| dbo:abstract
|
- ويليام سيمز (بالإنجليزية: William Sims) هو ضابط أمريكي، ولد في 15 أكتوبر 1858 في بورت هوب في كندا، وتوفي في 25 سبتمبر 1936 في بوسطن في الولايات المتحدة. (ar)
- William Sowden Sims (* 15. Oktober 1858 in Port Hope, Ontario; † 28. September 1936 in Boston, Massachusetts) war ein US-amerikanischer Admiral und Marinereformer der United States Navy. Während des Ersten Weltkriegs befehligte er die US-Marinestreitkräfte in Europa. (de)
- William Sowden Sims, ne le 15 octobre 1858 à Port Hope, en Ontario au Canada et mort le 25 septembre 1936 à est Boston, Massachusetts, est un amiral de la United States Navy qui œuvre à la modernisation de la marine de guerre américaine à la fin du XIXe et au début du XXe siècle. Pendant la Première Guerre mondiale, il commande les forces navales américaines opérant en Europe. Il sera par deux fois président du Naval War College. Il est lauréat, avec Burton J. Hendrick, du prix Pulitzer d'histoire en 1921, pour son ouvrage La Victoire sur mer (The Victory at Sea). Les bâtiments USS Sims sont nommés en son honneur. (fr)
- William Sowden Sims (October 15, 1858 – September 28, 1936) was an admiral in the United States Navy who fought during the late 19th and early 20th centuries to modernize the navy. During World War I, he commanded all United States naval forces operating in Europe. He also served twice as president of the Naval War College. (en)
- William Sowden Sims (Port Hope, 15 ottobre 1858 – Boston, 25 settembre 1936) è stato un ammiraglio statunitense che, all'inizio del XX, superate le resistenze dei gradi più alti, riuscì nell'intento di modernizzare l'addestramento e le attrezzature dei cannonieri della Marina degli Stati Uniti. Durante la prima guerra mondiale fu il comandante di tutte le forze navali statunitensi operanti in Europa. Ricoprì per due volte la carica di presidente del Naval War College (NWC). (it)
- William Sowden Sims ( (Canada), 15 oktober 1858 - Boston (Massachusetts), 25 september 1936) was een prominente Amerikaanse hervormer in scheepsartillerie en verbeteringen aan torpedobootjagers. Sims werd toegelaten tot de Naval Academy van Pennsylvania in 1870 en was afgestudeerd in 1880. Na zeventien jaren dienst op zee, werd hij vervolgens benoemd tot Marine-Attaché in Parijs, Sint-Petersburg en Madrid. Sims volgende diensttaak was als Inspector of Target Practice en onder zijn leiding, werd het scheepsgeschut-systeem verbeterd, de snelheid van treffers naar 100% en de algemene vuurdoeltreffendheid naar 500% gebracht. Hij diende alsook als Marine-Adjudant van president Theodore Roosevelt voor twee en een half jaar. Op 11 februari 1917 bekwam Sims de titel als Voorzitter van de Naval War College. In maart 1917 werd hij aangesteld als Secretaris van de Marine, als verantwoordelijke van het Navy Department in Londen. (nl)
- William Sowden Sims (ur. 15 października 1858 w Port Hope w Ontario, zm. 28 września 1936 w Bostonie) − amerykański oficer, admirał US Navy. Znany jako zwolennik reform w marynarce, podczas I wojny światowej był głównodowodzącym amerykańskich sił morskich w Europie. Jego wspomnienia wojenne, The Victory at Sea, zdobyły w 1921 roku Nagrodę Pulitzera w kategorii "historia". William Sowden Sims urodził się 15 października 1858 roku w kanadyjskiej miejscowości Port Hope, w mieszanej, amerykańsko-kanadyjskiej rodzinie. Jeszcze w dzieciństwie wraz z rodzicami przeniósł się do Pensylwanii. W 1880 roku ukończył United States Naval Academy w Annapolis. W latach 1897−1900 pełnił funkcję attaché morskiego w Hiszpanii i Rosji. W 1901 roku, jako oficer sztabu dowództwa Floty Azjatyckiej, miał okazję poznać komandora , brytyjskiego specjalistę w dziedzinie artylerii okrętowej. William Sims zdawał sobie sprawę z niedostatków US Navy w wyszkoleniu artyleryjskim, lecz wszelkie próby poprawy sytuacji, które podejmował z własnej inicjatywy, były niweczone przez jego zwierzchników. Skłoniło go to do napisania memorandum skierowanego bezpośrednio do prezydenta Theodore Roosevelta. Efektem było mianowanie Simsa inspektorem odpowiedzialnym za wprowadzenie na okrętach systemów kierowania ogniem, wzorowanych na rozwiązaniach stosowanych w Royal Navy. Pełnił tę funkcję do 1909 roku, będąc równocześnie obserwatorem podczas wojny rosyjsko-japońskiej w latach 1904−1905. W 1910 roku po raz kolejny złamał zasady obowiązujące w US Navy, gdy podczas pobytu w Londynie wypowiedział się publicznie za bliskim współdziałaniem sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w przypadku wybuchu konfliktu zbrojnego. Mimo to rok później został promowany do stopnia komandora i mianowany instruktorem w Naval War College w Newport. Po okresie służby liniowej, w 1916 roku awansował do stopnia kontradmirała. W marcu następnego roku został komendantem Naval War College. Kilka dni po objęciu nowego stanowiska kontradmirał Sims został z rozkazu prezydenta Woodrowa Wilsona wysłany do Wielkiej Brytanii, aby omówić sposoby współdziałania obydwu flot po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny. Proklamacja wojny 6 kwietnia 1917 roku zastała go w drodze do Europy. W maju, awansowany tymczasowo do stopnia wiceadmirała, został mianowany dowódcą sił US Navy na wodach europejskich. Jako zwolennik systemu konwojów, żądał oddania pod jego komendę jak największej liczby niszczycieli, jako jednostek najbardziej odpowiednich do zwalczania U-Bootów. Spowodowało to jego konflikt z admirałem Williamem S. Bensonem, Szefem Operacji Morskich US Navy, zwolennikiem prowadzenia wojny przy użyciu dużych okrętów artyleryjskich i koncentracji floty na wodach ojczystych. Ich spór nasilił się po oddaniu przez Simsa eskadry amerykańskich pancerników pod bezpośrednią kontrolę operacyjną dowódcy brytyjskiej Grand Fleet, wiceadmirała Davida Beatty'ego. Pozycję Simsa uratował sukces systemu konwojów w . Po zakończeniu wojny William Sims, awansowany tymczasowo do stopnia pełnego admirała w grudniu 1918 roku, powrócił do Stanów Zjednoczonych i pełnienia funkcji komendanta Naval War College. Na tym stanowisku stał się znany z głoszonej tezy, że flota amerykańska przystąpiła do działań wojennych nieprzygotowana i krytyki kroków podjętych przez administrację amerykańską podczas wojny. Nie zmienił poglądów również po przejściu na emeryturę w październiku 1922 roku. Rok wcześniej otrzymał Nagrodę Pulitzera za wspomnienia wojenne, zatytułowane The Victory at Sea. William Sims zmarł w Bostonie 28 września 1936 roku. US Navy uhonorowała go, nadając nazwę USS "Sims" czterem kolejnym okrętom. W 2010 roku jego postać pojawiła się na znaczku pocztowym wydanym przez US Postal Service. (pl)
- Уильям Симс (англ. William Sowden Sims; 15 октября 1858, , Онтарио, Канада — 25 сентября 1936, Бостон) — американский адмирал, один из реформаторов американского флота в конце 19 — начале 20 веков. Во время Первой мировой войны, командовал ВМС США в Европе. Дважды был президентом Военно-морского колледжа. (ru)
- 威廉·索登·西姆斯（英語：William Sowden Sims，1858年10月15日－1936年9月25日）是一位美国海军军官，对美国海军在19世纪末到20世纪初的现代化起到了重要作用，主要作品有获得普利策历史奖的《》（The Victory at Sea，与伯顿·杰西·亨德里克合著）等。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ويليام سيمز (بالإنجليزية: William Sims) هو ضابط أمريكي، ولد في 15 أكتوبر 1858 في بورت هوب في كندا، وتوفي في 25 سبتمبر 1936 في بوسطن في الولايات المتحدة. (ar)
- William Sowden Sims (* 15. Oktober 1858 in Port Hope, Ontario; † 28. September 1936 in Boston, Massachusetts) war ein US-amerikanischer Admiral und Marinereformer der United States Navy. Während des Ersten Weltkriegs befehligte er die US-Marinestreitkräfte in Europa. (de)
- William Sowden Sims (October 15, 1858 – September 28, 1936) was an admiral in the United States Navy who fought during the late 19th and early 20th centuries to modernize the navy. During World War I, he commanded all United States naval forces operating in Europe. He also served twice as president of the Naval War College. (en)
- William Sowden Sims (Port Hope, 15 ottobre 1858 – Boston, 25 settembre 1936) è stato un ammiraglio statunitense che, all'inizio del XX, superate le resistenze dei gradi più alti, riuscì nell'intento di modernizzare l'addestramento e le attrezzature dei cannonieri della Marina degli Stati Uniti. Durante la prima guerra mondiale fu il comandante di tutte le forze navali statunitensi operanti in Europa. Ricoprì per due volte la carica di presidente del Naval War College (NWC). (it)
- Уильям Симс (англ. William Sowden Sims; 15 октября 1858, , Онтарио, Канада — 25 сентября 1936, Бостон) — американский адмирал, один из реформаторов американского флота в конце 19 — начале 20 веков. Во время Первой мировой войны, командовал ВМС США в Европе. Дважды был президентом Военно-морского колледжа. (ru)
- 威廉·索登·西姆斯（英語：William Sowden Sims，1858年10月15日－1936年9月25日）是一位美国海军军官，对美国海军在19世纪末到20世纪初的现代化起到了重要作用，主要作品有获得普利策历史奖的《》（The Victory at Sea，与伯顿·杰西·亨德里克合著）等。 (zh)
- William Sowden Sims, ne le 15 octobre 1858 à Port Hope, en Ontario au Canada et mort le 25 septembre 1936 à est Boston, Massachusetts, est un amiral de la United States Navy qui œuvre à la modernisation de la marine de guerre américaine à la fin du XIXe et au début du XXe siècle. Pendant la Première Guerre mondiale, il commande les forces navales américaines opérant en Europe. Il sera par deux fois président du Naval War College. Il est lauréat, avec Burton J. Hendrick, du prix Pulitzer d'histoire en 1921, pour son ouvrage La Victoire sur mer (The Victory at Sea). (fr)
- William Sowden Sims (ur. 15 października 1858 w Port Hope w Ontario, zm. 28 września 1936 w Bostonie) − amerykański oficer, admirał US Navy. Znany jako zwolennik reform w marynarce, podczas I wojny światowej był głównodowodzącym amerykańskich sił morskich w Europie. Jego wspomnienia wojenne, The Victory at Sea, zdobyły w 1921 roku Nagrodę Pulitzera w kategorii "historia". William Sims zmarł w Bostonie 28 września 1936 roku. US Navy uhonorowała go, nadając nazwę USS "Sims" czterem kolejnym okrętom. W 2010 roku jego postać pojawiła się na znaczku pocztowym wydanym przez US Postal Service. (pl)
- William Sowden Sims ( (Canada), 15 oktober 1858 - Boston (Massachusetts), 25 september 1936) was een prominente Amerikaanse hervormer in scheepsartillerie en verbeteringen aan torpedobootjagers. Sims werd toegelaten tot de Naval Academy van Pennsylvania in 1870 en was afgestudeerd in 1880. Na zeventien jaren dienst op zee, werd hij vervolgens benoemd tot Marine-Attaché in Parijs, Sint-Petersburg en Madrid. (nl)
|
