Εστρεμαδουρική γλώσσα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Εστραμαδουρική γλώσσα (estremeñu [ɛhthɾeˈmẽɲu] στη γλώσσα τους) είναι μια Ρωμανική γλώσσα που ομιλείται στην Εστρεμαδούρα και την επαρχία της Σαλαμάγκας, στην Ισπανία. Αυτή η γλώσσα έχει συγγένεια με άλλες γλώσσες της Ισπανίας, όπως η Αστουριανή γλώσσα, η Κανταβρική γλώσσα ή φάλα.
| Εστρεμαδουρικά | |
|---|---|
| Lengua estremeña, Barranquênhu και Ehtremeñu | |
| Ταξινόμηση | Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες |
| Σύστημα γραφής | λατινική γραφή |
| Κατάσταση | |
| Επίσημη γλώσσα | δεν είναι επίσημη στην Εστρεμαδούρα |
| Ρυθμιστής | Δεν υπάρχει |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | ext |
| SIL | EXT |
Σήμερα αυτή η γλώσσα δεν είναι εκτός κινδύνου επειδή οι νέοι προτιμούν να μιλούν στα Ισπανικά ή στα καστουτικά (τις ισπανικές διαλέκτους της Εστρεμαδούρας) και όχι στα Εστρεμαδουρικά, όπως οι πρόγονοι τους.
Το αλφάβητο
ΕπεξεργασίαΣτην Εστρεμαδουρική γλώσσα χρησιμοποιείται το Λατινικό αλφάβητο. Τα γράμματα είναι: a, b, c, ch, d, e, f, g, h, i, j, l, ll, m, n, ñ, o, p, qu, r, s, t, u, v, y, z. Πρόσθετα γράμματα είναι τα τονισμένα φωνήεντα a, e, i, ο και u.
Υπάρχουν τρία διπλά γράμματα: ch, ll και qu.
Κάθε γράμμα αντιστοιχεί σε ένα φώνημα, εκτός από τα c, g, r και s, που αντιστοιχούν σε δύο:
a = /a/, b = /b/, c = /k/ και /θ/, ch = /ʧ/, d = /d/, e = /e/, f = /f/, g = /g/ και /h/, h = /h/, i = /i/, j = /h/, l = /l/, m = /m/, n = /n/, ñ = /ɲ/, o = /o/, p = /p/, qu = /k/, r = /ɾ/ και /r/, s = /s/ και /z/, t = /t/, u = /u/, v = /b/, y = /ʑ/, z = /ð/.
Γραμματική
ΕπεξεργασίαΜορφολογία
ΕπεξεργασίαΆρθρα
Επεξεργασία��α άρθρα στα εστρεμαδουρικά μπορούν να είναι οριστικά ή αόριστα.
| OΡΙΣΤΙΚΟ | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο |
| ενικός | el ~ l’ | la ~ l’ | lo |
| πληθυντικός | los | las | - |
| ΑΟΡΙΣΤΟ | αρσενικό | θηλυκό |
| ενικός | unu ~ un | una |
| πληθυντικός | unus | unas |
Ουσιαστικά
ΕπεξεργασίαΤα γένη για τα ουσιαστικά είναι δύο, αρσενικό και θηλυκό. Οι λέξεις θηλυκού γένους λήγουν σε -a, για παράδειγμα: cincha, enzina, facatua. Αντίθετα, στις αρσενικού γένους λέξεις, δεν υπάρχει πάντα η ίδια κατάληξη, αλλά μπορεί να λήγουν σε: -u, -i, -ø, -a: furacu, galri, pan, artista.
Τα ουσιαστικά μπορούν να είναι σε ενικό, πληθυντικό και δυϊκό αριθμό. Ο ενικός δεν έχει κάποια ιδιαίτερη κατάληξη, αλλά ο πληθυντικός έχει το -s: gambullu (εν.)/ gambullus (πλ). Ο δυϊκός έχει ένα πρόθεμα, το es-, και μία κατάληξη, το –s, π. χ.: pinça (εν.) / pinças (πλ.) / espinças (δ.).
Επίθετα
ΕπεξεργασίαΤο γένος των επίθετων μπορεί να είναι αρσενικό ή θηλυκό, όπως τα ουσιαστικά. Οι καταλήξεις είναι -u για το αρσενικό και -a για το θηλυκό, π. χ.: artu/arta, guapu/guapa, chicu/chica.
Τα επίθετα με -i έχουν την ίδια μορφή και για τους δύο αριθμούς: grandi, probi, felizi.
Στα εξτρεμαδουρικά είναι πολύ χρησιμοποιημένο το υποκοριστικό στα επίθετα με το μόρφημα -in-, όπως στην Αστουριανή γλώσσα: artinu, guapinu, chiquinu. Υπάρχουν επίσης οι κατάληξεις –ininu, -irrinu και –irrininu: chiquininu/chiquirrinu/chiquirrininu.
Ρήματα
ΕπεξεργασίαΤα ρήματα στα εξτρεμαδουρικά μπορούν να είναι ομαλά ή ανώμαλα (πολυρίζα). Ανώμαλα είναι μόνο το ρήμα sel και το ρήμα dil. Τα ομαλά ρήματα μπορούν να έχουν μια ή δυο ρίζες.
- Μονορίζα: έχουν την ίδια ρίζα στην κλίση του ρημάτος, π.χ.: amas, amabas, amasti, amarás, amarias, amis, amassis~amaras, ama.
- Με δύο ρίζες: έχουν δύο ρίζες, μια σ’ενεστώτα και άλλη σ’αόριστο, π. χ.: ponis, ponias, pongas, pon/pusisti, pusiessi~pusiera.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία| Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γλωσσολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
