Леапольд Скульскі

Леапольд Скульскі
Leopold Skulski
3-ці Прэм'ер-міністр Польскай Рэспублікі (1918-1939) 13 снежня 1919 — 9 чэрвеня 1920
Папярэднік	Ігнацы Падарэўскі
Пераемнік	Уладзіслаў Грабскі
9-ы Міністр унутраных спраў Польскай Рэспублікі (1918-1939) 24 ліпеня 1920 — 29 чэрвеня 1921
Папярэднік	Юзаф Кучынскі
Пераемнік	Уладзіслаў Рачкевіч
Нараджэнне	15 лістапада 1877(1877-11-15)[1] Замасць, Замасцкі павет[d], Люблінская губерня, Варшаўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Смерць	1940[2][3] Брэст, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР
Род	Q63532131?
Веравызнанне	Каталік
Партыя	Польская народная партыя "Пяст"[d] Narodowe Zjednoczenie Ludowe[d]
Член у	"Falcon" Polish Gymnastic Society[d] Нацыянальная ліга[d]
Адукацыя	Варшаўскі ўніверсітэт Тэхналагічны інстытут Карлсруэ
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леапо́льд Ску́льскі (польск.: Leopold Skulski; 15 лістапада 1877 — 1939 (1940?)) — польскі хімік, палітычны дзеяч, прэм’ер-міністр.

Нарадзіўся ў Замосці. У 1906 годзе скончыў Палітэхніку ў Карлсруэ. Пасля жыў у Лодзі. Член польскага гімнастычнага таварыства «Сокал». У 1915 годзе заснаваў у Лодзі Народнае Аб’яднанне, якое было блізкім эндэцыі. Падчас выбараў самакіравання здабыў мандат дэпутата горада Лодзі. У 1919 годзе здабыў пасольскі мандат. З 13 снежня 1919 да 9 чэрвеня 1920 года — прэм’ер-міністр Польшчы. З 24 ліпеня 1920 да 28 чэрвеня 1921 года — міністр унутраных спраў ва ўрадзе Вітаса. Падтрымліваў апалячванне Крэсаў і распаўсюджванне асадніцтва. Заяўляў, што праз 50 гадоў у Польшчы не знойдзе ніводнага беларуса нават са свечкаю. У 1930-х гадах не браў удзелу ў палітычным жыцці. Быў старшынёй Польскага Радыё да 1936 года. Калі выбухнула Другая сусветная вайна з’ехаў у Пінск, дзе быў арыштаваны НКВД. Перавезены ў Брэст, дзе, па чутках, памёр ці быў забіты.

• Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. ISBN 83-04-03854.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Леапольд Скульскі