Нікола Іамелі

Нікола Іамелі
Нікола Іамелі
	італ.: Niccolò Jommelli
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	10 верасня 1714[…]
Месца нараджэння	Аверса, Італія[…];
Дата смерці	25 жніўня 1774[…] (59 гадоў)
Месца смерці	Неапаль, Неапалітанскае каралеўства[…];
Краіна	Неапалітанскае каралеўства;
Музычная дзейнасць
Педагог	Nicola Fago[d], Ignazio Prota[d], Франчэска Дурантэ, Francesco Feo[d] і Leonardo Leo[d]
Прафесіі	кампазітар, музыказнавец
Жанры	опера
Выхаванцы	Henri-Joseph Rigel[d], Christian Cannabich[d] і Francesco Bianchi[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ніко́ла Іаме́лі^[5] (італ.: Niccolò Jommelli; 10 верасня 1714 — 25 жніўня 1774) — вядомы італьянскі оперны кампазітар Неапалітанскай школы. Паслядоўнік Алесандра Скарлаці, але распрацаваў больш сур’ёзны за сучаснікаў стыль, больш эфектыўна выкарыстоўваючы аркестры, ужываючы багатую гармонію і менш залежаў ад абавязковай і сталай арыі «da capo», што дазваляе сцвярджаць, што ён не быў драматыкам.

Іамелі быў сярод першых хто паслядоўна ўжываў аркестрацыйны акампанімент у рэчытаціве. Яго стыль аказаў некатры ўплыў на фармат класічнай музыкі пазнейшы за 18 ст. У 1753—1769 Н. Іамелі працаваў музычным дырэктарам пры каралеўскім палацы ў Штутгарту. Апроч да 60 операў, Н. Іамелі ствараў вялікую колькасць касцёльнай музыкі.

Зноскі

↑ ^а ^б Niccolo Jommelli // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Niccolò Jommelli // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ ^а ^б Йоммелли Никколо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ ^а ^б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644"></a>
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). С. 20

Бібліяграфія

Long, Alan Bligh Yorke, Music At Court: Four 18th Century Studies (1954);
Robinson, Michael F., Naples and Neopolitan Opera (1972; repr. 1984)

[_ba26c5e086f597bf-1] а ^б Niccolo Jommelli // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_1f0b08023cd8856a-2] а ^б Niccolò Jommelli // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_62a4f9dae0764c21-3] а ^б Йоммелли Никколо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[_647824ab7fc7e525-4] а ^б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644"></a>

[5] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15). С. 20

[1]