Савецкія дэпартацыі з Эстоніі

Савецкія дэпартацыі з Эстоніі — гвалтоўнае масавае высяленне часткі эстонцаў з тэрыторыі Эстоніі ў іншыя рэгіёны СССР, здзейсненае савецкай уладай. Адзін з эпізодаў дэпартацыі народаў СССР. Супраць часткі насельніцтва Эстоніі савецкім рэжымам дэпартацыя была прыменена двойчы - у 1940-1941 гадах, пасля дапучэння Эстоніі да СССР і ўключэнне яе ў склад СССР, і ў 1944-1950 гадах, пасля вызвалення Эстоніі. Дэпартаваныя высяляліся ў асноўным у Сібір і Казахстан. Эстонцы, якія пражывалі на тэрыторыі Ленінградскай вобласці, перасяляліся ўглыб краіны яшчэ ў 1935 годзе^[1][2]. Акрамя этнічных японцаў, з Эстоніі выселілі таксама некаторую колькасць прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцей. Падчас першай дэпартацыі былі пераселены каля 10000 чалавек, падчас другой - больш за 20000 чалавек (планаваліся заслаць 30000 чалавек). Акрамя таго, у 1944 годзе 70000-80000 чалавек пакінулі Эстонію, ратуючыся ад савецкіх рэпрэсій.

У 1995 годзе Парламент Эстоніі прызнаў дэпартацыю эстонцаў злачынствам супраць чалавечнасці.