Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1966

Το 8ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου πραγματοποιήθηκε από τις 30 Αυγούστου έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 1966 στη Βουδαπέστη, Ουγγαρία.

8o Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου
Διοργανώτρια πόλη	Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Ημερομηνία(ες)	30 Αυγούστου – 4 Σεπτεμβρίου 1966
Κύριο στάδιο	Νέπσταδιον
Επίπεδο	Ανώτερο
Είδος	Ανοιχτός στίβος
Μετέχουσες χώρες	30
Μετέχοντες αθλητές	769
Αγωνίσματα	36
← Βελιγράδι 1962 Αθήνα 1969 →

Στους αγώνες αυτούς δεν καταρρίφθηκαν παγκόσμια, μολονότι μερικά απειλήθηκαν. Μορφή των ευρωπαϊκών αναδείχθηκε η Πολωνή Ιρένα Σεβίνσκα, που κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια (200 μ., μήκος, 4x100 μ.) και το ασημένιο στα 100 μ., όπου επικράτησε η συμπατριώτισσά της Έβα Κλομπουκόφσκα. Στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας άρχισε η μεγάλη διεθνής σταδιοδρομία της περίφημης Σοβιετικής σφαιροβόλου, Ναντέζντα Τσιζόβα. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις γυναίκες έπαιξαν, επίσης, η Γιουγκοσλάβα Βέρα Νίκολιτς (800 μ.) και η Ανατολικογερμανίδα Κάριν Μπάλτσερ, η οποία νίκησε στα 80 μ. εμπόδια, στο συναρπαστικότερο αγώνισμα της διοργάνωσης, όπου οι τέσσερις πρώτες σημείωσαν την ίδια επίδοση. Εντυπωσίασε στα 400 μ. η Τσεχοσλοβάκα Άννα Χμελκόβα. Ο διάσημος Σοβιετικός ακοντιστής Γιάνις Λούσις διατήρησε τον ευρωπαϊκό τίτλο του, όπως και ο Ιταλός Άμπντον Πάμιχ στα 50.000 μ. βάδην. Ένας άλλος Σοβιετικός, ο δρομέας των 3.000 μ. στιπλ Βίκτορ Κουντίνσκι παραλίγο να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ, που κατείχε ο Βέλγος Γκάστον Ρέλαντς^[1].

Δύο ολυμπιονίκες του 1964, ο Βρετανός Λιν Ντέιβις στο μήκος και ο Σοβιετικός σφυροβόλος Ρόμουαλντ Κλιμ, νίκησαν, επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητά τους. Κατέπληξαν οι Γάλλοι δρομείς ταχύτητας, που πήραν την 1η θέση με τον Ροζέ Μπαμπίκ και 3η στα 200 μ., 1η στα 4x100 μ. και 2η (Μπαμπίκ) και 3η στα 100 μ. Οι Ιταλοί θριάμβευσαν στα εμπόδια, με τον Έντι Οτόζ στα 110 μ. και με τον Ρομπέρτο Φρινόλι στα 400 μ.^[2]. Εντυπωσιακές ήταν οι νίκες του Βούλγαρου τριπλουνίστα Γκεόργκι Στοϊκόφσκι και του Ούγγρου σφαιροβόλου, Βίλμος Βάριου. Επιβλητική ήταν η επιτυχία του Δυτικογερμανού δεκαθλητή Βέρνερ Φον Μόλτκε. Ο Γάλλος Μισέλ Ζαζί, νικητής το 1962 στα 1.500 μ., θριάμβευσε στα 5.000 μ., ενώ τερμάτισε 2ος στα 1.500 μ. Εξαιρετική επίδοση σημείωσε ο Ανατολικογερμανός Μάνφρεντ Ματουσέφσκι στα 800 μ. Τέλος, στα 10.000 μ. ανέτειλλε το άστρο του συμπατριώτη του, Γίργκεν Χάαζε.

Ο Χρήστος Παπανικολάου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με 5,05 μ. Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο μεγάλος και "αιώνιος" αντίπαλός του, Βόλφγκανγκ Νόρ��τβιγκ, που πήδηξε 5,10 μ. Ξεπέρασε, όμως, σπουδαίους άλτες, όπως ο Γάλλος Ερβέ ντ'Ανκός και ο Ιταλός Ρενάτο Ντιονίζι. Κατά τ' άλλα η ελληνική συμμετοχή πέρασε απαρατήρητη, μολονότι υπήρχαν αθλητές, που, με βάση τις επιδόσεις οι οποίες σημειώθηκαν και τ' ατομικά τους ρεκόρ, θα μπορούσαν να φανούν^[3].

Μια καινοτομία εφαρμόστηκε στη Βουδαπέστη. Για πρώτη φορά οι φιναλίστ των αγωνισμάτων ήταν οκτώ. Στους άνδρες τέσσερις χώρες συναγωνίστηκαν σκληρά για την πρώτη θέση. Η Λ.Δ. Γερμανίας κατέκτησε τα περισσότερα χρυσά στους άνδρες, αλλά όχι τα πιο πολλά μετάλλια συνολικά (5 χρυσά - 2 ασημένια - 3 χάλκινα). Η Ε.Σ.Σ.Δ. συγκέντρωσε 3-6-4, η Γαλλία 4-3-6 και η Δυτική Γερμανία 2-6-6. Στις γυναίκες η επικράτηση της Πολωνίας ήταν μεν οριακή, αλλά αναμφισβήτητη. Οι Πολωνέζες κέρδισαν 4-2-2 μετάλλια, έναντι 3-1-3 των Ε.Σ.Σ.Δ. και Λ.Δ. Γερμανίας και 0-4-3 της Δυτικής Γερμανίας.