Παναγιά Οινουσσών

νησίδα της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 38°30′13.37″N 26°17′7.72″E / 38.5037139°N 26.2854778°E / 38.5037139; 26.2854778

Η Παναγιά ή Νησί Παναγιάς, γνωστή και ως Πασάς[1][2] (ή Πασσάς)[3][4] ή «νησί του Πασά»[4] είναι η δεύτερη μεγαλύτερη νησίδα του συμπλέγματος των Οινούσσών. Η νησίδα μετονομάστηκε επισήμως σε «Παναγιά» από «Πασάς» με Προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε το 2024[5]. Με το ίδιο Προεδρικό Διάταγμα μετονομάστηκε και το ακρωτήριο «Τούρκος» της νησίδας σε «Μεταμόρφωση».

Παναγιά (Πασάς)
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΟινουσσών
Έκταση2,448 km²
Χώρα
ΠεριφέρειαΠεριφέρεια Βορείου Αιγαίου
ΝομόςΧίου
Δημογραφικά
Πληθυσμός0 (απογραφής 2011)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η θέση της νησίδας στο σύμπλεγμα Οινουσσών.

Η νησίδα βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Χίου, ανατολικά των Οινουσσών, πολύ κοντά στα μικρασιατικά παράλια. Έχει έκταση 2.448 τ.χλμ.[6] Στο νησί υπάρχουν λίγα δένδρα και ζουν σκύλοι και γαϊδούρια.

Στη νησίδα υπάρχει η Εκκλησία του Ιερού Προσκυνήματος της Ζωοδόχου Πηγής νήσου Παναγιάς Οινουσσών.[7] Επίσης υπάρχει και το Επιτηρητικό Φυλάκιο «Παναγιά» που υπάγεται στην 96η Ανωτέρα Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής.[1]

Απογράφεται με την ονομασία Νησί Παναγιάς από το 2001 στον Δήμο Οινουσσών[8] και σύμφωνα με την απογραφή 2011 δεν κατοικείται.[9] Οι απογραφές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Έτος Πληθυσμός
1951 15[10]
1961 6[11]
1971 8[12]
1981 2[13]
1991 5[14]
2001 0[15]
2011 0

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 25. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 180. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 4. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 236. 
  3. Χαρίτος, Βαγγέλης. «Πασάς ή Παναγιά;». Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2017. 
  4. 4,0 4,1 «Νησιά Φυσικού Κάλλους». Δήμος Οινουσσών. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023. 
  5. «Προεδρικό Διάταγμα υπ'αριθμ. 54, Α 155/2024». Εθνικό Τυπογραφείο. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2024. 
  6. Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά - Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Αθήνα: Ε.Ο.Ο.Α. & Κληροδότημα «Αθ. Λευκαδίτη». σελ. 191. ISBN 978-960-86676-5-5. 
  7. «Γιορτάζει αύριο η Παναγία των Οινουσσών». Alithia.gr. 18 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023. 
  8. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023. 
  9. ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10828 (σελ. 354 του pdf)
  10. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 191 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  11. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 183 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  12. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 178 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  13. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 190 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  14. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 240 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  15. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 238 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία