Срджан Астоіч

Срджан Астоіч
Нарадзіўся	10 студзеня 1983(1983-01-10)[1] (41 год) Бяжанія[d], акруга Бялград[d], Сацыялістычная Рэспубліка Сербія, СФРЮ
Грамадзянства	Сербія
Рост	193 см
Вага	90 кг
Пазіцыя	брамнік
Клубная кар’ера[* 1]
2001—2002 Лакаматыва (Бялград) 2003—2005 Будучнаст (Дабанаўцы) 44 2006 Жэлезнічар (Бялград) 2 2006—2007 Сінджаліч (Бялград) 8 2007—2010 Бяжанія 77 (-72) 2011—2012 Гомель 9 (-10) 2012 Бяжанія 3 (-1) 2013 Шахцёр (Салігорск) 2 (-2) 2014—2015 Бяжанія 31 (-29) 2015 Дрына (Зворнік) 9 (-22) 2016 Земун 13 (-9) 2016 Акжайык (Уральск) 5 (-15) 2017—2018 Земун 9 (-13) 2018 Арэма 4 (-7) 2019 Земун 0 (0)
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 15 кастрычніка 2019.

Срджан Астоіч (сербск.: Srdjan Ostojic / Срђан Остојић; нар. 10 студзеня 1983) — сербскі футбаліст, брамнік.

Гуляў у Сербіі, у асноўным за клубы ніжэйшых дывізіёнаў. У другой палове 2007 года гуляў у «Бяжаніі» ў найвышэйшай лізе чэмпіяната Сербіі, але па выніках сезона клуб пакінуў сербскую Суперлігу. Яшчэ тры гады Астоіч быў асноўным брамнікам клуба, які гуляў у другім дывізіёне.

У лютым 2011 года папоўніў склад «Гомеля», дзе з’яўляўся другім брамнікам. У жніўні 2012 года пакінуў гомельскі клуб^[2]. У верасні 2012 года стала вядома аб яго вяртанні ў «Бяжанію»^[3].

У снежні 2012 года зноў апынуўся ў Беларусі, падпісаўшы кантракт з салігорскім «Шахцёрам»^[4]. У «Шахцёры» стаў другім брамнікам пасля Юрыя Цыгалкі, але пасля таго як у жніўні Цыгалка атрымаў траўму, у асноўным складзе стаў выступаць трэці брамнік Эдуардас Курскіс. Упершыню ў складзе гарнякоў з’явіўся на полі 20 кастрычніка 2013 года ў матчы супраць «Нёмана», калі з-за няўпэўненай гульні Астоіча «Шахцёр» прайграў 1:2. Пазней зноў апынуўся на лаўцы запасных, і другі раз з’явіўся на полі ў апошнім туры 1 снежня 2013 года, замяніўшы Курскіса, які атрымаў траўму.

Па заканчэнні сезона 2013 пакінуў салігорскі клуб і ў сакавіку 2014 года ў чарговы раз стаў іграком «Бяжаніі»^[5], дзе неўзабаве замацаваўся ў аснове. У ліпені 2015 года накіраваўся ў Боснію і Герцагавіну, стаўшы іграком клуба найвышэйшага дывізіёна «Дрына»^[6]. У лютым 2016 года вярнуўся ў Сербію, падпісаўшы кантракт з першалігавым «Земунам», а ў чэрвені таго ж года стаў іграком казахстанскага клуба «Акжайык». Аднак ужо праз два месяцы пакінуў «Акжайык» і пазней вярнуўся ў «Земун».

У ліпені 2018 года далучыўся да інданезійскага клуба «Арэма». У лютым 2019 года зноў далучыўся да «Земуна», дзе заставаўся да канца сезона 2018/19, пасля чаго завяршыў кар’еру.

• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2013
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2011
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2011
• Уладальнік Суперкубка Беларусі: 2012