Γιώργος Μεσσάλας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Γιώργος Μεσσάλας (Αιγάλεω, 14 Νοεμβρίου 1942 - Αθήνα, 20 Ιουλίου 2021) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και ηθοποιός.
Γιώργος Μεσσάλας | |
---|---|
Γέννηση | 14 Νοεμβρίου 1942 Αιγάλεω |
Θάνατος | 20 Ιουλίου 2021 (78 ετών) Αθήνα |
Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης, παραγωγός θεάτρου και ενδυματολόγος |
Γεννήθηκε στο Αιγάλεω. Ο πατέρας του ήταν κρεοπώλης στο επάγγελμα.[1]
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή και εργάσθηκε ως σε διάφορους θιάσους και στο «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στα έργα «Ο αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου (1969), «Ο κοριός» του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι (1969), «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1970), «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπέρτολντ Μπρεχτ κ.ά.
Το 1973 ίδρυσε το «Μοντέρνο Θέατρο» και σκηνοθέτησε τη σάτιρα του Άρνολντ Ουέσκερ «Τα πατατάκια», ενώ το 1974 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο «Νύχτα δολοφόνων».
Ερμήνευσε κλασικό ρεπερτόριο ενώ σκηνοθέτησε πάμπολλες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στον Λυκαβηττό, στο Ελεύθερο Θέατρο και αλλού, αλλά και σε περιοδείες του σε όλη τη χώρα.
Από το 1992 έως το 2012 στεγάστηκε επαγγελματικά στο θέατρο «Αλκυονίδα», το οποίο διατηρούσε και παιδική σκηνή. Η δραστηριότητα του θεάτρου έπαυσε για οικονομικούς λόγους.[1]
Υπήρξε βοηθός και προσωπικός φίλος του θεατρανθρώπου Αλέξη Μινωτή, όταν ο τελευταίος ανέλαβε γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου επί μία δεκαετία (1974-1984). Ο Μινωτής μέσω της διαθήκης του κληροδότησε στον Μεσσάλα δεκαεπτά μπαούλα με τα θεατρικά κοστούμια του.[1]
Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη του Αλέξη Σολομού και πήρε μέρος σε όλες τις μεγάλες περιοδείες του Εθνικού Θεάτρου σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Γαλλία, Βέλγιο και Γιουγκοσλαβία.
Ο Μεσσάλας ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Ντένη Θέμελη κι απέκτησαν έναν γιο, τον Αλέξη.[1] Ήταν επίσης φίλος και συνεργάτης της Αλίκης Βουγιουκλάκη, καθώς και γείτονας του τραγοδοποιού Γιώργου Ζαμπέτα.[1]
Απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών στις 20 Ιουλίου 2021.[2]
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Ρόλος |
---|---|---|
1950 | Αμάρτησα για το παιδί μου | παιδί |
1951 | Πικρό ψωμί | |
1961 | Ο ατσίδας | |
1966 | Διπλοπενιές | συνοδός Ρίτας |
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια | φίλος Λίζας | |
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές | ξενοδόχος | |
1967 | Αχ! Αυτή η γυναίκα μου | υπάλληλος Χαρίλαου |
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου | ||
1968 | Επιχείρησις Απόλλων | |
Ένας ιππότης για τη Βασούλα | ||
Καπετάν φάντης μπαστούνι | Ντέμης | |
Ο τσαχπίνης | δον Μανόλο | |
1969 | Η ωραία του κουρέα [3] | Γιώργος |
Ένας μάγκας στα σαλόνια [4] | ||
Το λεβεντόπαιδο [3] | φίλος Κατερίνας | |
Ο Στρατής παραστράτησε [5] | Βύρων | |
Η αρχόντισσα της κουζίνας | ||
1971 | Αγάπησα μια πολυθρόνα | δημοπράτης |
1990 | Νίκη της Σαμοθράκης | πρόεδρος |
Θεατρικές παραστάσεις
Επεξεργασία- Λίστα βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες ο Γ. Μεσσάλας εργάστηκε ως σκηνοθέτης.
- Κατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες ο Γ. Μεσσάλας συμμετείχε ως ηθοποιός.
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Γιώργος Μεσσάλας: Ο Βολανάκης διέσυρε τη Βουγιουκλάκη στην Επίδαυρο» Αρχειοθετήθηκε 2016-12-23 στο Wayback Machine., συνέντευξη του σκηνοθέτη Γιώργου Μεσσάλα στην εφημερίδα «Espresso», 20 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Πέθανε ο Γιώργος Μεσσάλας». NewsIT. 20 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 «Γιώργος Μεσσάλας (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ | Οι ταινίες της ημέρας | Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014». CAMERA STYLO. 22 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός σκηνοθέτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |