Klinička psihologija
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Klinička psihologija je disciplina unutar primijenjene psihologije, koja se bavi evaluacijom individualnih sposobnosti i crta ličnosti, s naročitim naglaskom na patološke reakcije, odnosno ponašanje koje se smatra aberantnim, ili je posljedica neke bolesti.
Smatra se da je apliciranje postignuća iz oblasti psihologije praktično započelo na Univerzitetu Pennsylvania 1896. Tada je Univerzitet vodio kliniku na čije čelo je postavio Lightner Witmera.
U svom radu klinički psiholozi se koriste velikim brojem tehnika, u prvom redu kliničkim intervjuom, te psihološkim testovima sposobnosti i upitnicima ličnosti.
Klinička psihologija je najsličnija psihijatriji (koja je jedna od brojnih grana medicine), jer se bavi psihološkim bolestima promatranim s biološkog aspekta. Danas je klinička psihologija veoma aktuelna jer obuhvata psihoterapiju i rehabilitaciju, koje su veoma bitne za liječenje tzv. modernih bolesti (liječenje od stresa, razne ovisnosti, poremećaji u prehrani - anoreksija, bulimija i sl.)
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Nedovršeni članak Klinička psihologija koji govori o medicini treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.