| dbo:abstract
|
- La Passió segons sant Mateu (en alemany: Matthäuspassion), BWV 244, és una Passió oratòrica de Johann Sebastian Bach. Presenta el sofriment i la mort de Crist segons l'Evangeli de Sant Mateu. Amb una duració de més de dues hores i mitja (en algunes interpretacions més de 3 hores) és l'obra més extensa de l'autor. És una obra central de la música clàssica europea. La Passió segons sant Mateu consta de dues grans parts conformades per 68 números. El text de l'evangeli de sant Mateu, capítols 26 i 27, és cantat literalment per un evangelista i les persones de la trama (Crist, Judes, Pere, etc.) pels altres solistes. Al voltant del text bíblic s'agrupen cors, corals, recitatius i àries amb la intenció d'interpretar el text. (ca)
- Matoušovy pašije (německy Matthäus-Passion, latinsky Passio Domini Nostri J. C. Secundum Evangelistam Matthaeum) J. S. Bacha je oratorium z roku 1727 nebo 1729, v Seznamu Bachova díla označené číslem 244. Námětem je úryvek z Matoušova evangelia, kapitola 26 a 27, který líčí Umučení Ježíše Krista. Název pochází z latinského slova passio (utrpení, umučení), jímž četba pašijí při bohoslužbě začínala. Jde o nejznámější zhudebnění tohoto evangelního textu. Jde o jednu ze dvou Bachových pašijových skladeb, které se zachovaly v úplnosti (vedle Janových pašijí z roku 1724). Vznikla v posledním období jeho tvorby, kdy zastával místo kantora kostela sv. Tomáše v Lipsku. Skladba měla premiéru patrně 11. dubna 1727 a následně byla provedena opět na Velký pátek 15. dubna roku 1729. Poté ležela sto let v zapomenutí v archivu do doby, kdy ji našel a světu představil Felix Mendelssohn-Bartholdy 11. března roku 1829 v berlínské Sing-Akademie. Pašije vznikly v době, kdy Bach již přestal systematicky psát kostelní kantáty. Její komponování započal na podzim roku 1728. V průběhu práce dostal zprávu o skonu svého přítele, knížete , spolu s žádostí o smuteční hudbu k obřadu uložení jeho ostatků, konanému 24. března 1729 - tedy tři týdny před premiérou pašijí. Bach samozřejmě nemohl ani pomyslet na to, že by vedle Pašijí komponoval ještě nějakou jinou skladbu. Poprosil tedy Picandera ( - velmi známého a plodného básníka, s nímž v Lipsku často spolupracoval) o vytvoření textu pro tuto příležitost k již hotovým částem hudby pašijí. To vyvolalo mnoho diskusí: ke kterému textu napsal Bach hudbu dříve, tedy co je originál a co kontrafaktura. Vzhledem k tomu, že text smuteční hudby je nevalné úrovně, dává se za pravdu těm, kdož zastávají názor, že celá hudba je spojená s textem pašijí, velmi pečlivě a vytříbeně vypracovaným. Ze tří typů pašijí, užívaných v Bachově době (tj. pašije kantátové, pašije oratorní a pašijové oratorium), Bach použil formu poslední, s textem evangelia, interpolovaným (tj. vystavěným) za pomoci recitativů, chorálů (jimiž byly hymny z liturgických obřadů) a jiných prostředků (árie, arioso, ), jejichž texty jsou madrigaly nebo volnou básnickou invencí. Biblický text díla byl čerpán především z Evangelia podle Matouše (kapitoly 26 a 27, v překladu Martina Luthera). Aby zvýraznil význam citátů z Písma, vepsal je Bach do své partitury červenou barvou, zatímco ostatní text a noty barvou černou a hnědou. K tomuto biblickému textu vzpomínaný Picander dopsal 28 madrigalových strof, které Bach hudebně zpracoval jako 12 sólových árií, 10 arios, 2 árie s chórem, 1 dvojitou s chórem a 3 chóry. Přidaných je také 12 zharmonizovaných chorálů. Libreto sice napsal Picander, ale předtím je Bach do nejmenších detailů připravil a Picander pracoval pod jeho bedlivým stálým dohledem. Tato spolupráce přinesla nádherné ovoce. Picander vytvořil text s mimořádně živým a výmluvným jazykem, s hlubokými úvahami. Náleží bezesporu k tomu nejlepšímu, co kdy Picander napsal. Dramatická skica celých pašijí je prostá. Dílo je rozděleno na dvě velké části, mezi nimiž mělo místo kázání, a které korespondují s kapitolami 26 a 27 Matoušova evangelia. V jejich rámci události Umučení Krista byly dále rozděleny do 24 scén, z toho 12 velkých (prezentovaných chorály) a 12 malých (odehrávajících se v áriích). V klíčových pasážích jsou pasáže z bible podávány formou recitativu a scéna, která se tak rozehrála, se stává předmětem zbožné meditace. Tuto meditaci vyjadřují Picandrem napsané árie, přednesené nejčastěji ariosovým recitativem. V krátkých pauzách k meditaci vybízejí samotným Bachem vybrané verše chorálu. Vybíral je mistrovskou rukou tak, aby strofy chorálu co nejlépe zapadaly do smyslu daného fragmentu a aby objasnily stanovisko církve. V tomto vkládání strof chorálu se projevil poetický smysl Bacha v celé své hloubce. Jak napsal Albert Schweitzer, v pokladnici všech církevních německých písní nelze najít jediný verš, který by lépe vyplnil dané místo, než ten, který vybral Bach. (cs)
- Die Matthäus-Passion, BWV 244, ist eine oratorische Passion von Johann Sebastian Bach. Der Bericht vom Leiden und Sterben Jesu Christi nach dem Evangelium nach Matthäus bildet das Rückgrat. Ergänzt wird er um eingestreute Passionschoräle und erbauliche Dichtungen von Picander in freien Chören und Arien. Die Matthäus-Passion und die Johannes-Passion sind die beiden einzigen vollständig erhaltenen authentischen Passionswerke von Bach. Mit über 150 Minuten Aufführungsdauer und einer Besetzung von Solisten, zwei Chören und zwei Orchestern ist die Matthäus-Passion Bachs umfangreichstes und am stärksten besetztes Werk und stellt einen Höhepunkt protestantischer Kirchenmusik dar. Die Uraufführung fand am 11. April 1727 in der Thomaskirche in Leipzig statt. Nach Bachs Tod geriet das Werk in Vergessenheit. Die Wiederaufführung in einer gekürzten Version unter Felix Mendelssohn Bartholdy im Jahr 1829 leitete die Bach-Renaissance ein. (de)
- Τα Κατά Ματθαίον Πάθη (γερμανικά: Matthäuspassion και Matthæus Passion), 244, είναι ορατόριο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ για σόλο φωνές, διπλή χορωδία και διπλή ορχήστρα, σε λιμπρέτο του (Κρίστιαν Φρίντριχ Χενρίκι). Αποτελούν μελοποίηση των κεφαλαίων 26 και 27 του Ευαγγελίου του Ματθαίου με παρεμβαλλόμενα και άριες. (el)
- La Matthäuspassion (Mateo-Pasiono), BWV 244, estas oratoria pasiono de Johann Sebastian Bach, kiu temas pri la suferado kaj morto de Jesuo Kristo laŭ la evangelio laŭ Sankta Mateo. La Mateo-Pasiono kaj la Johano-Pasiono estas la du ununuraj komplete konserviĝintaj pasionaj komponaĵoj de Bach. La Mateo-Pasiono estas kun preskaŭ tri horoj de prezentado la plej ampleksa verko de Bach. Ĝi sendube estas kulmino de lia kreado. (eo)
- Matthäus-Passion (euskaraz San Mateoren pasioa edo Pasioa San Mateoren hitzetan), 244, Johann Sebastian Bachek idatzitako musika lana da, 4 ahots bakar, bi abesbatza, bi organo eta bi orkestrarentzat. Bachek Mateoren ebanjelioko 26 eta 27garren kapituluei musika jartzen die, (Christian Friedrich Henrici) libretoarekin. Koralak, ariak eta tartekatuz, Bachek musika klasikoaren obra hoberenetarikoa hartua izan den partitura zoragarri hau 1727an edo idatzi zuen. Gaur egun musika ezaguna bilakatu nahi duen edonork jo beharreko obra bilakatu da. (eu)
- La Pasión según San Mateo, BWV 244 (título original en latín: Passio Domini Nostri J. C. Secundum Evangelistam Matthaeum; en alemán: Matthäus-Passion) es una pasión oratórica escrita para voces solistas, doble coro y doble orquesta por Johann Sebastian Bach. Presenta el sufrimiento y la muerte de Cristo según el evangelio de San Mateo. Con una duración de más de dos horas y media (en algunas interpretaciones incluso más de tres horas), es la obra más extensa del compositor. Es una obra central de la música artística (Hubert Parry la ha definido como el más rico y noble ejemplo de la historia de la música sacra). La Pasión según San Mateo consta de dos grandes partes conformadas por 68 números. El texto del evangelio de San Mateo, capítulos 26 y 27, es cantado literalmente por el escritor del evangelio, Mateo, y las personas de la trama (Cristo, Judas, Pedro, etc.) por los demás solistas. Alrededor del texto bíblico se agrupan coros, corales, recitativos y arias con la intención de interpretar el texto. (es)
- La Passion selon saint Matthieu (BWV 244) (en latin Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Evangelistam Matthæum, c'est-à-dire en français Passion de notre Seigneur Jésus-Christ selon l'Évangéliste Matthieu, connue en allemand sous le nom de Matthäus-Passion) est un oratorio de Bach exécuté probablement pour la première fois le Vendredi saint 1727. L'œuvre a été remaniée trois fois. La troisième version, définitive, a été créée en 1736. Cette Passion selon saint Matthieu, œuvre monumentale en deux parties dont l'exécution dure environ 2 h 45, compte parmi les grandes œuvres de la musique baroque. En mars 1829, deux chœurs accompagnés d'un orchestre symphonique étaient alors dirigés par Felix Mendelssohn pour la redécouverte de cette œuvre à Berlin. (fr)
- The St Matthew Passion (German: Matthäus-Passion), BWV 244, is a Passion, a sacred oratorio written by Johann Sebastian Bach in 1727 for solo voices, double choir and double orchestra, with libretto by Picander. It sets the 26th and 27th chapters of the Gospel of Matthew (in the Luther Bible) to music, with interspersed chorales and arias. It is widely regarded as one of the greatest masterpieces of Baroque sacred music. The original Latin title Passio Domini nostri J.C. secundum Evangelistam Matthæum translates to "The Passion of our Lord J[esus] C[hrist] according to the Evangelist Matthew". (en)
- 바흐의 《마태 수난곡(Matthäuspassion)》은 수난곡의 일종으로, 신약성서 마태 복음서를 기초로 한, 예수 그리스도의 고난을 다룬 곡이다. 바흐 작품 번호 244번으로 분류되어 있다. (ko)
- Pasja według św. Mateusza – późniejsza, jedna z dwóch pasji autorstwa Johanna Sebastiana Bacha, jakie zachowały się w całości. Powstała w ostatnim okresie jego twórczości, gdy zajmował stanowisko kantora przy Kościele św. Tomasza w Lipsku. Premiera miała miejsce w Wielki Piątek 11 kwietnia 1729. Potem przeleżała 100 lat w archiwum zapomniana, aż odkrył ją i przedstawił światu Feliks Mendelssohn 11 marca 1829 w berlińskiej Singakademie. Pasja według św. Mateusza, pełna kontemplacji i podniosłego spokoju przebijającego się przez akcje dramatyczne. Pasja ta powstała w okresie, kiedy Bach przestał już systematycznie pisać kantaty kościelne. Rozpoczął jej komponowanie jesienią 1728 roku. W trakcie pracy, w połowie listopada, otrzymał wiadomość o zgonie swego przyjaciela, księcia , wraz z poleceniem przygotowania muzyki żałobnej na uroczyste złożenie zwłok (24 marca 1729 – czyli na 3 tygodnie przed premierą Pasji). Bach nie mógł nawet myśleć o tym, aby obok Pasji według św. Mateusza skomponować pośpiesznie jeszcze jakiś inny utwór. Poprosił zatem Picandra (czyli Friedricha Henriciego - bardzo znanego i płodnego poetę) o ułożenie tekstu do gotowych już części komponowanej Pasji. W rezultacie z 11 części składających się na Muzykę żałobną, aż 9 ma tę samą muzykę co Pasja. Tożsamość ta wywołała wiele dyskusji: do którego tekstu Bach napisał wcześniej muzykę, czyli co jest oryginałem, a co kontrafakturą. Biorąc jednak pod uwagę, że tekst muzyki żałobnej jest na bardzo niskim poziomie poetyckim i pozbawiony dobrego smaku, trzeba przyznać rację tym, którzy twierdzą, że cała muzyka związana jest jednak u podstaw z tekstem pasji - tekstem opracowanym niezwykle szczegółowo i starannie. Z trzech typów Pasji, będących w użyciu za czasów Bacha (czyli Pasji Kantatowej, Pasji Oratoryjnej i Oratorium Pasyjnego), Bach optował za trzecim, z tekstem Ewangelii interpolowanym (tzn. wstawianym) przy pomocy recytatywu, chorałów (którymi były hymny z obrzędów liturgicznych) i innych gatunków (arii, ariosów, chórów), do których teksty są madrygałami lub wolną inwencją poetycką. Tekst biblijny tego dzieła został zatem zaczerpnięty głównie z Ewangelii według św. Mateusza - rozdział 26 i 27. Aby podkreślić znaczenie cytatów z Pisma Świętego, Bach wpisał je do swej partytury kolorem czerwonym, podczas gdy pozostały tekst i nuty kolorem czarnym i brązowym. Do tegoż biblijnego tekstu wspomniany Picander dopisał 28 madrygałowych strof, które Bach opracował muzycznie jako 12 arii solowych, 10 ariosów, 2 arie z chórem, 1 podwójną z chórem i 3 chóry. Dodanych jest też 12 zharmonizowanych chorałów. Libretto wprawdzie napisał Picander, ale zostało ono wcześniej aż do najdrobniejszych szczegółów przygotowane przez Bacha i Picander pracował pod ścisłym jego nadzorem. Współpraca ta wydała wspaniałe owoce. Znikły u Picandra rażące dawniej przejawy złego smaku, a stworzył tekst o języku niesłychanie żywym i obrazowym, ujmującym sytuacje w zwięzłe słowa, a zawierające głębokie rozważania. Teksty do ariosowych recytatywów należą z pewnością do najlepszych, jakie Picander kiedykolwiek napisał. Szkic dramatyczny całej Pasji jest subtelny i jednocześnie prosty. Dzieje Męki podzielone zostały na 24 sceny, w tym 12 dużych (wyrażanych przez chorały) i 12 małych (rozgrywających się w czasie arii). W miejscach charakterystycznych opowiadanie biblijne w formie recytatywu urywa się i scena, która się właśnie rozegrała, staje się przedmiotem pobożnej medytacji. Medytację tę wyrażają właśnie napisane przez Picandra arie, poprzedzone najczęściej ariosowym recytatywem. W krótszych przerwach akcji do medytacji nakłaniają wybrane przez samego Bacha wersety chorału. Wybierał je mistrzowską ręką tak, aby poszczególne strofy chorału jak najlepiej nadawały się do treści danego fragmentu i aby wyjaśniały stanowisko Kościoła. W tym właśnie włączaniu strof chorału przejawia się poetycki zmysł Bacha w całej swej głębi. Jak pisze Schweitzer, w skarbnicy wszystkich kościelnych pieśni niemieckich nie sposób znaleźć choć jednego wiersza, który lepiej wypełniłby dane miejsce, niż ten, który wybrał Bach. (pl)
- マタイ受難曲 (Matthäus-Passion) は、新約聖書「マタイによる福音書」の26、27章のキリストの受難を題材にした受難曲である。本項ではヨハン・ゼバスティアン・バッハ（以下バッハ）の作品について述べる。 (ja)
- La Passione secondo Matteo BWV 244 è una composizione sacra di Johann Sebastian Bach. Si tratta della trasposizione musicale dei capitoli 26 e 27 del Vangelo secondo Matteo nella traduzione tedesca di Martin Lutero, inframezzata da corali e arie su libretto di Picander. Matteo nel suo vangelo rappresenta la passione di Gesù. (it)
- De Matthäus-Passion of Matteüspassie (BWV 244) is een oratorium gecomponeerd door Johann Sebastian Bach. Het is in Nederland een van zijn bekendste composities en een van zijn langste. De Matthäus-Passion vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus als in het Evangelie volgens Matteüs. De vertelling wordt geregeld onderbroken door recitatieven/aria's en koralen. Nergens ter wereld wordt deze versie zo vaak opgevoerd als in Nederland. (nl)
- A Paixão segundo Mateus BWV 244 (em latim: Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Evangelistam Matthaeum; em alemão: Matthäus-Passion), mais conhecida em países católicos como Paixão segundo São Mateus, é um oratório de Johann Sebastian Bach, que representa o sofrimento e a morte de Cristo segundo o Evangelho de Mateus, com libreto de Picander (Christian Friedrich Henrici). Com uma duração de mais de duas horas e meia (em algumas interpretações, mais de três horas) é a obra mais extensa do compositor. Trata-se, sem dúvida alguma, de uma das obras mais importantes de Bach e uma das obras-primas da música ocidental. Esta e a Paixão segundo São João são as únicas Paixões autênticas do compositor conservadas em sua totalidade. A Paixão segundo Mateus consta de duas grandes partes constituídas de 68 números, em que se alternam coros, corais, recitativos, ariosos e árias. (pt)
- Matteuspassionen är ett musikaliskt verk för solister, kör och orkester av Johann Sebastian Bach baserat på de delar av Matteusevangeliet som skildrar Jesu lidande och död. Verket innehåller koraler och arior med texter av Picander mellan de delar som skildrar handlingen. En uppsättning av Matteuspassionen som Mendelssohn gjorde anses ha lett till "återupptäckten" av Bachs musik på 1800-talet. (sv)
- Страсти по Матфею (нем. Matthäus-Passion или Matthaeus Passion), BWV 244 — духовная оратория И. С. Баха для солистов, двух хоров и двух оркестров. Первая редакция «Страстей» датируется 1727-29 гг., вторая (которая лежит в основе всех современных интерпретаций) — 1736 г. Полное название: лат. Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum. Либретто Х. Ф. Генрици (Пикандер��). Страсти — одно из наиболее масштабных произведений Баха. Оно состоит из 78 частей, в том числе речитативов (включая чтение Евангелия нараспев), арий, хоралов и хоров. Общая продолжительность звучания — около 3 часов. Изначально предназначенная для лютеранского богослужения, в наши дни эта музыка чаще исполняется на концертной эстраде. «Страсти по Матфею» — одна из вершин творчества Баха и мировой музыкальной культуры в целом. (ru)
- Страсті за Матвієм (нім. Matthäus-Passion або Matthæus Passion), BWV 244 — музичний твір Йоганна Себастьяна Баха для солістів, двох хорів і двох оркестрів, створене в 1727–1729 роках. Повна назва: Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum (Страсті Господа нашого Ісуса Христа за Матвієм). Лібрето Х. Ф. Генріці (Пікандера). Страсті, або Пасіон, є одними з наймасштабніших вокальних творів Баха і складаються з 78 музичних номерів, у тому числі речитативів (включаючи читання Євангелія співуче), арій, хоралів і хорів. Загальна тривалість звучання — близько 3 годин. Твір, призначений для виконання в лютеранському богослужінні, у наші дні найчастіше виконується на концертах. Завдяки драматизованому сюжетові та конкретним дійовим особам пасіони тяжіють до опери більше, ніж інші хорові твори Баха. Музика «Страстей за Матвієм» належить до вершин творчості композитора. (uk)
- 马太受难曲（德語：Matthäuspassion） BWV 244，是一部清唱剧受難曲，由约翰·塞巴斯蒂安·巴赫创作於1727年（在莱比锡擔任教會指揮時），内容是根据馬太福音里有关耶稣的受难。马太受难曲和約翰受難曲是巴赫两部完整的受难曲作品。整部作品演出时间长达3小时。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Τα Κατά Ματθαίον Πάθη (γερμανικά: Matthäuspassion και Matthæus Passion), 244, είναι ορατόριο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ για σόλο φωνές, διπλή χορωδία και διπλή ορχήστρα, σε λιμπρέτο του (Κρίστιαν Φρίντριχ Χενρίκι). Αποτελούν μελοποίηση των κεφαλαίων 26 και 27 του Ευαγγελίου του Ματθαίου με παρεμβαλλόμενα και άριες. (el)
- La Matthäuspassion (Mateo-Pasiono), BWV 244, estas oratoria pasiono de Johann Sebastian Bach, kiu temas pri la suferado kaj morto de Jesuo Kristo laŭ la evangelio laŭ Sankta Mateo. La Mateo-Pasiono kaj la Johano-Pasiono estas la du ununuraj komplete konserviĝintaj pasionaj komponaĵoj de Bach. La Mateo-Pasiono estas kun preskaŭ tri horoj de prezentado la plej ampleksa verko de Bach. Ĝi sendube estas kulmino de lia kreado. (eo)
- Matthäus-Passion (euskaraz San Mateoren pasioa edo Pasioa San Mateoren hitzetan), 244, Johann Sebastian Bachek idatzitako musika lana da, 4 ahots bakar, bi abesbatza, bi organo eta bi orkestrarentzat. Bachek Mateoren ebanjelioko 26 eta 27garren kapituluei musika jartzen die, (Christian Friedrich Henrici) libretoarekin. Koralak, ariak eta tartekatuz, Bachek musika klasikoaren obra hoberenetarikoa hartua izan den partitura zoragarri hau 1727an edo idatzi zuen. Gaur egun musika ezaguna bilakatu nahi duen edonork jo beharreko obra bilakatu da. (eu)
- The St Matthew Passion (German: Matthäus-Passion), BWV 244, is a Passion, a sacred oratorio written by Johann Sebastian Bach in 1727 for solo voices, double choir and double orchestra, with libretto by Picander. It sets the 26th and 27th chapters of the Gospel of Matthew (in the Luther Bible) to music, with interspersed chorales and arias. It is widely regarded as one of the greatest masterpieces of Baroque sacred music. The original Latin title Passio Domini nostri J.C. secundum Evangelistam Matthæum translates to "The Passion of our Lord J[esus] C[hrist] according to the Evangelist Matthew". (en)
- 바흐의 《마태 수난곡(Matthäuspassion)》은 수난곡의 일종으로, 신약성서 마태 복음서를 기초로 한, 예수 그리스도의 고난을 다룬 곡이다. 바흐 작품 번호 244번으로 분류되어 있다. (ko)
- マタイ受難曲 (Matthäus-Passion) は、新約聖書「マタイによる福音書」の26、27章のキリストの受難を題材にした受難曲である。本項ではヨハン・ゼバスティアン・バッハ（以下バッハ）の作品について述べる。 (ja)
- La Passione secondo Matteo BWV 244 è una composizione sacra di Johann Sebastian Bach. Si tratta della trasposizione musicale dei capitoli 26 e 27 del Vangelo secondo Matteo nella traduzione tedesca di Martin Lutero, inframezzata da corali e arie su libretto di Picander. Matteo nel suo vangelo rappresenta la passione di Gesù. (it)
- De Matthäus-Passion of Matteüspassie (BWV 244) is een oratorium gecomponeerd door Johann Sebastian Bach. Het is in Nederland een van zijn bekendste composities en een van zijn langste. De Matthäus-Passion vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus als in het Evangelie volgens Matteüs. De vertelling wordt geregeld onderbroken door recitatieven/aria's en koralen. Nergens ter wereld wordt deze versie zo vaak opgevoerd als in Nederland. (nl)
- Matteuspassionen är ett musikaliskt verk för solister, kör och orkester av Johann Sebastian Bach baserat på de delar av Matteusevangeliet som skildrar Jesu lidande och död. Verket innehåller koraler och arior med texter av Picander mellan de delar som skildrar handlingen. En uppsättning av Matteuspassionen som Mendelssohn gjorde anses ha lett till "återupptäckten" av Bachs musik på 1800-talet. (sv)
- 马太受难曲（德語：Matthäuspassion） BWV 244，是一部清唱剧受難曲，由约翰·塞巴斯蒂安·巴赫创作於1727年（在莱比锡擔任教會指揮時），内容是根据馬太福音里有关耶稣的受难。马太受难曲和約翰受難曲是巴赫两部完整的受难曲作品。整部作品演出时间长达3小时。 (zh)
- La Passió segons sant Mateu (en alemany: Matthäuspassion), BWV 244, és una Passió oratòrica de Johann Sebastian Bach. Presenta el sofriment i la mort de Crist segons l'Evangeli de Sant Mateu. Amb una duració de més de dues hores i mitja (en algunes interpretacions més de 3 hores) és l'obra més extensa de l'autor. És una obra central de la música clàssica europea. (ca)
- Matoušovy pašije (německy Matthäus-Passion, latinsky Passio Domini Nostri J. C. Secundum Evangelistam Matthaeum) J. S. Bacha je oratorium z roku 1727 nebo 1729, v Seznamu Bachova díla označené číslem 244. Námětem je úryvek z Matoušova evangelia, kapitola 26 a 27, který líčí Umučení Ježíše Krista. Název pochází z latinského slova passio (utrpení, umučení), jímž četba pašijí při bohoslužbě začínala. Jde o nejznámější zhudebnění tohoto evangelního textu. (cs)
- Die Matthäus-Passion, BWV 244, ist eine oratorische Passion von Johann Sebastian Bach. Der Bericht vom Leiden und Sterben Jesu Christi nach dem Evangelium nach Matthäus bildet das Rückgrat. Ergänzt wird er um eingestreute Passionschoräle und erbauliche Dichtungen von Picander in freien Chören und Arien. Die Matthäus-Passion und die Johannes-Passion sind die beiden einzigen vollständig erhaltenen authentischen Passionswerke von Bach. Mit über 150 Minuten Aufführungsdauer und einer Besetzung von Solisten, zwei Chören und zwei Orchestern ist die Matthäus-Passion Bachs umfangreichstes und am stärksten besetztes Werk und stellt einen Höhepunkt protestantischer Kirchenmusik dar. Die Uraufführung fand am 11. April 1727 in der Thomaskirche in Leipzig statt. Nach Bachs Tod geriet das Werk in Verges (de)
- La Passion selon saint Matthieu (BWV 244) (en latin Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Evangelistam Matthæum, c'est-à-dire en français Passion de notre Seigneur Jésus-Christ selon l'Évangéliste Matthieu, connue en allemand sous le nom de Matthäus-Passion) est un oratorio de Bach exécuté probablement pour la première fois le Vendredi saint 1727. L'œuvre a été remaniée trois fois. La troisième version, définitive, a été créée en 1736. En mars 1829, deux chœurs accompagnés d'un orchestre symphonique étaient alors dirigés par Felix Mendelssohn pour la redécouverte de cette œuvre à Berlin. (fr)
- La Pasión según San Mateo, BWV 244 (título original en latín: Passio Domini Nostri J. C. Secundum Evangelistam Matthaeum; en alemán: Matthäus-Passion) es una pasión oratórica escrita para voces solistas, doble coro y doble orquesta por Johann Sebastian Bach. (es)
- A Paixão segundo Mateus BWV 244 (em latim: Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Evangelistam Matthaeum; em alemão: Matthäus-Passion), mais conhecida em países católicos como Paixão segundo São Mateus, é um oratório de Johann Sebastian Bach, que representa o sofrimento e a morte de Cristo segundo o Evangelho de Mateus, com libreto de Picander (Christian Friedrich Henrici). Com uma duração de mais de duas horas e meia (em algumas interpretações, mais de três horas) é a obra mais extensa do compositor. Trata-se, sem dúvida alguma, de uma das obras mais importantes de Bach e uma das obras-primas da música ocidental. Esta e a Paixão segundo São João são as únicas Paixões autênticas do compositor conservadas em sua totalidade. A Paixão segundo Mateus consta de duas grandes partes consti (pt)
- Pasja według św. Mateusza – późniejsza, jedna z dwóch pasji autorstwa Johanna Sebastiana Bacha, jakie zachowały się w całości. Powstała w ostatnim okresie jego twórczości, gdy zajmował stanowisko kantora przy Kościele św. Tomasza w Lipsku. Premiera miała miejsce w Wielki Piątek 11 kwietnia 1729. Potem przeleżała 100 lat w archiwum zapomniana, aż odkrył ją i przedstawił światu Feliks Mendelssohn 11 marca 1829 w berlińskiej Singakademie. (pl)
- Страсти по Матфею (нем. Matthäus-Passion или Matthaeus Passion), BWV 244 — духовная оратория И. С. Баха для солистов, двух хоров и двух оркестров. Первая редакция «Страстей» датируется 1727-29 гг., вторая (которая лежит в основе всех современных интерпретаций) — 1736 г. Полное название: лат. Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum. Либретто Х. Ф. Генрици (Пикандера). (ru)
- Страсті за Матвієм (нім. Matthäus-Passion або Matthæus Passion), BWV 244 — музичний твір Йоганна Себастьяна Баха для солістів, двох хорів і двох оркестрів, створене в 1727–1729 роках. Повна назва: Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum (Страсті Господа нашого Ісуса Христа за Матвієм). Лібрето Х. Ф. Генріці (Пікандера). (uk)
|
