Элеанора Ганзага (1630—1686)

Элеанора Ганзага
ням.: Jüngere Eleonora
Нараджэнне	18 лістапада 1630(1630-11-18), 30 красавіка 1630(1630-04-30)[1] ці 18 лістапада 1628(1628-11-18)[2] Мантуя, правінцыя Мантуя, Ламбардыя
Смерць	6 снежня 1686(1686-12-06)[1], 5 снежня 1686(1686-12-05)[3] ці 16 снежня 1686(1686-12-16) Вена, Габсбургская манархія
Месца пахавання	Імператарскі склеп
Род	Ганзага[d]
Бацька	Карл II Ганзага
Маці	Марыя Ганзага
Муж	Фердынанд III Габсбург[4]
Дзеці	Элеанора Марыя Аўстрыйская[5], Марыя Ганна Ёзэфа Аўстрыйская[d], Фердынанд Ёзеф Алаіз Габсбург[d][6] і Тэрэзія Марыя Язефа Габсбург[d][6]
Веравызнанне	каталіцтва
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Элеанора Мадалена Ганзага-Неверская (італ.: Eleonora Maddalena Gonzaga-Nevers; 18 лістапада 1630, Мантуя — 6 снежня 1686, Вена) — імператрыца Свяшчэннай Рымскай імперыі.

Элеанора была дачкой мантуанскага герцага Карла II Ганзага і Марыі Ганзага. Сярод яе продкаў былі кіраўнікі Савоі, Іспаніі і Францыі.

30 красавіка 1651 года Элеанора ажанілася у Вене з імператарам Фердынандам III, стаўшы яго трэцяй жонкай. У іх было чацвёра дзяцей:

• Тэрэзія Марыя Жазефа (1652—1653).
• Элеанора Марыя Жазефа (1653—1697), жонка караля Польшчы Міхаіла Карыбута Вішнявецкага, затым Карла V, герцага Латарынгіі,
• Марыя Ганна Жазефа (1654—1689), жонка Іагана Вільгельма, курфюрста Пфальца.
• Фердынанд Іосіф (1657—1658).

Элеанора была культурнай жанчынай: яна пісала італьянскія паэмы, заснавала літаратурную акадэмію. Нягледзячы на сваю рэлігійнасць і строгую прыхільнасць да каталіцтва, не займалася дыскрымінацыяй пісьменнікаў-пратэстантаў. Перажыла свайго мужа на 29 гадоў. Пасля яго смерці ў 1657 годзе, працягвала адыгрываць актыўную ролю ў жыцці венскага двара, выступаючы як заступнік культуры і арганізуючы балеты і фестывалі.

Пры ёй адбылося пашырэнне палаца Хофбург. У 1668 годзе яна заснавала «Найшляхетны ордэн Зорнага крыжа».