Львоўская вобласць

Ль��оўская вобласць
Львівська область
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Уваходзіць у	Украіна (1991—?)
Адміністрацыйны цэнтр	Львоў
Дата ўтварэння	4 снежня 1939[1]
Кіраўнік	Максім Казіцкі[d]
Насельніцтва (2006)	2,568 млн. (4-е месца)
Шчыльнасць	118,04 чал./км²
Плошча	21,833 тыс.
Вышыня над узроўнем мора  • Найвышэйшы пункт	1408 м
Часавы пояс	UTC+2 і UTC+03:00
Код ISO 3166-2	UA-46
Тэлефонны код	032
Код аўтам. нумароў	BC
Афіцыйны сайт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Льво́ўская во́бласць (укр.: Льві́вська о́бласть) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ва Украіне. Плошча вобласці складае 21,833 тыс. км². Насельніцтва — 2 591, 58 тыс. чалавек (2004). Адміністрацыйны цэнтр — горад Львоў. Утворана 4 снежня 1939 года.

Львоўская вобласць уключае 7 раёнаў: Львоўскі, Драгобыцкі, Чэрванаградскі, Стрыйскі, Самбірскі, Золачыўскі і Яварыўскі. Мяжуе з Валынскай, Ровенскай, Цярнопальскай, Івана-Франкоўскай і Закарпацкай абласцямі і мае выхад да дзяржаўнай мяжы з Рэспублікай Польшча.

У складзе вобласці 73 тэрытарыяльныя грамады^[2].

Львоўская вобласць размешчана ў межах Валынскага і Падольскага ўзвышшаў. На поўдні — адгор’і Усходніх Карпат (найвышэйшы пункт вобласці — гара Пікуй). Карысныя выкапні: нафта, прыродны газ, буры і каменны вугаль, азакерыт, сера, калійная і кухонная солі, будаўнічыя матэрыялы. Крыніцы мінеральных вод (больш за 100) і тарфяная лекавая гразь. Клімат умерана кантынентальны. Сярэднія тэмпературы студзеня ад −4 °C да −6 °C, ліпеня 13-18 °C. Ападкаў ад 650 мм да 1000 мм (у гарах) за год. Галоўныя рэкі: Днестр, Заходні Буг (басейн р. Вісла), Стыр (басейн р. Прыпяць). Глебы пераважна шэрыя і цёмна-шэрыя ападзоленыя, дзярнова-падзолістыя, перагнойна-карбанатныя, у далінах рэк алювіяльна-лугавыя. Каля 1/3 тэрыторыі займаюць лясы (дуб, граб, бук, хвоя), горныя лугі, балоты. Запаведнік Расточча.

Сучасная тэрыторыя Львоўскай вобласці была канчаткова сфарміравана ў 1959 годзе, калі да тагачаснай Львоўскай воблаці УССР была далучана Драгобыцкая вобласць.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).