| dbo:abstract
|
- Son Cubano je původem kubánský hudební styl. Populárním se stal v druhé polovině 19. století zejména ve východních provinciích Kuby, nejstarší známý son Son de la Má Teodora však pochází již z doby kolem roku 1570 z oblasti Santiaga de Cuba. Son kombinuje strukturu a prvky španělského hudebního stylu a španělské kytary s africkými rytmy a perkusními nástroji oblastí Bantu a Arará. (cs)
- Kuba sono, hispane Son cubano aŭ foje simple mallonge Son (de la latina vorto sonus respektive la hispana sonido: "sono, tono") estas muzika stilo el Kubo. La historiaj radikoj de la kuba sono fontas el la mezo de la 19-a jarcento. La "sono" evoluiĝis el la fandiĝo de afriko-kubaj tamburaj ritmoj kun la gitara muziko de hispanaj farmistoj en la kampara oriento de la insulo. Ĉangvio (hispane: Changüí) estas muzika ĝenro, kiun kelkaj aŭtoroj opinias praulo de la kuba sono. Motivoj el dancaj stiloj de la hispanaj koloniistoj, kiel menueto, kontraŭdanco, bolero aŭ miksiĝis kun la afriko-kubaj ritmoj al memstara muzika stilo. Aldoniĝis, kiel plia karakteriza elemento, la kantado el demandoj kaj respondoj. En improvizitaj kantaj dialogoj inter unua voĉo (plej ofte tenoro) kaj dua (plej ofte baritono) traktiĝis ofte ĉiutagaj temoj, kaj sekve oni ofte komparis la kuban sonon kun la nordamerika bluso, kiu same ofte fokusigas ĉiutagajn temojn. Komence de la 20-a jarcento la muzika stilo alvenis en la ĉefurbon Havano. La komence tre ŝpara instrumentado de la grupoj de kuba sono - ofte triopoj de la instrumentoj "tres" (kordinstrumento iom simila al gitaro), marakoj kaj "claves" (du rondaj lignobastonoj, interbatataj) - poste iom post iom ampleksiĝis je aldonaj instrumentoj (kontrabaso, gitaroj, bongoj, trumpeto) al sesopo aŭ sepopo. En la 1940-aj jaroj la grupoj pliampleksiĝis al kompletaj dancorkestroj kun piano, kantistoj kaj blovinstrumentoj. Kiel ekzemplo por tia orkestro nomiĝu la en 1949 fondita grupo "Conjunto Chappottin". La etimologio de la stila nomo jam klarigas la memkompreno de la stilo kuba sono: por la kubaj muzikistoj ĝi estas la prasono de muziko, la "patrino de ĉiuj ritmoj". Kaj fakte el ĝi fontis tiom signifaj latinamerikaj muzikstiloj kiel la salona danco rumbo kaj la danco mambo. Ofte la kuba sono ankaŭ nomatas antaŭŝtupo de la stilo salso. Sian altan prestiĝon en la historio de kuba muziko la stilo kuba sono ankaŭ atingis per trio, ke la post la akiro de ŝtata sendependeco de la lando de Hispanio same havis admirantojn inter blankuloj kaj nigruloj. Tamen post la kuba revolucio ĝi pli kaj pli perdis je signifo. La problemo pri rasismo ne centras en la socialisma ŝtato Kubo. La lando fermiĝis kontraŭ influoj de la okcidenta bloko, ankaŭ muzikaj, kaj tial la landan muzikon nur malmulte influis la stiloj ĵazo aŭ bluso. Iom post iom la kuba sono grandparte malaperis el la publika vivo de Kubo - ĝi iĝis muzika stilo de la maljunuloj. Malfruan reviviĝon kaj rekonatiĝon ĝi tamen havis en la jaro 1999, kiam la germana reĝisoro Wim Wenders produktis la filmon "Buena Vista Social Club", kiu tre popularigis la stilon en la ŝtatoj ekster Kubo. Sur la kuba insulo ekde tiam troveblas denove pli da novaj muzikaj grupoj, kiuj vivtenas la kuban sonon. (eo)
- Der Son Cubano (kurz Son, von span. sonido: Laut, Klang, Schall, Ton) ist ein Musikstil aus Kuba. Die historischen Wurzeln des Son Cubano reichen etwa in die Mitte des 19. Jahrhunderts zurück. Motive aus Tanzformen der spanischen Kolonisatoren, wie Menuett, Contradanza, Bolero oder Zapateado mischten sich mit den afro-kubanischen Rhythmen zu einem eigenständigen Musikstil. Hinzu kam, als weiteres Gestaltungselement, der Frage- und Antwortgesang. Im improvisierten Wechselspiel zwischen Erststimme (meist Tenor) und Segundo (Bariton) werden meist alltägliche Themen behandelt, weshalb der Son auch häufig mit dem nordamerikanischen Blues verglichen wird. Anfang des 20. Jahrhunderts gelangte dieser Musikstil in die Hauptstadt Havanna. Die spärliche Instrumentierung der Son-Gruppen – meist Trios mit Tres, Maracas und Claves – wurde schnell immer weiter mit zusätzlichen Instrumenten (Kontrabass, Gitarre, Bongos, Trompete) zum Sextett oder Septett aufgestockt. In den 1940er Jahren weiteten sie sich zu kompletten Tanzorchestern mit Piano, Sängern und Bläsersätzen aus, die allgemein „Conjuntos“ genannt wurden. Als Beispiel sei hierfür die 1949 gegründete Conjunto Chappottín genannt. Die etymologische Herleitung lässt schon das Selbstverständnis des Son Cubano deutlich werden: für die Kubaner ist er der Urklang der Musik, die Mutter aller Rhythmen. Und in der Tat sind aus ihm so bedeutende lateinamerikanische Musikstile hervorgegangen, wie der Cha-Cha-Cha, die Rumba und der Mambo. Oft wird er auch als Vorläufer der Salsa genannt. Durch die Rhythmik der Clave, die im 3⁄2- oder 2⁄3-Takt geschlagen wird, wird vorgegeben ob mit dem Takt oder gegen den Takt getanzt wird. Kontratiempo tanzt man Son und Cha-Cha-Cha sowie NY-Style oder auch Mambo. Den hohen Stellenwert in der kubanischen Musikgeschichte erlangte der Son Cubano auch dadurch, dass er nach der Unabhängigkeit von Spanien unter weißen und schwarzen Musikern gleichermaßen seine Anhänger gefunden hatte. Nach der Revolution hat er jedoch zunehmend an Bedeutung verloren. Das Land schottete sich gegen westliche musikalische Einflüsse, wie den Jazz oder den Blues, ab, was eine Weiterentwicklung erschwerte. Der Son ist im Laufe der Zeit aus dem öffentlichen Leben selbst in Kuba weitgehend verschwunden – er wurde zur „Musik der Alten“. Eine späte Blüte erlebte der Son Cubano 1996 durch Ry Cooders Weltmusik-Album Buena Vista Social Club und 1999 durch Wim Wenders’ gleichnamigen Dokumentarfilm, was ihn auf einen Schlag besonders im Ausland populär werden ließ. In Kuba finden sich seitdem wieder vermehrt neu formierte Musikgruppen, die sich dem Son Cubano widmen. (de)
- El son cubano es un estilo de canto y danza originario de Cuba que logró proyección internacional a partir de los años 1930. Este ritmo combina la estructura y características de la música española con elementos e instrumentos musicales afrocubanos e indígenas. El son cubano es uno de los más influyentes géneros de la música latinoamericana; sus derivados y fusiones, especialmente la salsa, se han difundido ampliamente a través de todo el mundo. La palabra son también se ha usado en otros estilos musicales de países de habla hispana. Por ejemplo, en México el son jarocho de Veracruz y el son huasteco de la Sierra Huasteca constituyen géneros musicales diferentes y no están relacionados con el son cubano. (es)
- Le son est un genre musical cubain dansant qui a atteint une projection internationale à partir des années 1930. Ce rythme combine la structure et les caractéristiques de la musique espagnole avec des éléments et instruments musicaux afro-cubains et indigènes. Le son cubain est l'un des genres les plus influents de la musique latino-américaine ; ses dérivés et fusions, en particulier la salsa et le mambo, se sont largement répandus dans le monde entier. Sa structure musicale existe dans d'autres pays des Caraïbes avec d'autres noms et variations. En septembre 2012, le son a été déclaré patrimoine culturel de Cuba. (fr)
- Son cubano is a genre of music and dance that originated in the highlands of eastern Cuba during the late 19th century. It is a syncretic genre that blends elements of Spanish and African origin. Among its fundamental Hispanic components are the vocal style, lyrical metre and the primacy of the tres, derived from the Spanish guitar. On the other hand, its characteristic clave rhythm, call and response structure and percussion section (bongo, maracas, etc.) are all rooted in traditions of Bantu origin. Around 1909 the son reached Havana, where the first recordings were made in 1917. This marked the start of its expansion throughout the island, becoming Cuba's most popular and influential genre. While early groups had between three and five members, during the 1920s the sexteto (sextet) became the genre's primary format. By the 1930s, many bands had incorporated a trumpet, becoming septetos, and in the 1940s a larger type of ensemble featuring congas and piano became the norm: the conjunto. Besides, the son became one of the main ingredients in the jam sessions known as descargas that flourished during the 1950s. The international presence of the son can be traced back to the 1930s when many bands toured Europe and North America, leading to ballroom adaptations of the genre such as the American rhumba. Similarly, radio broadcasts of son became popular in West Africa and the Congos, leading to the development of hybrid genres such as Congolese rumba. In the 1960s, New York's music scene prompted the rapid success of salsa, a combination of son and other Latin American styles primarily recorded by Puerto Ricans. While salsa achieved international popularity during the second half of the 20th century, in Cuba son evolved into other styles such as songo and timba, the latter of which is sometimes known as "Cuban salsa". (en)
- ソン (son) は、キューバ起源のラテン音楽のジャンルである。 (ja)
- Il son cubano è al contempo un genere musicale e un ballo di coppia nato a Cuba e, più precisamente, a Santiago di Cuba tra la fine del XIX secolo e l'inizio del XX secolo. Secondo la gran parte degli storici affonda le sue origini nell'unione tra la struttura e la tradizione musicale spagnola con elementi e strumenti musicali caratteristici della musica afro-cubana. Sia in quanto ballo di coppia, ma soprattutto in quanto genere musicale, ha dato gli albori ai ritmi caraibici più ballati oggi, primo fra tutti: la salsa. Assieme al Tango, lo si può considerare il primo ballo di coppia in senso moderno. La musica ed il ballo del son presero effettivamente piede nell'isola all'inizio del XX secolo, trovando, negli anni '20 e '30, la nascita di un vero e proprio fenomeno culturale.Il son deriva dal più aristocratico danzón, che a sua volta deriva dalla contradanza ed è sicuramente il genere più rappresentativo dell'isola, dal quale sono nati i ritmi e le melodie del Mambo negli anni 40, il cha cha cha e la salsa negli anni '50 e la timba negli anni '80.Uscendo dall'Isla grande, anche la salsa detta "Portoricana" o "Newyorkese", sono stili sviluppatisi negli anni '70 a New York e Miami (quindi non a Portorico, dove come fenomeno di costume sono arrivati così come li conosciamo solo negli anni 90) e sono da considerare anch'essi derivanti dalla matrice cubana del Son. (it)
- Son is een stijl van Cubaanse muziek, die oorspronkelijk uit het oosten van Cuba komt. (nl)
- Son cubano é um gênero de música e dança que se originou nas terras altas do leste de Cuba durante o final do século XIX. É um gênero sincrético que mescla elementos de origem espanhola e africana. Entre seus componentes hispânicos fundamentais estão o estilo vocal, a métrica lírica e a primazia do tres, derivado do violão espanhol. Por outro lado, seu ritmo de clave característico, estrutura de chamada e resposta e seção de percussão (bongô, maracas, etc.) estão enraizados em tradições de origem bantu. Por volta de 1909, o filho chegou a Havana, onde as primeiras gravações foram feitas em 1917. Isso marcou o início de sua expansão por toda a ilha, tornando-se o gênero mais popular e influente de Cuba. Enquanto grupos primitivos tinham entre três e cinco membros, durante os anos 1920 o sexteto (sexteto) tornou-se o formato principal do gênero. Na década de 1930, muitas bandas incorporaram um trompete, tornando-se septetos, e na década de 1940 um tipo maior de conjunto de congas e piano tornou-se a norma: o conjunto. A presença internacional do son pode ser rastreada até a década de 1930, quando muitas bandas fizeram turnês pela Europa e América do Norte, levando a adaptações de salão do gênero, como a rumba americana. Da mesma forma, as transmissões de rádio de son se tornaram populares na África Ocidental e nos Congos, levando ao desenvolvimento de gêneros híbridos como a . Na década de 1960, a cena musical de Nova York levou ao rápido sucesso da salsa, uma combinação de son e outros estilos latino-americanos gravados principalmente por porto-riquenhos. Enquanto a salsa alcançou popularidade internacional durante a segunda metade do século XX, em Cuba o son evoluiu para outros estilos, como e timba, o último dos quais às vezes é conhecido como "salsa cubana". (pt)
- Son, eller Són, är den kubanska musikstil som är föregångaren till den musik vi i dag benämner salsa. Sonmusiken har en mer akustisk och lantlig prägel än salsan.Exempel på artister som spelar son är La Familia Valera Miranda, Cristina Azcuy, Buena Vista Social Club och Papi Oviedo y sus Soneros. Med son menas även en viss clave, sonclave (vit clave), vilken skiljer sig från den så kallade rumbaclaven (svart clave). Denna musikrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Son – latynoamerykański . Muzyka son narodziła się na wyspie Hispaniola w XVI w. z połączenia muzyki hiszpańskiej z afrykańskimi rytmami plemion Bantu i Arara. Najstarszym znanym utworem tego gatunku jest Son de la Má Teodora powstały ok. 1570 w Santiago de Cuba. Największą popularność muzyka son zyskała w drugiej połowie XIX w. w kubańskiej prowincji Oriente. Współcześni artyści śpiewający son to między innymi Buena Vista Social Club, Compay Segundo i Ibrahim Ferrer. (pl)
- Сон — стиль латиноамериканской музыки, зародившийся на Кубе и получивший известность за её пределами в начале 1930-х годов. Сон объединяет в себе элементы музыки кампесино (фермеров испанского происхождения) с африканскими ритмами и ударными инструментами (музыкой африканских рабов). Он лежит в основе многих известных стилей афро-кубинской танцевальной музыки. В Нью-Йорке сон смешался с другими музыкальными стилями, что привело к возникновению музыки сальса. Исполняется маленькими ансамблями, использующими гитару или трес (напоминающий гитару инструмент с тремя парами струн) из испанской традиции, маракасы, гуиро, клаве и бонго для ритмического аккомпанемента, а для басовых партий — маримбулу или африканское «фортепиано для большого пальца». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Son Cubano je původem kubánský hudební styl. Populárním se stal v druhé polovině 19. století zejména ve východních provinciích Kuby, nejstarší známý son Son de la Má Teodora však pochází již z doby kolem roku 1570 z oblasti Santiaga de Cuba. Son kombinuje strukturu a prvky španělského hudebního stylu a španělské kytary s africkými rytmy a perkusními nástroji oblastí Bantu a Arará. (cs)
- Le son est un genre musical cubain dansant qui a atteint une projection internationale à partir des années 1930. Ce rythme combine la structure et les caractéristiques de la musique espagnole avec des éléments et instruments musicaux afro-cubains et indigènes. Le son cubain est l'un des genres les plus influents de la musique latino-américaine ; ses dérivés et fusions, en particulier la salsa et le mambo, se sont largement répandus dans le monde entier. Sa structure musicale existe dans d'autres pays des Caraïbes avec d'autres noms et variations. En septembre 2012, le son a été déclaré patrimoine culturel de Cuba. (fr)
- ソン (son) は、キューバ起源のラテン音楽のジャンルである。 (ja)
- Son is een stijl van Cubaanse muziek, die oorspronkelijk uit het oosten van Cuba komt. (nl)
- Son, eller Són, är den kubanska musikstil som är föregångaren till den musik vi i dag benämner salsa. Sonmusiken har en mer akustisk och lantlig prägel än salsan.Exempel på artister som spelar son är La Familia Valera Miranda, Cristina Azcuy, Buena Vista Social Club och Papi Oviedo y sus Soneros. Med son menas även en viss clave, sonclave (vit clave), vilken skiljer sig från den så kallade rumbaclaven (svart clave). Denna musikrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Son – latynoamerykański . Muzyka son narodziła się na wyspie Hispaniola w XVI w. z połączenia muzyki hiszpańskiej z afrykańskimi rytmami plemion Bantu i Arara. Najstarszym znanym utworem tego gatunku jest Son de la Má Teodora powstały ok. 1570 w Santiago de Cuba. Największą popularność muzyka son zyskała w drugiej połowie XIX w. w kubańskiej prowincji Oriente. Współcześni artyści śpiewający son to między innymi Buena Vista Social Club, Compay Segundo i Ibrahim Ferrer. (pl)
- Der Son Cubano (kurz Son, von span. sonido: Laut, Klang, Schall, Ton) ist ein Musikstil aus Kuba. Die historischen Wurzeln des Son Cubano reichen etwa in die Mitte des 19. Jahrhunderts zurück. Motive aus Tanzformen der spanischen Kolonisatoren, wie Menuett, Contradanza, Bolero oder Zapateado mischten sich mit den afro-kubanischen Rhythmen zu einem eigenständigen Musikstil. Hinzu kam, als weiteres Gestaltungselement, der Frage- und Antwortgesang. Im improvisierten Wechselspiel zwischen Erststimme (meist Tenor) und Segundo (Bariton) werden meist alltägliche Themen behandelt, weshalb der Son auch häufig mit dem nordamerikanischen Blues verglichen wird. (de)
- Kuba sono, hispane Son cubano aŭ foje simple mallonge Son (de la latina vorto sonus respektive la hispana sonido: "sono, tono") estas muzika stilo el Kubo. La historiaj radikoj de la kuba sono fontas el la mezo de la 19-a jarcento. La "sono" evoluiĝis el la fandiĝo de afriko-kubaj tamburaj ritmoj kun la gitara muziko de hispanaj farmistoj en la kampara oriento de la insulo. Ĉangvio (hispane: Changüí) estas muzika ĝenro, kiun kelkaj aŭtoroj opinias praulo de la kuba sono. (eo)
- El son cubano es un estilo de canto y danza originario de Cuba que logró proyección internacional a partir de los años 1930. Este ritmo combina la estructura y características de la música española con elementos e instrumentos musicales afrocubanos e indígenas. El son cubano es uno de los más influyentes géneros de la música latinoamericana; sus derivados y fusiones, especialmente la salsa, se han difundido ampliamente a través de todo el mundo. (es)
- Son cubano is a genre of music and dance that originated in the highlands of eastern Cuba during the late 19th century. It is a syncretic genre that blends elements of Spanish and African origin. Among its fundamental Hispanic components are the vocal style, lyrical metre and the primacy of the tres, derived from the Spanish guitar. On the other hand, its characteristic clave rhythm, call and response structure and percussion section (bongo, maracas, etc.) are all rooted in traditions of Bantu origin. (en)
- Il son cubano è al contempo un genere musicale e un ballo di coppia nato a Cuba e, più precisamente, a Santiago di Cuba tra la fine del XIX secolo e l'inizio del XX secolo. Secondo la gran parte degli storici affonda le sue origini nell'unione tra la struttura e la tradizione musicale spagnola con elementi e strumenti musicali caratteristici della musica afro-cubana. Sia in quanto ballo di coppia, ma soprattutto in quanto genere musicale, ha dato gli albori ai ritmi caraibici più ballati oggi, primo fra tutti: la salsa. Assieme al Tango, lo si può considerare il primo ballo di coppia in senso moderno. (it)
- Son cubano é um gênero de música e dança que se originou nas terras altas do leste de Cuba durante o final do século XIX. É um gênero sincrético que mescla elementos de origem espanhola e africana. Entre seus componentes hispânicos fundamentais estão o estilo vocal, a métrica lírica e a primazia do tres, derivado do violão espanhol. Por outro lado, seu ritmo de clave característico, estrutura de chamada e resposta e seção de percussão (bongô, maracas, etc.) estão enraizados em tradições de origem bantu. (pt)
- Сон — стиль латиноамериканской музыки, зародившийся на Кубе и получивший известность за её пределами в начале 1930-х годов. Сон объединяет в себе элементы музыки кампесино (фермеров испанского происхождения) с африканскими ритмами и ударными инструментами (музыкой африканских рабов). Он лежит в основе многих известных стилей афро-кубинской танцевальной музыки. В Нью-Йорке сон смешался с другими музыкальными стилями, что привело к возникновению музыки сальса. (ru)
|
