τέρμα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | τέρμα | τα | τέρματα |
| γενική | του | τέρματος | των | τερμάτων |
| αιτιατική | το | τέρμα | τα | τέρματα |
| κλητική | τέρμα | τέρματα | ||
| Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- τέρμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τέρμα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *térmn̥ (τέρμα, όριο)
- για το γκολ < σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική goal [1]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈteɾ.ma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : τέρμ‐μα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
τέρμα ουδέτερο
- το τέλος μιας διαδρομής
- (αθλητισμός) χώρος που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κατακόρυφα δοκάρια (σε μερικά αθλήματα, δύο κατακόρυφα και ένα οριζόντιο), μέσα από τον οποίο πρέπει να περάσει η μπάλα για να σημειωθεί γκολ
- το επιτυχημένο πέρασμα της μπάλας μέσα από τα όρια του χώρου αυτού
Συγγενικά
επεξεργασίαΣύνθετα
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ τέρμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | τέρμᾰ | τὰ | τέρμᾰτᾰ |
| γενική | τοῦ | τέρμᾰτος | τῶν | τερμᾰ́των |
| δοτική | τῷ | τέρμᾰτῐ | τοῖς | τέρμᾰσῐ(ν) |
| αιτιατική | τὸ | τέρμᾰ | τὰ | τέρμᾰτᾰ |
| κλητική ὦ! | τέρμᾰ | τέρμᾰτᾰ | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | τέρμᾰτε | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | τερμᾰ́τοιν | ||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Πηγές
επεξεργασία
- τέρμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- τέρμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.