Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974

1964 ←
μέλη
17 Νοεμβρίου 1974
→ 1977
μέλη

Οι 300 έδρες της Βουλής των Ελλήνων
151 έδρες χρειάζονται για την απόλυτη πλειοψηφία
Συμμετοχή 4.963.558 (79,53%)
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα
 
Επικεφαλής Κωνσταντίνος Καραμανλής Γεώργιος Μαύρος
Κόμμα Ν.Δ. Ε.Κ.-Ν.Δ.
Προηγούμενες
εκλογές
Νέο 52,72%, 171 έδρες
Έδρες 220 60
Αλλαγή στις
έδρες
Νέο Μείωση 111
Αριθμός ψήφων 2.669.133 1.002.559
Ποσοστό 54,37% 20,42%
Μεταβολή Νέο Μείωση 32,3%

  Τρίτο κόμμα Τέταρτο κόμμα
 
Επικεφαλής Ανδρέας Παπανδρέου Ηλίας Ηλιού
Κόμμα ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ενωμένη Αριστερά
Προηγούμενες
εκλογές
Νέο 11,80%, 22 έδρες
Έδρες 12 8
Αλλαγή στις
έδρες
Νέο Μείωση 14
Αριθμός ψήφων 666.413 464.787
Ποσοστό 13,58% 9,47%
Μεταβολή Νέο Μείωση 2,33%

Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Κωνσταντίνος Καραμανλής
Ν.Δ.

Επόμενος Πρωθυπουργός

Κωνσταντίνος Καραμανλής
Ν.Δ.

Οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1974 ήταν οι πρώτες μετά τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών. Διεξήχθησαν από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις 17 Νοεμβρίου 1974.

Οι εκλογές ανέδειξαν νικήτρια τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία (220 έδρες) και με μοναδικό στην ελληνική πολιτική ιστορία αριθμό ψήφων. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο συνδυασμός Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις, μετεξέλιξη της προδικτατορικής Ενώσεως Κέντρου, ενώ στην τρίτη θέση κατετάγη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου. Η αριστερά εκπροσωπήθηκε από τον συνασπισμό της Ενωμένης Αριστεράς με 8 βουλευτές.

Οι εκλογές διεξήχθησαν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής του Ν.Δ. 65/1974 που είχε εκδώσει η κυβέρνηση πριν τις εκλογές.

Αποτίμηση εκλογών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διενέργεια στις 17 Νοεμβρίου 1974 των πρώτων ελεύθερων εκλογών μετά από μία δεκαετία αποτέλεσε καμπή στην πορεία προς την πλήρη ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής, καθώς ανέδειξε μια ισχυρή κυβέρνηση που διέθετε αδιαμφισβήτητη λαϊκή εντολή, ενώ επέτρεψε και την καταγραφή της λαϊκής απήχησης όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Επιπλέον ανέδειξε την Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή, επιφορτισμένη με την εκπόνηση νέου Συντάγματος. Στην προεκλογική αυτή εκστρατεία έγινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα χρήση του τηλεοπτικού δικτύου από τα κόμματα.[1]

Κόμματα που μετείχαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος προσπάθησε να ιδρύσει κόμμα και να κατέβει στις εκλογές ωστόσο η κυβέρνηση του το απαγόρευσε και ο Άρειος Πάγος αρνήθηκε να το εγκρίνει για συμμετοχή στις εκλογές. [2]


Σύνοψη αποτελεσμάτων βουλευτικών εκλογών 17ης Νοεμβρίου 1974
Κόμμα Επικεφαλής Ψήφοι Έδρες
Αριθμός ± % Αριθμός ±
Νέα Δημοκρατία Κωνσταντίνος Καραμανλής 2.669.133 54,37 Νέο 220 Νέο
Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις 1 Γεώργιος Μαύρος 1.002.559 20,42 -32,30 60 -111
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα Ανδρέας Παπανδρέου 666.413 13,58 Νέο 12 Νέο
Ενωμένη Αριστερά 2 Ηλίας Ηλιού 464.787 9,47 -2,33 8 -14
Εθνική Δημοκρατική Ένωσις Πέτρος Γαρουφαλιάς 52.768 1,07 Νέο - -
Δημοκρατική Ένωση Κέντρου Ιωάννης Ζίγδης 8.509 0,17 Νέο - -
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας Χρήστος Μπίστης 1.539 0,03 Νέο - -
Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση
Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος
Ιάκωβος Διαμαντόπουλος
Διονύσης Μπενετάτος
975 0,02 Νέο - -
Ανεξάρτητοι υποψήφιοι 42.291 0,86 - - -
Σύνολο 4.908.974 100 300
Έγκυρα 4.908.974 96,92
Άκυρα/Λευκά 54.584 2,12
Ψήφισαν 4.963.558 79,53
Αποχή 1.277.508 20,47
Εγγεγραμμένοι 6.241.066
Πηγή: Nohlen & Stöver
Σημειώσεις:
Λίστα
1Τα αποτελέσματα της Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις συγκρίνονται με τα αποτελέσματα της Ένωσις Κέντρου των εκλογών του 1964.
2Τα αποτελέσματα της Ενωμένης Αριστεράς συγκρίνονται με τα αποτελέσματα της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς των εκλογών του 1964.
  • Μετά τις επαναληπτικές και αναπληρωματικές εκλογές που έγιναν στις 20 Απριλίου 1975, η δύναμη των κομμάτων σε έδρες διαμορφώθηκε ως εξής: ΝΔ 216 έδρες, η ΕΚ-ΝΔ 61 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 15 έδρες και η Ενωμένη Αριστερά 8 έδρες.

Εκλεγέντες βουλευτές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, «Η ολοκλήρωση του Ελληνικού θαύματος, 1974-75», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΣΤ 2000, σελ.303-304
  2. «Γεώργιος Παπαδόπουλος: Ο μισητός πραξικοπηματίας, το σαμποτάζ του Έβρου, η Χούντα». in.gr. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]