Κώστας Τσιάνος

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1942 και μαθήτευσε κοντά στον σπουδαίο σκηνοθέτη και δάσκαλο Δημήτρη Ροντήρη.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών από όπου κι αποφοίτησε το 1964. Παράλληλα, συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με τη Δώρα Στράτου. Ερμήνευσε δεκάδες σημαντικούς ρόλους στο θέατρο ως ηθοποιός, χορογράφησε πολλές παραστάσεις, έγραψε κείμενα για την Ελληνική Επιθεώρηση, μετέφρασε έργα του Αριστοφάνη, του Αισχύλου και του Ευριπίδη και διασκεύασε για το θέατρο νουβέλες και διηγήματα με μεγάλη επιτυχία.^[3]

Έχει συνεργαστεί με πολλούς αξιόλογους θιάσους: το «Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»» του Καρόλου Κουν, το «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, τους «Δεσμούς» της Ασπασίας Παπαθανασίου, τον θίασο Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Μιμή Ντενίση, τον Γιώργο και τη Νινέτα Λεμπέση, τον Βαγγέλη Λειβαδά και κυρίως με το Εθνικό Θέατρο.^[4]

Τον Απρίλιο του 2019, ο δήμαρχος Λάρισας ανακοίνωσε τη μετονομασία του Θεάτρου του Μύλου σε «Θέατρο Κώστας Τσιάνος», ενώ βραβεύτηκε από την περιφερειάρχη Θεσσαλίας για την συνολική προσφορά του στον χώρο του Θεάτρου.^[5]

Θεωρείται από τους πρωτοπόρους στην ίδρυση αποκεντρωμένων θιάσων (Θέατρο Ν. Ιωνίας, Νέα Πορεία, Πειραματικό Θέατρο κ.ά.). Στο «Θεσσαλικό Θέατρο πρόσφερε τις δυνάμεις του για 30 χρόνια, ενώ υπήρξε καλλιτεχνικός του Διευθυντής για 22 χρόνια. Στη διάρκεια αυτή ασχολήθηκε με την προσέγγιση του αρχαίου δράματος. Σκηνοθέτησε τις τραγωδίες «Ηλέκτρα» και «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη και τις «Χοηφόρους» του Αισχύλου με πρωταγωνίστρια τη Λυδία Κονιόρδου. Η σκηνοθετική του άποψη για την τραγωδία υμνήθηκε από το κοινό και την κριτική.

Για την «Ηλέκτρα» τιμήθηκε με το βραβείο «Κάρολος Κουν».

Στο Εθνικό Θέατρο σκηνοθέτησε την Εκάβη με πρωταγωνίστρια την Άννα Συνοδινού, την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη και τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, «Βάτραχοι», «Όρνιθες» και «Λυσιστράτη». Στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου σκηνοθέτησε τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη. Όλες οι παραστάσεις του αρχαίου δράματος παίχτηκαν στο Φεστιβάλ Επιδαύρου και εκπροσώπησαν τη χώρα μας σε διεθνή φεστιβάλ.

Στο ΚΘΒΕ, του οποίου για μικρό χρονικό διάστημα ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση το 1998, σκηνοθέτησε την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, τη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου και τον «Γάμο» της Βάσας Σολωμού-Ξανθάκη.^[3]

Έχει τιμηθεί για την πολιτιστική του προσφορά από πολλούς οργανισμούς και δήμους και διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Λαρίσης. Υπήρξε αναπληρωματικός Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, κοντά στον Νίκο Κούρκουλο.

Δείγματα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις: Η γειτονιά των αγγέλων (2013), Αχαρνής (2018), Χοηφόροι (2009), Η αυλή των θαυμάτων (2017), Το χρυσό κλειδί (2016), Ζωή χαρισάμενη (2017).^{[6][7][8][9][10][11]}