Вільгельм Цірскі

Вільгельм Цірскі
фр.: Guillaume de Tyr
archbishop of Tyr[d] 1175 — 1184
Папярэднік	Frederick de la Roche[d]
Пераемнік	Joscius[d]
chancelor of kingdom of Jerusalem[d] 1174 — 1183
Папярэднік	Ralph[d]
Пераемнік	Lambert[d]
Дзейнасць	гісторык, святар, пісьменнік, архіепіскап
Нараджэнне	каля 1130[1][2] Іерусалім, Іерусалімскае каралеўства, Сірыя
Смерць	29 верасня 1186 Іерусалім, Іерусалімскае каралеўства, Сірыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вільгельм Цірскі (фр.: Guillaume de Tyr; каля 1130, Іерусалім — 29 верасня 1186, Цір) — французскі гісторык.

Быў архідыяканам цірскага мітрапаліта і выхавальнікам спадчыннага прынца Балдуіна, затым паслом у Канстанцінопалі і Рыме. Заключыў у 1168 годзе саюз з імператарам Мануілам I Камнінам. У 1174 годзе Вільгельм быў прызначаны архібіскупам Цірскім і кіраваў палітыкай Іерусалімскага каралеўства.

У 1179 годзе прысутнічаў у Рыме на Трэцім Латэранскім саборы, які ўсталяваў парадак абрання Рымскіх Пап. Пасля смерці Балдуіна IV (1185) каралеўства было на краю гібелі, і Вільгельм паехаў у Францыю прапаведаваць крыжовы паход. На яго заклік адклікнуліся каралі Францыі і Англіі.

Свабодна валодаў лацінскай, французскай, грэчаскай, арабскай, сірыйскай і нямецкай мовамі.

Твор Вільгельма «Historia belli sacri a principibus christianis in Palaestina et in Oriente gesti» уяўляе сабой добрасумленную справаздача пра бачанае і чутае з першых рук. Вільгельм напісаў 22 кнігі, манах Герольд дадаў сем кніг, а невядомы манах давёў гісторыю да 1275 года.

• Вильгельм Тирский // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Гіём (Вільгельм) Цірскі. Гісторыя дзеянняў у заморскіх землях (нявызн.). Усходняя літаратура. Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2011. Праверана 3 лютага 2013.