Мухамед Аюб Хан

Мухамед Аюб Хан
англ.: Ayub Khan
2-і Прэзідэнт Пакістана 27 кастрычніка 1958 — 25 сакавіка 1969
Папярэднік	Іскандэр Мірза
Пераемнік	Ага Мухамед Ях'я Хан
8-ы Прэм'ер-міністр Пакістана 7 кастрычніка 1958 — 28 кастрычніка 1958
Папярэднік	Фераз Хан Нун
Пераемнік	Нурул Амін
Нараджэнне	14 мая 1907(1907-05-14)[1][2][…] Rehana[d], Харыпур[d], Hazara Division[d], Хайбер-Пахтунхва, Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія
Смерць	19 красавіка 1974(1974-04-19)[1][2][…] (66 гадоў) Равалпіндзі, Rawalpindi Tehsil[d], Равалпіндзі[d], Равалпіндзі[d], Пенджаб, Пакістан
Месца пахавання	Rehana[d]
Дзеці	Гохар Аюб Хан[d]
Веравызнанне	Іслам, шыіцкага толку
Партыя	Мусульманская ліга
Адукацыя	Алігархскі мусульманскі ўніверсітэт[d] Каралеўскае ваеннае вучылішча[d] Command and Staff College[d] Minto Circle[d]
Род войскаў	British Indian Army[d]
Званне	генерал-фельдмаршал
Бітвы	Другая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Муха́мед Аю́б Хан (англ.: Ayub Khan, 14 мая 1907 — 19 красавіка 1974) — галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі і прэзідэнт Пакістана з 1958 па 1969 г.

Нарадзіўся ў горадзе Харыпуры; па этнічнай прыналежнасці пуштун^[3].

Калі ў 1947 годзе быў створаны Пакістан, Аюб Хан узначаліў узброеныя сілы ва Усходнім Пакістане (цяпер Бангладэш).

Патомны ваенны, бацька Мухамеда служыў у брытанскай арміі ў чыне субедар-маёра. Скончыў Мусульманскі ўніверсітэт у Алігарху, затым Каралеўскую ваенную акадэмію ў Сандхёрсце (Вялікабрытанія). Да моманту здабыцця Пакістанам незалежнасці быў самым старшым па званні мусульманскім афіцэрам.

У 1951 годзе быў прызначаны галоўнакамандуючым пакістанскай арміяй.

З 1954 па 1956 г. займаў пасаду міністра абароны, а пасля ваеннага перавароту 1958 года стаў кіраўніком ваеннага рэжыму.

У 1960 годзе фармальна легітымізаваў сваё становішча на чале дзяржавы рэферэндумам.

На пасадзе главы дзяржавы Мухамед Аюб Хан ініцыяваў Другую інда-пакістанскую вайну, праводзіў праамерыканскую знешнюю палітыку, менавіта ў яго кіраванне адбылося ўступленне Пакістана ў Багдадскі пакт, потым СЕНТА і СЕАТА. Праводзіў палітыку паскоранага эканамічнага росту і ўмеранай зямельнай рэформы. Дамогся прыняцця другой пакістанскай канстытуцыі, якая абмежавала палітычнае жыццё рамкамі так званых «асноўных дэмакратычных правоў».

У сакавіку 1968 года Аюб Хан цяжка захварэў і страціў палітычны кантроль над краінай.

У сакавіку 1969 года Аюб Хан сышоў у адстаўку пад ціскам палітычнай апазіцыі.

• Біяграфія