχουν φύλο, και το λευκό αντιπροσωπεύει εκείνα που ασπάζονται πολλά ή όλα τα φύλα.

Τα άτομα με ρευστό φύλο, που επίσης εμπίπτουν στην genderqueer ομπρέλα, έχουν τη δική τους σημαία. Το ροζ αντιπροσωπεύει τη θηλυκότητα, το λευκό αντιπροσωπεύει την έλλειψη φύλου, το μωβ αντιπροσωπεύει το μικτό φύλο ή την ανδρογυνία, το μαύρο αντιπροσωπεύει όλα τα άλλα φύλα και το μπλε αντιπροσωπεύει την αρρενωπότητα. [62] [63]

Τα άφυλα άτομα, που επίσης μερικές φορές αυτοπροσδιορίζονται ως genderqueer, έχουν τη δική τους σημαία. Αυτή η σημαία χρησιμοποιεί ασπρόμαυρες ρίγες για την απουσία φύλου και μια πράσινη λωρίδα για την αντιπροσώπευση των μη-δυαδικών φύλων. [64]

Η Διεθνής Ημέρα των Μη-Δυαδικών Ατόμων γιορτάζεται στις 14 Ιουλίου. [65] [66] [67] [68]

Trans pride flag, made up of horizontal stripes of (from top to bottom) light blue, pink, white (which represents nonbinary people), pink and light blue.
Διεμφυλική σημαία υπερηφάνειας, στην οποία το λευκό αντιπροσωπεύει τα μη-δυαδικά άτομα
Διεμφυλική σημαία υπερηφάνειας, στην οποία το λευκό αντιπροσωπεύει τα μη-δυαδικά άτομα 
Agender pride flag, made up of horizontal stripes of, from top to bottom, black, grey, white, green, white, grey, and black.
Άφυλη σημαία υπερηφάνειας
Άφυλη σημαία υπερηφάνειας 
Genderfluid pride flag, made up of horizontal stripes of, from top to bottom, pink, white, purple, black, and blue.
Ρευστόφυλη σημαία υπερηφάνειας
Ρευστόφυλη σημαία υπερηφάνειας 
Genderqueer pride flag, made up of three horizontal stripes, which are, from top to bottom, purple, white, and green.
Φυλοπαράξενη σημαία υπερηφάνειας
Φυλοπαράξενη σημαία υπερηφάνειας 
Non-binary pride flag, made up of four horizontal stripes, which are, from top to bottom, yellow, white, purple, and black.
Μη-δυαδική σημαία υπερηφάνειας
Μη-δυαδική σημαία υπερηφάνειας 
Upside down female symbol with an x instead of a cross.
Σύμβολο του μη-δυαδικού φύλου
Σύμβολο του μη-δυαδικού φύλου 

Ποσοστά πληθυσμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια έρευνα του 2019 για τον πληθυσμό των Two-Spirit και των LGBTQ+ ατόμων στην πόλη Χάμιλτον του Καναδά, στο Οντάριο, με την ονομασία Mapping the Void: Two-Spirit και LGBTQ+ Experience in Hamilton, έδειξε ότι το 19% των 906 ερωτηθέντων αυτοπροσδιορίζονταν ως μη-δυαδικοί. [69]

Μια έρευνα του 2017 για τους Καναδούς LGBT+ ανθρώπους που ονομάστηκε LGBT+ Realities Survey, διαπίστωσε ότι το 4% των 1.897 ερωτηθέντων αυτοπροσδιορίστηκαν ως “non-binary transgender” και το 1% αυτοπροσδιορίστηκε ως “non-binary” έξω από την transgender ομπρέλα. [70]

Σύμφωνα με την Αναφορά του 2015 στις ΗΠΑ της Διεμφυλικής Έρευνας, το 35% των 28.000 (περίπου) transgender ερωτηθέντων, στην ανώνυμη διαδικτυακή έρευνα αυτοπροσδιορίστηκαν ως μη-δυαδικοί. [71] [72]

Μια έρευνα του 2011 που διενεργήθηκε από την Επιτροπή Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπίστωσε ότι το 0,4% των 10.039 ερωτηθέντων αυτοπροσδιορίζονταν ως μη-δυαδικοί. [73]

  1. Usher, Raven, επιμ. (2006). North American Lexicon of Transgender Terms. San Francisco. ISBN 978-1-879194-62-5. 
  2. «Trans + Gender Identity». The Trevor Project (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2019. 
  3. Bosson, Jennifer K.· Vandello, Joseph A. (17 Ιανουαρίου 2018). The Psychology of Sex and Gender. Thousand Oaks: SAGE Publications. σελ. 54. ISBN 978-1-5063-3134-8. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2019. 
  4. Whyte, Stephen; Brooks, Robert C.; Torgler, Benno (25 September 2018). «Man, Woman, "Other": Factors Associated with Nonbinary Gender Identification». Archives of Sexual Behavior 47 (8): 2397–2406. doi:10.1007/s10508-018-1307-3. PMID 30255409. «2 out of 7479 (0.03 percent) of respondents to the Australian Sex Survey, a 2016 online research survey, self-identified as trigender.». 
  5. Winter, Claire Ruth (2010). Understanding Transgender Diversity: A Sensible Explanation of Sexual and Gender Identities. CreateSpace. ISBN 978-1-4563-1490-3. 
  6. Beemyn, Brett Genny (2008). «Genderqueer». Chicago: glbtq, Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2012. 
  7. «Transgender Glossary of Terms». GLAAD Media Reference Guide. Gay & Lesbian Alliance Against Defamation. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2011. 
  8. Stryker, Susan (2008). Transgender History. Berkeley: Seal Press. ISBN 978-1-58005-224-5. 
  9. Johanna Schorn. «Taking the "Sex" out of Transsexual: Representations of Trans Identities in Popular Media» (PDF). Inter-Disciplinary.Net. Universität zu Köln. σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2014. The term transgender is an umbrella term "and generally refers to any and all kinds of variation from gender norms and expectations" (Stryker 19). Most often, the term transgender is used for someone who feels that the sex assigned to them at birth does not reflect their own gender identity. They may identify as the gender ‘opposite’ to their assigned gender, or they may feel that their gender identity is fluid, or they may reject all gender categorizations and identify as agender or genderqueer. 
  10. Hendrie, Theo, επιμ. (2019). X Marks the Spot: An Anthology of Nonbinary Experiences. United Kingdom. σελ. 238. ISBN 978-1080968039. 
  11. Shaw, Susan· Lee, Janet (23 Απριλίου 2014). Women's voices, feminist visions : classic and contemporary readings (Sixth έκδοση). New York, NY. ISBN 9780078027000. 
  12. Girshick, Lori B. (2008). Transgender Voices: Beyond Women and Men. Hanover: University Press of New England. ISBN 978-1-58465-645-6. 
  13. Shaw, Susan M.· Lee, Janet (2015). Women's Voices, Feminist Visions (6 έκδοση). New York, NY: McGraw-Hill Education. 
  14. Johanna Schorn. «Taking the "Sex" out of Transsexual: Representations of Trans Identities in Popular Media» (PDF). Inter-Disciplinary.Net. Universität zu Köln. σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2014. The term transgender is an umbrella term "and generally refers to any and all kinds of variation from gender norms and expectations" (Stryker 19). Most often, the term transgender is used for someone who feels that the sex assigned to them at birth does not reflect their own gender identity. They may identify as the gender ‘opposite’ to their assigned gender, or they may feel that their gender identity is fluid, or they may reject all gender categorizations and identify as agender or genderqueer. 
  15. Marc E. Vargo (30 November 2011). «A Review of " Please select your gender: From the invention of hysteria to the democratizing of transgenderism "». Journal of GLBT Family Studies 7 (5): 2 (493). doi:10.1080/1550428X.2011.623982. ISSN 1550-4298. «up to three million U. S. citizens regard themselves as transgender, a term referring to those whose gender identities are at odds with their biological sex. The term is an expansive one, however, and may apply to other individuals as well, from the person whose behavior purposely and dramatically diverges from society's traditional male/female roles to the "agender", "bigender" or "third gender" person whose self-definition lies outside of the male/female binary altogether. In short, those counted under this term constitute a wide array of people who do not conform to, and may actively challenge, conventional gender norms.». 
  16. Kirstin Cronn-Mills (2014). «IV. Trans*spectrum. Identities». Transgender Lives: Complex Stories, Complex Voices. Twenty-First Century Books. σελ. 24. ISBN 978-1-4677-4796-7. Many different individuals fall under what experts call the trans* spectrum, or the trans* umbrella."I'm trans*" and "I'm transgender" are ways these individuals might refer to themselves. But there are distinctions among different trans* identities. [...] Androgynous individuals may not identify with either side of the gender binary. Other individuals consider themselves agender, and they may feel they have no gender at all.  Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
  17. Human Rights Campaign Foundation and Gender Spectrum, Supporting and Caring for our Gender-Expansive Youth, accessed 21 January 2016
  18. «LGBTQ Needs Assessment» (PDF). Encompass Network. Απριλίου 2013. σελίδες 52–53. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014. 
  19. «Gender alphabet» (PDF). Safe Homes. σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2014. 
  20. Vargo, Marc E. (2011). «A Review of "Please select your gender: From the invention of hysteria to the democratizing of transgenderism"». Journal of GLBT Family Studies 7 (5): 493–494. doi:10.1080/1550428x.2011.623982. 
  21. Cronn-Mills, Kirstin (1 Σεπτεμβρίου 2014). Transgender Lives: Complex Stories, Complex Voices (στα Αγγλικά). Twenty-First Century Books. ISBN 978-1-4677-4796-7. 
  22. Schorn, Johanna (22 February 2016). Taking the "Sex" out of Transsexual: Representations of Trans Identities in Popular Media. 
  23. Anne Enke, επιμ. (2012). «Note on terms and concepts». Transfeminist Perspectives In and Beyond Transgender and Gender Studies. Temple University Press. σελίδες 16–20, see pp. 18–9. ISBN 978-1-4399-0748-1. 
  24. Facebook sex changes: which one of 50 genders are you?. The Daily Telegraph. 14 February 2014.
  25. «OkCupid expands gender and sexuality options». PBS NewsHour. 17 November 2014. https://www.pbs.org/newshour/rundown/okcupid-expands-gender-sexuality-options/. Ανακτήθηκε στις 18 November 2014. 
  26. «Asexual, bigender, transexual or cis, can't we all just be kind to each other?». Independent.ie (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  27. EDT, Sofia Lotto Persio On 6/16/17 at 11:45 AM (16 Ιουνίου 2017). «Oregon becomes first state to allow option "X" to end gender binary». Newsweek (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  28. «Everything you ever wanted to know about being nonbinary». The Daily Dot (στα Αγγλικά). 28 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  29. «Billy Dee Williams: What is gender fluid?». Monsters and Critics (στα Αγγλικά). 2 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  30. «This is the term for people who aren't exclusively male or female». PinkNews – Gay news, reviews and comment from the world's most read lesbian, gay, bisexual, and trans news service (στα Αγγλικά). 26 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  31. «Sexual orientation and gender identity» (στα αγγλικά). https://www.apa.org/helpcenter/sexual-orientation. Ανακτήθηκε στις 2019-12-18. 
  32. Clements, K. San Francisco Department of Public Health Αρχειοθετήθηκε 2006-09-15 στο Wayback Machine., 1999
  33. «EEOC now gives nonbinary people a way to be counted in workplace» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  34. «Accelerating Acceptance 2017» (PDF). GLAAD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2020. 
  35. Gibson, Sarah· Fernandez, J. (2018). Gender Diversity and Non-Binary Inclusion in the Workplace: The Essential Guide for Employers. Jessica Kingsley Publishers. σελ. 25. ISBN 9781784505233. 
  36. Brill, Stephanie· Kenney, Lisa (2016). The Transgender Teen. Cleis Press. 
  37. Cronn-Mills, Kirstin (2015). Transgender Lives: Complex Stories, Complex Voices. Minneapolis: Twenty-First Century Books. σελ. 24. ISBN 978-0-7613-9022-0. 
  38. McGuire, Peter (9 November 2015). «Beyond the binary: what does it mean to be genderfluid?». The Irish Times. http://www.irishtimes.com/life-and-style/people/beyond-the-binary-what-does-it-mean-to-be-genderfluid-1.2418434. Ανακτήθηκε στις 1 December 2015. 
  39. Bosson, Jennifer K.· Vandello, Joseph A. (17 Ιανουαρίου 2018). The Psychology of Sex and Gender. Thousand Oaks: SAGE Publications. σελ. 54. ISBN 978-1-5063-3134-8. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2019. 
  40. Whyte, Stephen; Brooks, Robert C.; Torgler, Benno (25 September 2018). «Man, Woman, "Other": Factors Associated with Nonbinary Gender Identification». Archives of Sexual Behavior 47 (8): 2397–2406. doi:10.1007/s10508-018-1307-3. PMID 30255409. «2 out of 7479 (0.03 percent) of respondents to the Australian Sex Survey, a 2016 online research survey, self-identified as trigender.». 
  41. Ashley Mardell (2016). The ABC's of LGBT+. Mango Media Inc. σελ. 96. ISBN 978-1-63353-408-7. 
  42. Tobia, Jacob (7 Νοεμβρίου 2018). «InQueery: The History of the Word 'Genderqueer' As We Know It». them (στα Αγγλικά). Condé Nast. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2020. 
  43. Bornstein, Kate (15 Απριλίου 2013). Gender Outlaw: On Men, Women and the Rest of Us (στα Αγγλικά). Routledge. ISBN 978-1-136-60373-0. 
  44. 44,0 44,1 Tobia, Jacob (7 Νοεμβρίου 2018). «InQueery: The History of the Word 'Genderqueer' As We Know It». them (στα Αγγλικά). Condé Nast. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2020. 
  45. Wikchins, Riki (14 Μαρτίου 2017). «Get to Know the New Pronouns: They, Theirs, and Them». Pride (στα Αγγλικά). 
  46. «Genderqueer History». 
  47. Wilchins, Riki (Spring 1995). «A Note from your Editrix». In Your Face (1): 4. http://www.gendertalk.com/pubs/InYourFace1.pdf. 
  48. Quart, Alissa (2008-03-16). «When Girls Will Be Boys» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2008/03/16/magazine/16students-t.html. Ανακτήθηκε στις 2019-12-09. 
  49. Nast, Condé. «Do You Know What It Means to Be Genderqueer?». them. (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  50. «About Us – Intersex & Genderqueer Recognition Project (IGRP)». igrp (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  51. «Movement for third gender option 'exploding' in U.S.». NBC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  52. «NB/GQ Survey 2017 – the worldwide results». Gender Census. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  53. Richards, Christina; Bouman, Walter Pierre; Seal, Leighton; Barker, Meg John; Nieder, Timo O.; T'Sjoen, Guy (2016). «Non-binary or genderqueer genders». International Review of Psychiatry 28 (1): 95–102. doi:10.3109/09540261.2015.1106446. PMID 26753630. https://biblio.ugent.be/publication/7279758. 
  54. «They, Them, and Theirs». harvardlawreview.org. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  55. «Introducing myself as 'they/them/their' at my workplace». Public Radio International (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  56. «One Who Fights For an Other». The New Indian Express. 
  57. «Worldwide gay rights as a social movement picks up». merinews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2017. 
  58. Deater, Lynn (29 Απριλίου 2015). «He, She or They? » The Commuter». ncccommuter.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016. 
  59. «Flags and Symbols» (PDF). www.amherst.edu. Amherst, Massachusetts: Amherst University. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016. 
  60. «Gender and Sexuality Awareness Flags» (στα αγγλικά). David Mariner. 2015-10-26. http://www.davidmariner.com/flags/. Ανακτήθηκε στις 2016-12-20. 
  61. «8 Things Non-Binary People Need to Know». Let's Queer Things Up!. 15 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016. 
  62. «Flags and Symbols» (PDF). www.amherst.edu. Amherst, Massachusetts: Amherst University. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016. 
  63. «Gender-fluid added to the Oxford English Dictionary». LGBTQ Nation. http://www.lgbtqnation.com/2016/09/gender-fluid-added-oxford-english-dictionary/. Ανακτήθηκε στις 2016-12-20. 
  64. Manzella, Samantha (7 Οκτωβρίου 2017). «Beyond The Rainbow: Your Guide To LGBT Flags». NewNowNext. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2018. 
  65. Mathers, Charlie (13 Ιουλίου 2018). «Prepare for International Non-binary Day by learning how to be a better ally». Gay Star News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  66. Hirst, Jordan (10 Ιουλίου 2018). «Inclusive Brisbane Party To Mark International Non-Binary Day». QNEWS Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  67. «Important LGBT Dates». LGBT LifeWestchester. White Plains, NY. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2019. 
  68. «International Non-Binary People's Day». Pride Inclusion Programs (στα Αγγλικά). acon. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2019. 
  69. «Mapping the Void: Two-Spirit and LGBTQ+ Experiences in Hamilton» (PDF). 11 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2019. 
  70. «The values, needs and realities of LGBT people in Canada in 2017». 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019. 
  71. «When asked their sex, some are going with option 'X'» (στα αγγλικά). USA Today. 2017-06-21. https://www.usatoday.com/story/news/2017/06/21/third-gender-option-non-binary/359260001/. Ανακτήθηκε στις 2019-01-30. 
  72. «The Report of the 2015 U.S. Transgender Survey» (PDF). National Center for Transgender Equality. 2016. σελ. 45. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2019. 
  73. Glen, Fiona· Hurrell, Karen (2012). «Technical note: Measuring Gender Identity» (PDF). Equality and Human Rights Commission. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2019.