| dbo:abstract
|
- El Daozang (道藏 pinyin: Dàozàng, en català «Tresor del Dao») o Cànon taoista, ha conegut diverses edicions. La primera aparegué al segle V a càrrec de Lu Xiujing. La versió actual, basada en l'edició Ming, comprèn més de 5000 textos i conserva l'estructura d'origen en tres categories, anomenades grutes dong (洞), concebudes a la imitació de les tres cistelles del Cànon budista, dividides cadascuna en dotze categories lei (類) i seguides de quatre seccions complementàries (suplements) anomenades fu (輔). (ca)
- Daozang (chinesisch 道藏, Pinyin Dào Zàng) bezeichnet das für den Daoismus normative Schriftgut (Kanon). Der Daozang wurde 1409 auf kaiserliche Anordnung zusammengestellt, die Geschichte dieser Zusammenstellung reicht jedoch bis in das 5. Jahrhundert zurück, als die „Drei Höhlen“ (San dong, siehe auch Grottenhimmel) der Textgruppen Lingbao, Shangqing und San Huangwen entstanden. Diese Struktur prägt den Kanon, auch wenn später andere Texte aufgenommen wurden und Verschiebungen und Erweiterungen stattfanden. Der bis heute überlieferte Kanon stammt aus dem Jahr 1447 mit einem Zusatz von 1607. Er enthält etwa 1500 Werke. Die mystischen Texte des Lingbao und des Shangqing sollen der Überlieferung nach durch Offenbarung entstanden sein, während andere Texte, wie z. B. das Baopuzi sich auf praktische Belange wie Alchemie, Lebenspflege und Sublimierung der menschlichen Physis beziehen. Neben den Offenbarungen haben Fu-Lu, Amulette und Register, eine besondere Bedeutung für die Praxis des Daoismus. Register enthalten die Namen von Gottheiten und sind Daoshi, daoistischen Priestern, vorbehalten. Die Namen von Göttern werden mittels der Register aufgerufen und in Liturgien eingesetzt. Die Amulette stellen oft graphische Zeichnungen dar, die religiöse Kräfte herbeizwingen sollen, oder als diese selbst angesehen werden. (de)
- Daozang (Chinese: 道藏; pinyin: Dàozàng; Wade–Giles: Tao Tsang), meaning 'Taoist Canon', consists of around 1,400 texts that were collected c. 400 CE (after the Daodejing and Zhuangzi and Liezi which are the core Taoist texts). They were collected by Taoist monks of the period in an attempt to bring together all of the teachings of Taoism, including all the commentaries and expositions of the various masters from the original teachings found in the Daodejing and Zhuangzi. These three divisions were based on the main focus of Taoism in Southern China during the time it was made, namely; meditation, ritual, and exorcism. These Three Grottoes were used as levels for the initiation of Taoist masters, from lowest (exorcism) to highest (meditation). As well as the Three Grottoes there were Four Supplements that were added to the canon c. 500. These were mainly taken from older core Taoist texts (e.g. Daodejing) apart from one which was taken from an already established and separate philosophy known as Tianshi Dao (Way of the Heavenly Masters). Although the above can give the appearance that the canon is highly organized, this is far from the truth. Although the present-day canon does preserve the core divisions, there are substantial forks in the arrangement due to the later addition of commentaries, revelations and texts elaborating upon the core divisions. (en)
- Le Canon taoïste ou Daozang (chinois : 道藏 ; pinyin : dàozàng ; litt. « Trésor du Dao »), a connu plusieurs éditions. La première fut composée au Ve siècle par Lu Xiujing. La version actuelle, basée sur l’édition Ming, comprend plus de 5000 textes et conserve la structure d’origine en trois grottes dong (洞), conçue à l’imitation des trois corbeilles du Canon bouddhiste, divisées chacune en douze catégories lei (類) et suivies de quatre sections complémentaires appelées fu (輔). (fr)
- El Daozang, Tao Tzang (道藏, Tesoro del Tao) o Canon taoísta es un texto sagrado formado por unos cinco mil textos individuales, compilados en torno al año 400 (y más recientemente, del Libro de Zhuangzi y del Tao Te King). Fueron recogidos por un monje taoísta del periodo, con el fin de unir todo el patrimonio filosófico y religioso del taoísmo, incluso comentarios y exposiciones de varios maestros sobre las enseñanzas originales del Tao Te King y del Zhuangzi. El texto está dividido en tres secciones, que respetan las divisiones del Tipitaka budista. Estas tres divisiones están respectivamente dedicadas a la técnicas meditativas, a los rituales y a los exorcismos. Las tres secciones corresoponden a tres niveles de iniciación de un daoshi, un presbítero taoísta, van, de hecho, de la iniciación de nivel básico, el exorcismo, a la de nivel más alto, la meditación.
* Datos: Q1141990
* Multimedia: Daozang / Q1141990 (es)
- 道蔵（どうぞう）とは、道教の大蔵経（一切経）のことである。「正統道蔵」「続道蔵」あわせて、5485巻。 (ja)
- 도장(道藏)은 도교의 경전류를 모은 것으로 불교의 대장경과 같은 것이다. 도장의 성립은 당대에 비롯되었지만 현행의 도장은 명(明)의 정통년간(正統年間：1436∼1449)에 이루어진 〈정통도장〉(正統道藏, 5305권)과 만력년간(萬曆年間：1573∼1619)에 추가된 〈속장〉(續藏)(180권)을 합하여 모두 5485권이다. 청(淸)의 도광(道光) 25년(1845)에 중수(重修)되었으며 1925년에 상하이(上海)에서 사진판이 간행되었다. 원본은 베이징(北京)의 에 소장되어 있다. 〈정통도장〉은 삼동사보(三洞四輔)로 분류된다. 삼동(三洞)은 동진(洞眞)·동현(洞玄)·동신(洞神)의 3부(部)로, 동진은 대승(大乘), 동현은 중승, 동신은 소승의 각 교법을 전하는 것이라 한다(불교의 3승의 관념을 빈것). 사보(四輔)는 삼동의 교법을 돕는 4부(部)를 의미하는데, 이에는 태현(太玄)·태평(太平)·태청(太淸)·정일(正一)의 4부가 있다. 태현은 동진을, 태평은 동현을, 태청은 동신을 돕고, 정일부는 삼동 전체를 통일한다는 의미를 갖는다(天台宗의 一乘三乘의 관념을 빌린 것). 그리고 삼동은 각각 본문(本文)·신부(神符)·옥결(玉訣)·영도(靈圖)·보록·계율(戒律)·위의(威儀)·방법(方法)·중술(衆術)·기전(記傳)·찬반(讚頒)·표주(表奏)의 12류(類)로 세분되고 있다(불교의 12部經의 관념을 빌린 것). 이와 같이 〈삼동사보12류〉라는 분류법 자체는 불교의 관념을 빌려서 성립된 정연한 것이라 할 수 있으나 경문류(經文類)의 배분은 실제로 극히 무질서하여 매우 잡다하다. 이것은 중국 토착의 '도교'라는 종교가 지닌 교학의 미숙(未熟)과 그것의 역사적·내용적인 잡다성을 보여주는 것이라 하겠다. (ko)
- Il Daozang (道藏 pinyin:Dào Zàng, Wade-Giles: Tao Tsang) Tesoro del Tao o Canone taoista è un testo sacro (it)
- De Daozang (Chinees:道藏; Dàozàng); Wade-Giles: Tao Tsang), is de canon van het taoïsme. Ze bestaat uit ongeveer 1400 teksten die vooral afkomstig zijn uit de Daodejing en de Zhuangzi, wat de taoïstische basisteksten zijn. Ze werden verzameld rond het jaar 400 door taoïstische monniken, in een poging de leer van het taoïsme, inclusief de commentaren en uitleg van de verschillende meesters bij de oorspronkelijke basisteksten, bijeen te brengen. Het geheel werd verdeeld over drie delen, net als de drie manden (Tripitaka) bij het Boeddhisme. Deze drie delen worden ook wel Grotten (opslagplaatsen of verzamelingen) genoemd, en waren gebaseerd op de belangrijkste focus van het taoïsme in Zuid-China uit de tijd dat canon werd samengesteld: op meditatie, op rituelen en op exorcisme. Deze drie delen werden gebruikt als niveaus voor de inwijding van Tao-meesters, van laag (exorcisme) tot hoog (meditatie). Rond het jaar 500 werden aan de drie delen nog vier supplementen toegevoegd. Deze kwamen voornamelijk uit de oudere taoïstische basisteksten, behalve een die werd ontleend aan een aparte en al gevestigde filosofie, bekend als de "Weg van de Hemelse Meesters". Dit alles kan de indruk wekken dat de canon strak georganiseerd is, wat niet het geval is. Hoewel de huidige canon de verdeling in drie divisies kent, zijn er flinke vertakkingen in de samenstelling door de latere toevoeging van commentaren, openbaringen en teksten die verder uitweiden over de kerndivisies. (nl)
- Daozang – zbiór ksiąg stanowiących kanon taoizmu. Zbiór ten ukształtował się w IV-V wieku. W skład obecnego kanonu Daozang, ustalonego w 1436 roku, wchodzi 1120 tomów. Wcześniejsze redakcje były o wiele obszerniejsze, jednak wiele ksiąg zaginęło na skutek rozkazu Kubilaj-chana, który w 1281 roku nakazał spalić Daozang. Daozang dzieli się na trzy części zwane Grotami (三洞, San dong):
* Grota prawdy (Dongzhen, 洞真部) – teksty medytacyjne i rytualne sekty Najwyższej Czystości.
* Grota tajemnicy (Dongxuan, 洞玄部) – teksty sekty Lingbao, a także opis rytuałów i amuletów.
* Grota ducha (Dongshen, 洞神部) – rejestr nazw i funkcji duchów związanych z sektą . W skład Daozang wchodzą także cztery dodatki (四辅, Sifu):
* Wielka tajemnica (Taixuan, 太玄部) – Daodejing.
* Wielki pokój (Taiping, 太平部) – księga Taipingjing.
* Wielka czystość (Taiqing, 太清部) – teksty alchemiczne i filozoficzne.
* Ortodoksja (Zhengyi, 正一) – teksty sekty . (pl)
- Daozang (kinesiska: 道藏, pinyin: Dàozàng, "Den daoistiska skattkammaren") är den daoistiska kanon. Daozang, som första gången sammanställdes under 400-talet, består i den idag mest spridda versionen av närmare 1500 skrifter. Det var först under 400-talet som dessa daoistiska skrifter samlades, och det skedde efter kejserligt påbud. Det hade förvisso redan cirkulerat heliga skrifter, som till exempel Taipingjing, men ingen hade försökt sammanställa alla viktiga manuskript förrän nu. Det var den daoistiska mästaren som fick detta uppdrag och han blev färdig år 471. Det var dock inte den enda utgåvan. Genom åren har flera sammanställningar av taoistiskt material gjorts och den sista blev utgiven 1977 i Taiwan med ett omfång av 60 volymer. (sv)
- Дао цзан (кит. упр. 道藏, пиньинь Dào Zàng) — полное собрание религиозной и философской литературы даосизма, в буквальном переводе — «Сокровищница Дао», «Сокровищница даосских писаний» или «Даосская сокровищница». (ru)
- Дао Цзан (кит. 道藏, піньїнь Dào Zàng) — повна збірка релігійної та філософської літератури Даосизму. У буквальному перекладі-"Скарбниця Дао", "Даоський Канон". (uk)
- 《道藏》（拼音：Dàozàng；注音：ㄉㄠˋㄗㄤˋ）是一部汇集大量道教经典及相关书籍的大丛书，它按照一定的编纂意图、收集范围和组织结构，将许多道教经典（包括周秦以下道家子书）编排起来，当代习惯以《道藏》简称明朝明英宗正统十年出版的《正统道藏》和明神宗万历十五年出版的《万历续道藏》合印本。 《道藏》所收典籍广泛，既有道教经典论著、科仪方术、仙传道史，也有医药养生、天文史地、诸子百家书籍，还有不少有关中国古代科学技术的著作，是研究道教的经典依据，也是研究中国传统文化的珍贵资料。现存最早的《道藏》是明朝的《正统道藏》版本，一部原来收藏在北京的白云观，现在由中国国家图书馆收藏；另一部現存日本宫内厅书陵部。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Daozang (道藏 pinyin: Dàozàng, en català «Tresor del Dao») o Cànon taoista, ha conegut diverses edicions. La primera aparegué al segle V a càrrec de Lu Xiujing. La versió actual, basada en l'edició Ming, comprèn més de 5000 textos i conserva l'estructura d'origen en tres categories, anomenades grutes dong (洞), concebudes a la imitació de les tres cistelles del Cànon budista, dividides cadascuna en dotze categories lei (類) i seguides de quatre seccions complementàries (suplements) anomenades fu (輔). (ca)
- Le Canon taoïste ou Daozang (chinois : 道藏 ; pinyin : dàozàng ; litt. « Trésor du Dao »), a connu plusieurs éditions. La première fut composée au Ve siècle par Lu Xiujing. La version actuelle, basée sur l’édition Ming, comprend plus de 5000 textes et conserve la structure d’origine en trois grottes dong (洞), conçue à l’imitation des trois corbeilles du Canon bouddhiste, divisées chacune en douze catégories lei (類) et suivies de quatre sections complémentaires appelées fu (輔). (fr)
- 道蔵（どうぞう）とは、道教の大蔵経（一切経）のことである。「正統道蔵」「続道蔵」あわせて、5485巻。 (ja)
- Il Daozang (道藏 pinyin:Dào Zàng, Wade-Giles: Tao Tsang) Tesoro del Tao o Canone taoista è un testo sacro (it)
- Дао цзан (кит. упр. 道藏, пиньинь Dào Zàng) — полное собрание религиозной и философской литературы даосизма, в буквальном переводе — «Сокровищница Дао», «Сокровищница даосских писаний» или «Даосская сокровищница». (ru)
- Дао Цзан (кит. 道藏, піньїнь Dào Zàng) — повна збірка релігійної та філософської літератури Даосизму. У буквальному перекладі-"Скарбниця Дао", "Даоський Канон". (uk)
- 《道藏》（拼音：Dàozàng；注音：ㄉㄠˋㄗㄤˋ）是一部汇集大量道教经典及相关书籍的大丛书，它按照一定的编纂意图、收集范围和组织结构，将许多道教经典（包括周秦以下道家子书）编排起来，当代习惯以《道藏》简称明朝明英宗正统十年出版的《正统道藏》和明神宗万历十五年出版的《万历续道藏》合印本。 《道藏》所收典籍广泛，既有道教经典论著、科仪方术、仙传道史，也有医药养生、天文史地、诸子百家书籍，还有不少有关中国古代科学技术的著作，是研究道教的经典依据，也是研究中国传统文化的珍贵资料。现存最早的《道藏》是明朝的《正统道藏》版本，一部原来收藏在北京的白云观，现在由中国国家图书馆收藏；另一部現存日本宫内厅书陵部。 (zh)
- Daozang (Chinese: 道藏; pinyin: Dàozàng; Wade–Giles: Tao Tsang), meaning 'Taoist Canon', consists of around 1,400 texts that were collected c. 400 CE (after the Daodejing and Zhuangzi and Liezi which are the core Taoist texts). They were collected by Taoist monks of the period in an attempt to bring together all of the teachings of Taoism, including all the commentaries and expositions of the various masters from the original teachings found in the Daodejing and Zhuangzi. These three divisions were based on the main focus of Taoism in Southern China during the time it was made, namely; meditation, ritual, and exorcism. (en)
- Daozang (chinesisch 道藏, Pinyin Dào Zàng) bezeichnet das für den Daoismus normative Schriftgut (Kanon). Der Daozang wurde 1409 auf kaiserliche Anordnung zusammengestellt, die Geschichte dieser Zusammenstellung reicht jedoch bis in das 5. Jahrhundert zurück, als die „Drei Höhlen“ (San dong, siehe auch Grottenhimmel) der Textgruppen Lingbao, Shangqing und San Huangwen entstanden. Diese Struktur prägt den Kanon, auch wenn später andere Texte aufgenommen wurden und Verschiebungen und Erweiterungen stattfanden. (de)
- El Daozang, Tao Tzang (道藏, Tesoro del Tao) o Canon taoísta es un texto sagrado formado por unos cinco mil textos individuales, compilados en torno al año 400 (y más recientemente, del Libro de Zhuangzi y del Tao Te King). Fueron recogidos por un monje taoísta del periodo, con el fin de unir todo el patrimonio filosófico y religioso del taoísmo, incluso comentarios y exposiciones de varios maestros sobre las enseñanzas originales del Tao Te King y del Zhuangzi.
* Datos: Q1141990
* Multimedia: Daozang / Q1141990 (es)
- 도장(道藏)은 도교의 경전류를 모은 것으로 불교의 대장경과 같은 것이다. 도장의 성립은 당대에 비롯되었지만 현행의 도장은 명(明)의 정통년간(正統年間：1436∼1449)에 이루어진 〈정통도장〉(正統道藏, 5305권)과 만력년간(萬曆年間：1573∼1619)에 추가된 〈속장〉(續藏)(180권)을 합하여 모두 5485권이다. 청(淸)의 도광(道光) 25년(1845)에 중수(重修)되었으며 1925년에 상하이(上海)에서 사진판이 간행되었다. 원본은 베이징(北京)의 에 소장되어 있다. 이와 같이 〈삼동사보12류〉라는 분류법 자체는 불교의 관념을 빌려서 성립된 정연한 것이라 할 수 있으나 경문류(經文類)의 배분은 실제로 극히 무질서하여 매우 잡다하다. 이것은 중국 토착의 '도교'라는 종교가 지닌 교학의 미숙(未熟)과 그것의 역사적·내용적인 잡다성을 보여주는 것이라 하겠다. (ko)
- De Daozang (Chinees:道藏; Dàozàng); Wade-Giles: Tao Tsang), is de canon van het taoïsme. Ze bestaat uit ongeveer 1400 teksten die vooral afkomstig zijn uit de Daodejing en de Zhuangzi, wat de taoïstische basisteksten zijn. Ze werden verzameld rond het jaar 400 door taoïstische monniken, in een poging de leer van het taoïsme, inclusief de commentaren en uitleg van de verschillende meesters bij de oorspronkelijke basisteksten, bijeen te brengen. Het geheel werd verdeeld over drie delen, net als de drie manden (Tripitaka) bij het Boeddhisme. Deze drie delen worden ook wel Grotten (opslagplaatsen of verzamelingen) genoemd, en waren gebaseerd op de belangrijkste focus van het taoïsme in Zuid-China uit de tijd dat canon werd samengesteld: op meditatie, op rituelen en op exorcisme. (nl)
- Daozang – zbiór ksiąg stanowiących kanon taoizmu. Zbiór ten ukształtował się w IV-V wieku. W skład obecnego kanonu Daozang, ustalonego w 1436 roku, wchodzi 1120 tomów. Wcześniejsze redakcje były o wiele obszerniejsze, jednak wiele ksiąg zaginęło na skutek rozkazu Kubilaj-chana, który w 1281 roku nakazał spalić Daozang. Daozang dzieli się na trzy części zwane Grotami (三洞, San dong): W skład Daozang wchodzą także cztery dodatki (四辅, Sifu): (pl)
- Daozang (kinesiska: 道藏, pinyin: Dàozàng, "Den daoistiska skattkammaren") är den daoistiska kanon. Daozang, som första gången sammanställdes under 400-talet, består i den idag mest spridda versionen av närmare 1500 skrifter. (sv)
|
