| dbo:abstract
|
- Segons la mitologia grega, Fegeu (en grec antic Φηγεύς) va ser un heroi grec, fill del déu-riu Ínac i de la nimfa Mèlia, i germà de Foroneu. Fundà la ciutat de , a l'Arcàdia, sobre la qual regnà. Acollí Alcmeó quan era a l'exili a causa de la mort de la seva mare Erifile i, després de purificar-lo, el casà amb la seua filla Arsínoe. Però Alcmeó abandonà Arsínoe per l'amor de la nimfa Cal·lírroe, i Fegeu, un dia que el trobà a prop dels seus dominis, el matà. Al cap de poc, caigué per la venjança d'Acarnà i Amfòter, fills d'Alcmeó i de Cal·lírroe. Fegeu tenia, a més d'Arsínoe, dos fills, Prònous i Agènor, o segons Pausànies, Temen i Axion. (ca)
- Στην Ελληνική μυθολογία ο Φηγέας ήταν βασιλιάς στην Αρκαδική Ψωφίδα που ανήκει διοικητικά σήμερα στην Αχαΐα, όταν ο Αλκμαίων δολοφόνησε την μητέρα του Εριφύλη τον δέχτηκε για εξαγνισμό. Η πόλη της Φηγείας που ονομαζόταν παλιότερα ο Ερύμανθος ακούγεται ότι πήρε το όνομα της από αυτόν, άλλαξε ωστόσο ξανά το όνομα του σε Ψωφίς. Ο Φηγέως ήταν γιος του ποτάμιου θεού Αλφειού, τα παιδιά του ήταν η Αλφεσιβοία, ο Τήμενος και ο Αξιόν ή ο Αγήνορας του Φηγέως, ο Πρόνοος και η Αρσινόη. (el)
- Laŭ la helena mitologio, Fegeo (el la greka Φηγεύς, «manĝebla kverko»), estis reĝo de aŭ , nordokcidenta urbo en Arkadio. La urbo Fegeo, kiu antaŭe nomiĝis verŝajne ricevis sian nomon honore al tiu reĝo, kiun kelkaj konsideras fondinto de la urbo. Tamen, oni verŝajne ŝanĝis poste ĝian nomon denove al la definitiva: Psofiso. Li estis filo de la river-dio Alfeo (aŭ de Inaĥo kaj , laŭ alternativa versio laŭ kiu li estus frato de la fama Foroneo). Fegeo havis du filojn, Pronoo kaj Agenoro, kaj filinon nomiĝintan . Paŭzanio variigas la nomojn de la idaro de Fegeo: laŭ li, ili nomiĝis , kaj , respektive. Fegeo helpis kaj gastigis Alkmeonon, unu el la kiu tiam suferadis la sencesan persekutadon de la erinioj ĉar li estis murdinta sian propran patrinon, Erifilo. Preskaŭ freneze, li atingis Psofison, kie Fegeo senpekigis lin. Iom poste Arsinoo, filino de Fegeo, enamiĝis kaj fine edziniĝis al Alkmeono. Okaze de la geedziĝo, la epigono donacis al sia nova edzino la kaj tunikon de Harmonio, kiuj antaŭe apartenis al sia patrino. Tamen, la geedzeco daŭris malmulte, ĉar Alkmeono kaŝe forlasis Arsinoon kaj foriris al alia lando. Onidire, la grundo de Psofiso iĝis malfruktodona ĝuste pro la krima vivo de la ĵusalveninto, kaj orakolo konsilis lin translokiĝi al nova insulo kiu estis ĵus-spruĉinta el la akvo de Aĥeloo. Laŭ la tradicio, la erinioj ne plu povus torturi lin en nova lando. Neniu vidis Alkmeonon denove ĝis kiam li revenis hejmen por peti la donacon kiun li faris al la filino de Fegeo. Por ĝin akiri senprobleme, li mensoge asertis ke ĝi estis bezonata por, per donado al orakolejo de Delfo, liberiĝi de la monstraj erinioj. Sed la vero estis ke Alkmeono sekrete edziĝis denove, al Kaliroo, filino de la revera dio Aĥeloo, kiu postulis tiun donacon. Naive, Arsinoo donis la kolieron kaj tunikon al sia eks-edzo, iluziplene pro la verŝajna reakordiĝo. Fegeo konsentis, sed maldiskreta servisto de Alkmeono informis lin pri la trompo, kaj la reĝo, ekkolerite, ordonis siajn filojn murdi Alkmeonon kiam li foriru el la reĝa palaco (por ne malobeo la sakralaj leĝoj pri gastigado. Do, Arsinoo, kiu sciis nenion pri tio, ĉeestis hororplene la morton de sia (laŭ ŝi) fidela edzo fare de siaj propraj fratoj. Sen ebligi Fegeon klarigi la kialojn, la princino alvokis teruran malbenon, laŭ kiu la murdistoj de sia edzo mortos antaŭ la sekva nov-luno. En sia klopodo eviti la aŭguron, Fegeo malliberigis sian filinon en kofro kaj sendis ŝin al reĝo de Nemeo. Li ankaŭ ordonis siajn filojn vojaĝi al Delfo por senpekiĝi. Sed kiam Kaliroo eksciis pri la murdo de Alkmeono, li petegis al Zeŭso ke siaj filoj, ankoraŭ beboj, kresku tiel rapide ke ili kapablu venĝi sian patron. Pro kompato, kaj ĉar li emis amindumi la nimfon, la dio konsentis, do Akarnano kaj subite iĝis plenkreskuloj, kaj plenumis la deziron de sia patrino, ĉar ili tuj mortigis Pronoon kaj Agenoron kaj poste iris al Psofiso kaj murdis Fegeon kaj sian edzinon. Laŭ Higeno, Fegeo murdis sian nevinon , filino de Arsinoo kaj Alkmeono. (eo)
- Phegeus (altgriechisch Φηγεύς Phēgeús) ist in der griechischen Mythologie ein Sohn des Alpheios und König von Phegeia in Arkadien, das vorher unter den Namen Erymanthos und nach ihm als Psophis bekannt war. Phegeus ist der Vater von Arsinoë (oder ) und den Söhnen und Agenor laut der Bibliotheke des Apollodor oder und nach Pausanias. Laut Herodot ist auch Eeropos (oder Aëropos) der Sohn des Phegeus und , der den Heraklessohn Hyllos im Zweikampf tötet, somit sein Enkel. Als Alkmaion, der Sohn des Amphiaraos, nach dem Mord an seiner Mutter Eriphyle von den Erinnyen verfolgt wird, gelangt er auf der Flucht zu Phegeus, der ihn wegen des Muttermordes entsühnt. Alkmaion lässt sich in Phegeia nieder und heiratet Arsinoë, der er das Halsband und den Peplos der Harmonia schenkt – fluchbeladene Gegenstände, die die zum Mord an seiner Mutter führenden Verwicklungen einleiteten. Seine Heirat mit der Tochter des Phegeus wurde auch von Euripides in dessen Tragödie Alkmaion in Psophis verarbeitet. Von Apollon weiter getrieben, verlässt Alkmaion des Phegeus Land und heiratet die Najade Kallirrhoë, Tochter des Flussgottes Acheloos. Um ihr die Kleinodien Harmonias zu schenken, kehrt er nach Phegeia zurück, und unter dem Vorwand, für seine endgültige Heilung die Gegenstände in Delphi dem Apollon zu weihen, erbittet und erhält er Harmonias Halsband und Peplos zurück. Als der Betrug auffliegt, schickt Phegeus seine Söhne aus, Alkmaion zu töten, oder tötet ihn selbst. Um den Tod ihres Gatten schnell rächen zu können, bittet Kallirrhoë bei Zeus darum, ihre Söhne Amphoteros und Akarnan schnell erwachsen werden zu lassen. Der Bitte wird entsprochen und die Söhne ziehen aus, töten zunächst des Phegeus Söhne und schließlich Phegeus selbst nebst seiner Gemahlin. Laut zweier schlecht überlieferter Stellen bei Hygin tötete Phegeus außerdem seinen Schwiegersohn, einen Eurypylos, oder seine Enkelin, die Tochter seiner Tochter Alphesiboia. Im certamen Homeri et Hesiodi wird Hesiod am Hofe des Phegeus von dessen Söhnen Amphiphanes und Ganyktor ermordet und ins Meer geworfen, weil er ein Verhältnis mit deren Schwester gehabt haben soll. (de)
- En la mitología griega Fegeo (en griego antiguo, Φηγεύς) era un rey de Fegea o de Psófide (Arcadia), hijo de Alfeo o de Ínaco y Melia, que auxilió a Alcmeón cuando este huía perseguido por las Erinias. Alfesibea o Arsínoe, la hija de Fegeo, se casó con Alcmeón, pero fue abandonada al poco tiempo y no volvió a ver a su marido hasta que este volvió para recoger el collar y la túnica de Erífile, su madre. Para que Alfesibea se lo diera voluntariamente le dijo que sólo donándolo al oráculo de Delfos podría liberarse de las erinias que aún le perseguían, pero realmente lo quería porque su nueva mujer, Calírroe, se lo había pedido como condición para seguir con él. Alfesibea se lo entregó pensando ingenuamente que así volvería a recuperar a su marido, pero un sirviente indiscreto de Alcmeón reveló a Fegeo todo el engaño. Este ordenó a sus hijos que mataran a Alcmeón cuando saliese del palacio y Alfesibea, que no sabía nada, presenció horrorizada cómo sus hermanos mataban al que ella creía su fiel esposo. Sin dejar que su padre y sus hermanos se explicaran, los maldijo con morir antes de la siguiente luna nueva. Fegeo, intentando rehuir a la maldición, la encerró en un arca y mandó a sus hijos a que se purificasen en el templo de Apolo en Delfos. Al enterarse Callírroe de la muerte de Alcmeón, imploró a Zeus que permitiera que sus hijos, que eran todavía unos niños, pudieran vengar la muerte de su padre. El dios se apiadó de ella, e hizo que Acarnán y pasaran inmediatamente a la edad adulta. Así, ambos hermanos complacieron el deseo de su madre dando muerte a Fegeo y a sus hijos. (es)
- In Greek mythology, Phegeus (Ancient Greek: Φηγέως) was the king of Psophis in Arcadia who purified Alcmaeon after the murder of his own mother, Eriphyle. The town of Phegeia, which had before been called Erymanthus, was believed to have derived its name from him. Subsequently, however, it was changed again into Psophis. (en)
- Dans la mythologie grecque, Phégée (en grec ancien Φηγεύς / Phêgeús) est un roi de Psophis, une ville d'Arcadie. (fr)
- Fegeo (in greco antico: Φηγέως, Phēghèōs), è un personaggio della mitologia greca, re di Psofide (o ) in Arcadia e figlio del potamoe Alfeo. Secondo Pausania i nomi dei tre figli di Fegeo erano Alfesibea, Temeno ed Assione, mentre secondo Apollodoro i nomi dei figli (sempre tre) furono Arsinoe, Pronoo ed Agenore. Seppur vissute con nomi diversi, le vicende dei tre figli sono comunque simli. (it)
- Na mitologia grega, Fegeu (em grego clássico: Φηγέως) foi o rei de Psófis em Arcádia que purificou Alcmeão após o assassinato de sua própria mãe, Erifila. Pensa-se que a cidade de Fegeia, que antes era chamada de , derivou seu nome. Posteriormente, no entanto, foi novamente alterado para Psófis. (pt)
- Фегей (Фегий; др.-греч. Φηγεύς, лат. Phegeus) — персонаж древнегреческой мифологии. Сын Алфея. Царь Псофиды в Аркадии. Ранее город назывался Эриманф, переименован в Фегию. Очистил от скверны Алкмеона и выдал за него свою дочь Арсиною, но позже приказал убить его, когда Алкмеон взял вторую жену. Сыновья его Проной и Агенор убили Алкмеона. По другим источникам, сыновей звали Темен и Аксион. По одной из версий, убил дочь своей дочери Алфесибеи. По другой версии, убил своего зятя Еврипила. Позднее был убит сыновьями Алкмеона вместе с женой. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Στην Ελληνική μυθολογία ο Φηγέας ήταν βασιλιάς στην Αρκαδική Ψωφίδα που ανήκει διοικητικά σήμερα στην Αχαΐα, όταν ο Αλκμαίων δολοφόνησε την μητέρα του Εριφύλη τον δέχτηκε για εξαγνισμό. Η πόλη της Φηγείας που ονομαζόταν παλιότερα ο Ερύμανθος ακούγεται ότι πήρε το όνομα της από αυτόν, άλλαξε ωστόσο ξανά το όνομα του σε Ψωφίς. Ο Φηγέως ήταν γιος του ποτάμιου θεού Αλφειού, τα παιδιά του ήταν η Αλφεσιβοία, ο Τήμενος και ο Αξιόν ή ο Αγήνορας του Φηγέως, ο Πρόνοος και η Αρσινόη. (el)
- In Greek mythology, Phegeus (Ancient Greek: Φηγέως) was the king of Psophis in Arcadia who purified Alcmaeon after the murder of his own mother, Eriphyle. The town of Phegeia, which had before been called Erymanthus, was believed to have derived its name from him. Subsequently, however, it was changed again into Psophis. (en)
- Dans la mythologie grecque, Phégée (en grec ancien Φηγεύς / Phêgeús) est un roi de Psophis, une ville d'Arcadie. (fr)
- Fegeo (in greco antico: Φηγέως, Phēghèōs), è un personaggio della mitologia greca, re di Psofide (o ) in Arcadia e figlio del potamoe Alfeo. Secondo Pausania i nomi dei tre figli di Fegeo erano Alfesibea, Temeno ed Assione, mentre secondo Apollodoro i nomi dei figli (sempre tre) furono Arsinoe, Pronoo ed Agenore. Seppur vissute con nomi diversi, le vicende dei tre figli sono comunque simli. (it)
- Na mitologia grega, Fegeu (em grego clássico: Φηγέως) foi o rei de Psófis em Arcádia que purificou Alcmeão após o assassinato de sua própria mãe, Erifila. Pensa-se que a cidade de Fegeia, que antes era chamada de , derivou seu nome. Posteriormente, no entanto, foi novamente alterado para Psófis. (pt)
- Фегей (Фегий; др.-греч. Φηγεύς, лат. Phegeus) — персонаж древнегреческой мифологии. Сын Алфея. Царь Псофиды в Аркадии. Ранее город назывался Эриманф, переименован в Фегию. Очистил от скверны Алкмеона и выдал за него свою дочь Арсиною, но позже приказал убить его, когда Алкмеон взял вторую жену. Сыновья его Проной и Агенор убили Алкмеона. По другим источникам, сыновей звали Темен и Аксион. По одной из версий, убил дочь своей дочери Алфесибеи. По другой версии, убил своего зятя Еврипила. Позднее был убит сыновьями Алкмеона вместе с женой. (ru)
- Segons la mitologia grega, Fegeu (en grec antic Φηγεύς) va ser un heroi grec, fill del déu-riu Ínac i de la nimfa Mèlia, i germà de Foroneu. Fundà la ciutat de , a l'Arcàdia, sobre la qual regnà. Acollí Alcmeó quan era a l'exili a causa de la mort de la seva mare Erifile i, després de purificar-lo, el casà amb la seua filla Arsínoe. Però Alcmeó abandonà Arsínoe per l'amor de la nimfa Cal·lírroe, i Fegeu, un dia que el trobà a prop dels seus dominis, el matà. Al cap de poc, caigué per la venjança d'Acarnà i Amfòter, fills d'Alcmeó i de Cal·lírroe. (ca)
- Laŭ la helena mitologio, Fegeo (el la greka Φηγεύς, «manĝebla kverko»), estis reĝo de aŭ , nordokcidenta urbo en Arkadio. La urbo Fegeo, kiu antaŭe nomiĝis verŝajne ricevis sian nomon honore al tiu reĝo, kiun kelkaj konsideras fondinto de la urbo. Tamen, oni verŝajne ŝanĝis poste ĝian nomon denove al la definitiva: Psofiso. (eo)
- Phegeus (altgriechisch Φηγεύς Phēgeús) ist in der griechischen Mythologie ein Sohn des Alpheios und König von Phegeia in Arkadien, das vorher unter den Namen Erymanthos und nach ihm als Psophis bekannt war. Phegeus ist der Vater von Arsinoë (oder ) und den Söhnen und Agenor laut der Bibliotheke des Apollodor oder und nach Pausanias. Laut Herodot ist auch Eeropos (oder Aëropos) der Sohn des Phegeus und , der den Heraklessohn Hyllos im Zweikampf tötet, somit sein Enkel. (de)
- En la mitología griega Fegeo (en griego antiguo, Φηγεύς) era un rey de Fegea o de Psófide (Arcadia), hijo de Alfeo o de Ínaco y Melia, que auxilió a Alcmeón cuando este huía perseguido por las Erinias. Al enterarse Callírroe de la muerte de Alcmeón, imploró a Zeus que permitiera que sus hijos, que eran todavía unos niños, pudieran vengar la muerte de su padre. El dios se apiadó de ella, e hizo que Acarnán y pasaran inmediatamente a la edad adulta. Así, ambos hermanos complacieron el deseo de su madre dando muerte a Fegeo y a sus hijos. (es)
|
