ФК Дынама Брэст

• 1960—1972: «Спартак»
• 1973—1975: «Буг»
• 1976—2011: «Дынама»
• 2012: «Брэст»
• з 26 лістапада 2012 года: «Дынама-Брэст»^[3]

Брэсцкі футбольны клуб быў заснаваны ў 1960 годзе пад імем «Спартак» і дэбютаваў у другім дывізіёне чэмпіянату СССР (клас «Б»). З часу свайго стварэння каманда некалькі разоў мяняла назву. Да 1972 года яна называлася «Спартак». З 1973 па 1975 — «Буг». А з 1976 — «Дынама» (акрамя сезона-2012, калі каманда называлася «Брэст»).

У саюзныя часы каманда вялікую частку часу выступала ў трэцім дывізіёне першынства СССР і з’яўлялася моцным серадняком. Брэсцкае «Дынама» ў савецкія гады мела цесныя сувязі з мінскім «Дынама» (паколькі абодва клубы былі звязаны са спартыўным таварыствам «Дынама») і часта прымала маладых гульцоў мінскай каманды на правах арэнды.

У 1992 годзе дынамаўцы дэбютавалі ў чэмпіянаце Беларусі і адразу ж апынуліся на п’едэстале, заваяваўшы бронзавыя медалі. Але потым Дынама Брэст у нацыянальным першынстве было серадняком. У апошнія гады з’яўляецца адным з флагманаў беларускага футболу: 3-кратны ўладальнік Кубка Беларусі (2007, 2017, 2018), 3-кратны ўладальнік Суперкубка Беларусі (2018, 2019, 2020), чэмпіён Беларусі (2019).

У СССР каманда чатыры сезоны выступала ў першай лізе (1960-62, да рэарганізацыі, і адзін сезон у 1969 годзе), увесь астатні час — у другой лізе (клас «А»), з рознымі камандамі заходніх рэспублік СССР і РСФСР.

Клуб у 1960 — у год заснавання — далучыўся да Савецкага класа В (ліга другога ўзроўню). Разам з ім яшчэ чатыры футбольных калектываў Беларусі былі ўключаныя ў першую зону класа «Б»: Ураджай (футбольны клуб, Мінск) (цяпер не існуе), Чырвоны сцяг (Віцебск), Хімік (Магілёў), Лакаматыў (Гомель).

Пасля сезона 1962 года клуб пераведзены на ранг ніжэй, у выніку рэарганізацыі лігі. Двойчы ў 1964 і 1967 гадах клуб быў блізкі да прасоўвання ў лігу вышэй, але абодва разы прайграў фінальны раўнд. З трэцяй спробы ў 1969 годзе трапіў ў другую па рангу лігу СССР, але ў наступным годзе зноў апусціўся на трэці ўзровень з-за рэарганізацыі лігі.

У 1969 годзе выступ брэсцкіх спартсменаў быў лепшым у іх гісторыі ў Кубку СССР. Яны атрымалі перамогі з аднолькавым лікам — 1: 0 — з Дынама (Батумі) і Будаўніком (Ашгабад) (цяпер — Капетдаг (Ашгабад)). Больш цяжкім быў матч у г. Фрунзе супраць «Алгі». Пасля асноўнага і дадатковага часу лік заставаўся нічыйным — 2:2. На наступны дзень каманды зноў выйшлі на поле. «Спартак» выйграў у гаспадароў поля — 2: 0.

У 1/16 фіналу кубка СССР Спартак (Брэст) прымаў ленінградскі «Зеніт». Матч адбыўся 22 траўня ў Берасці. На стадыёне прысутнічала 12 тысяч гледачоў — больш, чым змяшчалі трыбуны. Гэта рэкордная наведвальнасць брэсцкага стадыёна. Значна больш высокаму класу гасцей спартакаўцы супрацьпаставілі самаадданасць і азарт, але стрымлівалі атакі ленінградцаў толькі да 60-й хвіліны. Памылкі абаронцаў прывялі да двух галоў. Мяч у адказ Кандулінскага не выратаваў берасцейцаў. «Зеніт» адбіў штурм, зроблены спартакаўцамі на зыходзе сустрэчы, і выйшаў у 1/8 фіналу^[4].

У занальных матчах 4 зоны гулялі каманды, якія выступалі ў чэмпіянаце СССР 1969 года ў 4 падгрупе другой групы класа «А». Усяго было 4 зоны, у кожнай з якіх быў свой фінал і пераможца. Пераможца кожнай з зон выходзіў у 1/16 кубка СССР.

З 1970 года і да канца савецкай эпохі клуб выступаў у савецкай лізе трэцяга ўзроўню.

Каманда была перададзена Брэсцкаму электрамеханічнаму заводу і атрымала назву «Буг». У 1973 годзе не пайшло на карысць і новаўвядзенне — пасляматчавыя пенальці. Дзевяць разоў каманда завяршала матчы ўнічыю, але ў шасці выпадках гульцы няўдала выконвалі серыі 11-метровых удараў.

Каманда з Брэста была перададзена спортаграмадству «Дынама» і стала базавай для ФК Дынама Мінск. Галоўнай задачай калектыву стала падрыхтоўка рэзерву для флагмана беларускага футбола. З Мінска прыехаў вядомы футбаліст, заслужаны майстар спорту Эдуард Малафееў. Ён правёў з камандай толькі падрыхтоўчы перыяд, але плён працы выявіліся ўжо падчас чэмпіянату краіны.

Дынамаўцы атрымалі шэраг перамог, у тым ліку самую буйную над «Магарэлі» (Чытаура) — 6:1 і доўгі час адстава��і толькі на адзін бал ад лідара. Перамогі ў апошніх матчах першага круга вывелі «Дынама» на трэцяе месца. У другім крузе, выступаючы дома, берасцейцы гулялі яшчэ больш паспяхова: 3:0, 4:0, 4:1, 5:4. Але Дынама Брэст замацавала за сабой статус хатняй каманды — у дзевятнаццаці выязных матчах атрымала толькі чатыры перамогі, дома — шаснаццаць. Лёс першага месца вырашыўся за некалькі тураў да фінішу. «Гурыя» датэрмінова забяспечыла сабе перамогу ў занальным турніры. Берасцейцы ўпэўнена правялі апошнія гульні і выйшлі на другое месца, адстаўшы ад пераможцы толькі на два балы.

Футбаліст брэсцкага Дынама Васіль Курылаў на працягу трох месяцаў 1978 года забіў тры галы прамым ударам з вуглавога^[5].

У 1979 у чэмпіянаце была рэкордная для каманды серыя з 16 матчаў, у якіх берасцейцы не трывалі паразаў (пры 13 перамогах) з рознасцю мячоў 33-6. Да 35-га тура берасцейцы ўпэўнена займалі другое месца і, мабыць, былі гатовыя паспрачацца за першынство са смаленскай «Іскрай». Але было разгромнае паражэнне ў Бранску (0:4), што пагоршылася выдаленнем берасцейца Н. Сыціка. У канцы чэмпіянату з «Дынама» зраўняўся іванаўскі «Тэкстыльшчык», які па выніку асабістых сустрэч абышоў берасцейцаў. У выніку: Дынама Брэст заняла трэцяе месца, прапусціўшы наперад «Іскру» са Смаленску і іванаўскі «Тэкстыльшчык». У 1979 годзе выдатна правёў сезон капітан каманды А. Леванькоў, самы трапны футбаліст берасцейцаў (20 галоў).

Дагэтуль застаецца загадкай, чаму напярэдадні Алімпіяды-88, зборная СССР вырашыла згуляць з серадніком трэцяга дывізіёна СССР — Дынама Брэст. 7 мая 1988 адбыўся матч паміж алімпійскай зборнай СССР і Дынама Брэст.

Зборная СССР, якая накіроўвалася на Алімпіяду-88 як фаварыт турніру, не спрабавала гуляць у поўную сілу, атрымліваючы пры гэтым траўмы. Тым не менш, небяспечныя моманты ўзнікалі каля брамы Дынама пастаянна. Але калі толькі мяч з брэсцкімі гульцамі перасякаў палову поля і пачыналася атака на браму зборнай СССР, роў стадыёна чуў нават суседні горад з Брэстам -польскі Тэрэспаль. Першы тайм скончыўся нечакана — 0:0. Другі тайм быў больш вострым, атакі футбалістаў станавіліся ўсё больш напорысцей. І ў сярэдзіне другога тайма пасля вытанчанай падачы, футбаліст брэсцкага «Дынама» Генадзь Кудзей забівае гол Дзмітрыю Харыну, у браму зборнай СССР! 1:0. Тое, што адбывалася на стадыёне, немагчыма было перадаць словамі! Увесь стадыён проста падскочыў са сваіх месцаў! Людзі, якія нават не ведалі адзін аднаго абдымаліся, радасьць заўзятараў было такім шчырым і гучным, што акрамя захопленых крыкаў не было чуваць нічога. Прычым пляскалі нават тыя, хто быў на дрэвах. Пасля фінальнага свістка лік на табло так і застаўся нязменным. Брэст перамог! Праз чатыры месяцы, на Алімпіядзе ў Сеуле, у фінальным матчы супраць зборнай Бразіліі, зборная СССР узяла золата Алімпіяды, выйграўшы пры гэтым 2:1.^[6]

Перад стартам новага самастойнага чэмпіянату Беларусі, ён ужо адставаў па ўсіх параметрах ад чэмпіянатаў Украіны і Расіі, і выглядаў у параўнанні з імі не вельмі канкурэнтаздольным. У апошнім чэмпіянаце СССР (Вышэйшая ліга) было 6 клубаў з Украіны: ФК Чарнаморац Адэса, ФК Дынама Кіеў, Дніпро, ФК Шахцёр Данецк, Металург (Запарожжа), Металіст (Харкаў), 6 клубаў з Расіі: ФК ЦСКА Масква, ФК Спартак Масква, ФК Тарпеда Масква, ФК Дынама Масква, Спартак (Уладзікаўказ), ФК Лакаматыў Масква. З гэтых клубаў маглі быць сфармаваныя канкурэнтныя чэмпіянаты.

З беларускіх клубаў у савецкі час толькі ФК Дынама Мінск гуляў у Вышэйшай лізе чэмпіянату СССР. Наступнымі пасля мінскіх дынамаўцаў былі клубы з трэцяй па значнасці лігі СССР, якая дарэчы была падзелена на 8 зон. Беларускія клубы і ў сваёй зоне 5 трэцяй лігі былі «сярэднімі камандамі». У апошні раз у другой па значнасці лізе СССР ФК Дняпро Магілёў удзельнічаў у 1983 годзе. Дынама (Мінск) з першых каманд СССР узору 1982—1987 гг. да канца распаду СССР была «сярэдняй» камандай. Дынама Брэст пачынаючы з 1976 года выкарыстоўваўся як рэзерв для Дынама Мінск, часта падчас чэмпіянату з Дынама Брэст адклікаліся лепшыя футбалісты ў Дынама Мінск, што ўплывала на згулянасць і выніковае месца берасцейцаў.

Дынама Мінск напярэдадні першага суверэннай чэмпіянату Рэспублікі Беларусь 1992 года выглядала відавочным лідарам. Да каманды з вышэйшай лігі СССР, якая толькі ўчора змагалася з ФК Дынама Кіеў, ФК Спартак Масква, дадаліся сераднякі і аўтсайдэры буфернай зоны трэцяй па значнасці лігі чэмпіянату СССР: ФК Дняпро Магілёў, ФК Дынама Брэст, Хімік (Гродна), КІМ (Віцебск), каманда з рэспубліканскай зоны чацвёртай па значнасці лігі чэмпіянату СССР: Гомсельмаш, і каманды чэмпіянату БССР (у сістэме ліг савецкага футбола меў статус спаборніцтва калектываў фізічнай культуры).

Фарміраванне першага беларускага чэмпіяната па футболе 1992:

У 1992 годзе дынамаўцы дэбютавалі ў чэмпіянаце Беларусі. І адразу ж апынуліся на п’едэстале, заваяваўшы бронзавыя медалі.^[7]

У 18-м туры 25 жніўня 1996 года ў складзе «Дынама» ў хатнім паядынку супраць «ФК Маладзечна» (1:1) дэбютаваў (выйшаў на замену замест абаронцы Вольскага, на 86-й хвіліне сустрэчы) Раман Васілюк (ва ўзросце 17 гадоў 276 дзён). Пасля чаго Раман Васілюк стаў сталым лепшым бамбардзірам каманды ў гісторыі, і 1999 годзе за вялікія тады грошы для беларускага чэмпіяната — 300 тыс. даляраў ЗША — перайшоў у ФК Славія Мазыр.

У 2002 годзе, з тура 18-га каманду трывала прымацавала да 10-й пазіцыі і яна ў сілу турнірнай сітуацыі ніякім чынам не магла змяніць свайго статусу. Затое берасцейцы паўдзельнічалі ў размеркаванні «залатых» узнагарод. Гродзенскаму «Нёману», каб стаць чэмпіёнам і пазбегнуць «залатога» матча з БАТЭ, неабходная была перамога ў апошняй выязной гульні ў Брэсце. Аднак берасцейцы ўперліся і, адказаўшы на выніковы стрэл Тарашчыка, дакладным ударам Дзянісені, здолелі захаваць нічыйны зыход. З прыкрасці галоўны трэнер гродзенцаў Сяргей Саладоўнікаў назваў Брэст «футбольнай вёскай». Трэнер нездарма адчуваў нядобрае — у дадатковым матчы за «золата» перамога дасталася барысаўскаму БАТЭ.

У 2006 годзе у кубке Беларусі па футболе берасцейцы стартавалі выязным матчам у 1/4 Кубка краіны з «Шахцёрам». У першай гульні дзякуючы ўдарам Мазалеўскага (5, пас — Гагінашвілі) і Сокала (75) дынамаўцы святкавалі вікторыю. Праз чацвёра сутак у гульні ў адказ у сябе дома берасцейцы разграмілі «Шахцёр» — 4:1 (Мазалеўскі — 49, 90, Козак — 67, Гагінашвілі — 68) і чацвёрты раз у сваёй гісторыі выйшлі ў паўфінал Кубка краіны. У паўфінале Кубка жэрабя звёў два клубы, якія маюць зуб адзін на аднаго яшчэ з саюзных часоў- «Дынама» і « Нёман». Берасцейцы ва ўпартай барацьбе здолелі выйсці ў фінал, згуляўшы ўнічыю дома — 2:2 (Гагінашвілі — 13, Мазалеўскі — 49) і атрымаўшы перамогу ў драматычным матчы ў Гародні — 1:2 (Мазалеўскі — 87, 92+). Дзмітрый Мазалеўскі усталяваў два кубкавых рэкорду. Ён забівае ў 6-ці матчах запар (9 галоў). Да яго ніхто ў плыні аднаго розыгрышу не забіваў так шмат.

Фінал адбыўся 27 мая ў Мінску ў трыццаціградусную спякоту ў шэсць гадзін вечара і завяршыўся драматычнай перамогай берасцейцаў.

Фаварытам пары разглядаліся барысаўчане, якія з’яўляюцца на той момант больш класнай камандай, чэмпіёнам і аднаасобным лідарам першынства. Аднак берасцейцы збянтэжылі спаборніка тым, што за кошт выдатнай хуткасці аператыўна пераводзілі мяч да штрафной БАТЭ. У цэлым, гэта была гульня роўных сапернікаў, перамагчы мог кожны — усё звялося да адзінаццаціметровых удараў. «Дынама» першымі прамахнуліся, а затым брамнік «Дынама» Цыгалка ўзяў два мячы.

У 2011 годзе брэсцкі стадыён у тройцы самых наведвальных стадыёнаў краіны, але лічба сярэдняй наведвальнасці (каля 3 тысяч гледачоў на матчы) у пара��нанні з мінулым годам упала на паўтысячы.

У пачатку 2010-х гадоў каманда сутыкнулася з фінансавымі цяжкасцямі. У канцы 2011 года каманда змяніла назву пасля таго, як БФСТ «Дынама» павысіла стаўку аплаты за права карыстання брэндам «Дынама» ў 6,5 разоў^[8]. У пачатку 2012 года кіраўніцтвам клуба было зацверджана новая назва «Брэст» ^[9].

У лістападзе 2012 года каманда вярнулася да старой назвы, зарэгістраваўшыся як «Дынама-Брэст». У 2015, па прызнанні галоўнага трэнера, некаторыя гульцы былі вымушаныя падпрацоўваць пасля трэніровак гандлем, грузчыкамі і рамонтам дамоў^[10]. Перад пачаткам чэмпіянату 2016 года паведамлялася аб магчымым пераходзе каманды з вышэйшай у першую лігу, аднак дапамога Брэсцкага аблвыканкама дазволіла пагасіць частку даўгоў і заявіцца ў вышэйшую лігу^[11]. Паколькі многія гульцы ўжо пакінулі каманду, да выступленняў актыўна прыцягвалі гульцоў з іншых каманд Брэсцкай вобласці і з дубля «Дынама».

Улетку 2016 года каманда перайшла пад кантроль зарэгістраванай у Аб’яднаных Арабскіх Эміратах кампаніі «Sohra Overseas». Першапачаткова новым уладальнікам клуба быў прадстаўлены «Шэйх Поль Даэр» ^[12]. Неўзабаве было абвешчана, што ўладальнікам кампаніі і клуба з’яўляецца ураджэнец Брэсцкай вобласці Аляксандр Зайцаў^[13]. У 2018 годзе Зайцаў так ахарактарызаваў куплю:

Другі раз дынамаўцы атрымалі перамогу ў Кубку Беларусі па футболе праз 10 гадоў, у 2017 годзе. Вырашальны паядынак адбыўся 28 траўня ў Гродне. Шахцёр (Салігорск) адкрыў лік у сярэдзіне другога тайма. Дынамаўцы аднавілі раўнавагу на 82-й хвіліне дзякуючы дакладнаму ўдару Аляксея Легчыліна. У дадатковыя 30 хвілін лічбы на табло не змяніліся. У серыі пасляматчавых адзінаццаціметровых ніхто не хацеў саступаць. Дзевятнаццаць стрэлаў з абодвух бакоў апынуліся трапнымі. Дваццатым да «кропкі» выйшаў абаронца «Шахцёра» Аляксей Янушкевіч і не здолеў перайграць галкіпера Жэрэмі Малерба.

15 мая 2018 года старшынёй праўлення клуба стаў Дыега Марадона. Кантракт з клубам быў разлічаны на тры гады. Аргенцінец павінен быў займацца пытаннямі стратэгічнага развіцця клуба, а таксама ўзаемадзейнічаць з усімі яго структурнымі падраздзяленнямі, уключаючы дзіцячую акадэмію. Аднак з ліпеня ��арадона не прыязджаў у Беларусь.

У трэці раз берасцейцы заваявалі Кубак Беларусі па футболе у 2018 годзе. Фінал адбыўся 19 траўня на магілёўскім стадыёне «Спартак» з ФК БАТЭ. Барысаўчане двойчы вялі ў ліку, але дынамаўцы дзякуючы галам Арцёма Мілеўскага і Джоэля Фамее аднаўлялі раўнавагу. А на 89-й хвіліне Павел Няхайчык прынёс берасцейцам перамогу-3:2. Упершыню ў гісторыі турніру адной з каманд атрымалася заваяваць ганаровы трафей два года запар.

24 лістапада 2019 года ў 29-м туры чэмпіянату Беларусі берасцейцы на сваім полі перамаглі «Віцебск» з лікам 1:0. У год тысячагоддзя Брэста «Дынама» датэрмінова заваявала залатыя медалі і першы чэмпіёнскі кубак у гісторыі клуба.

• 1/16 Кубка СССР 1969 года.
• Трэцяе месца ў першай зоне 2-й лігі (трэці па рангу дывізіён у СССР), выйграўшы пераходны матч патрапілі ў першую лігу ў 1968 годзе.
• Другое месца ў першай зоне 2-й лігі ў 1976 годзе.

Чэмпіянат Беларусі

•   Чэмпіён Беларусі (1): 2019
•   Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 1992

Кубак Беларусі

•   Уладальнік Кубка Беларусі (3): 2007, 2017, 2018
•   Фіналіст: 2020

Суперкубак Беларусі

•   Уладальнік Суперкубка Беларусі (3): 2018, 2019, 2020

Чэмпіянат Беларусі сярод дублёраў

•   Срэбны прызёр (3): 2004, 2017, 2018
•   Бронзавы прызёр: 2006

Берасцейскія заўзятары лічацца аднымі з самых лепшых у Беларусі^[1][2]. Акрамя Брэста у «Дынама» (Брэст) ёсьць заўзятары ў іншых гарадах Мінск, Пінск, Кобрын, Бяроза, Баранавічы.

Ультрас Дынама (Брэст) мае назву BWD (Blue-White Devils, Бела-Галубыя Д’яблы). Датай заснавання лічыцца 1 жніўня 1998 года, калі на матчы Дынама-Брэст — ФК Маладзечна была агранізавана першая падтрымка ^[14].

Заўзятары «Дынама» (Брэст) падтрымліваюць сяброўскія адносіны з фанатамі Дынама (Мінск), ФК Хваля Пінск, ФК Кобрын. З замежных каманд: польская ФК Сталь Сталёва Воля (Сталёва Воля).

Прынцыповымі супернікамі на поле з’яўляецца гродзенскі Нёман, на трыбунах (сярод зяўзятараў): Белшына (Бабруйск), Шахцёр (Салігорск), МТЗ-РІПА, Гомель, Дняпро (Магілёў).

Прынцыповае суперніцтва ёсць у Дынама (Брэст) з Нёман (Гродна). Гульні абодвух каманд іменуюцца «Заходнім дэрбі». Суперніцтва складаецца не толькі па тэрытарыяльнаму прынцыпу: Гродна і Брэст знаходзяцца на захадзе Беларусі і сталыя удзельнікі Чэмпіяната Беларусі па футболе; але з-за матча сезона 2002 года, калі Дынама (Брэст) і Нёман (Гродна) гулялі паміж сабой у межах чэмпіяната Беларусі па футболе. Тады Дынама (Брэст) знаходзілася ў сярэдзіне табліцы і не вырашала ніякіх задач, а Нёман (Гродна) наадварот — упершыню ў гісторыі — прэтэндаваў на перамогу ў чэмпіянаце і на працягу чэмпіяната ішоў на першым месцы. Дынама (Брэст) паказала прыцыповы спартыўны прынцып і згуляла з Нёман (Гродна) у нічыю — 1:1, «дзякуючы» гэтаму Нёман (Гродна) і Батэ (Барысаў) набралі аднолькавую колькасць балаў, быў назначаны залаты матч чэмпіяната Беларусі па футболе 2002 года ў якім у дадатковы час Батэ (Барысаў) перамог гарадзенцаў з «Нёмана» — 1:0, Батэ (Барысаў) стаў чэмпіёнам, а «Нёман» (Гродна) заняў толькі другое месца ў добра праведзеным сезоне. Нёман (Гродна) і па цяперашні час не можа пераадолець гэта дасягненне.

З’яляецца сяброўскім дэрбі, бо фанаты абодвух клубаў добра ставяцца адзін да аднаго. Часта можна назіраць, калі фанаты абодвух клубаў займаюць адзін сектар, ці сектары побач, і крычаць крычалкі разам.

Раней Рух (Брэст) быў спачатку клубам фанатаў Дынама, а потым перайшоў у фарм-клуб. У «Руха» з’яўляліся фаны і ён лічыўся сяброўскім клубам Дынама (Брэст)^[14]. Але пасля таго, як клуб для выхада ў Вышэйшую лігу стаў самастоўным, стаўленне брэскіх заўзятараў да «Руха» рэзка пагоршылася.

Перад пачаткам кожнага матча футбалісты «Дынама-Брэст» падыходзяць да сектара фанатаў і перакрыкваюцца лозунгам-поклічам «Горад над Бугам», пры гэтым астатнія сектары пры наяўнасці заўзятараў «Дынама-Брэста» далучаюцца да пераклічкі.

На працягу матча з удзелам ФК «Дынама-Брэст», асабліва ў хатніх матчах, у цёмны час сутак, заўзятары і фанаты здзяйсняюць пераклічку «Горад над Бугам» або рускае «Вперёд, Дінамо» (ці «Толькі, Дынама») з узняццем угару рэчаў (звычайна, мабільны тэлефон з уключаным ліхтарыкам), якія даюць святло.

Станам на жнівень 2024 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба^[15].

•   Аляксандр Бразевіч (нар. 1973) — галоўны трэнер
•   Аляксандр Дзямешка (нар. 1986) — трэнер
•   Ігар Тарлоўскі (нар. 1974) — трэнер
•   Уладзімір Селькін (нар. 1972) — трэнер брамнікаў
•   Андрэй Чалмадзееў (нар. 1989) — галоўны трэнер дубля
•   Андрэй Цэван (нар. 1986) — трэнер дубля
•   Юрый Афанасенка (нар. 1973) — трэнер брамнікаў дубля

• Самая буйная перамога — 7:0 («Тарпеда-Кадзіна», 1996; «Маладзечна», 1999).
• Самая буйная параза — 0:7 («Белшына», «Нафтан», 2014).

У 1995—1998 гг. у Другой (трэцяй) лізе (Д3) гуляла команда «Дынама»-2 Брэст^[16].

Яшчэ адзін фарм-клуб Рух створаны ў 2016 годзе на базе клуба заўзятараў «Дынама-Брэст». Першапачаткова аматарскі клуб у 2017 годзе заявіўся ў чэмпіянат Брэсцкай вобласці, у гэты час у каманду сталі прыцягвацца ў асноўным выхаванцы і былыя дублёры брэсцкага «Дынама». У лістападзе 2017 года стала вядома, што «Рух» стаў фарм-клубам «Дынама» і на наступны сезон заявіцца ў Другую лігу чэмпіянату Беларусі, а галоўным трэнерам стане вядомы беларускі футбаліст і трэнер Андрэй Зыгмантовіч^[18].

У сезоне 2018 склад каманды ў асноўным склалі былыя дублёры «Дынама», якія паспелі згуляць у розных лігах беларускага чэмпіянату. Ад самага пачатку каманда ўпэўнена ішла ўверсе табліцы, доўгі час змагалася за першы радок з «Крумкачамі», і толькі па выніках апошняга тура «Рух» забяспечыў перамогу ў лізе.

У сезоне 2019 «Рух» перастаў быць фарм-клубам «Дынама» і стаў самастойнай камандай, каб заявіцца у Вышэйшую лігу.

У лютым 2020 года футбольны клуб Дынама-Брэст абвясціў аб стварэнні даччынай каманды «Дынама-Брэст-1960» (Маларыта). У першапачатковы склад калектыву былі прыцягнутыя футбалісты з Брэста і Брэсцкай вобласці, якія да гэтага пакінулі «Дынама-Брэст» або «Рух»^[19]. У дэбютным для сябе сезоне клуб заняў 7-е месца.

У красавіку 2021 года было абвешчана аб правядзенні рэбрэндынгу. Клуб змяніў назву на «Маларыта».^[20] і клуб перастаў быць фарм-клубам Дынама-Брэст.

З 2001 года праводзіцца турнір дублёраў каманд вышэйшай лігі. Дублюючы склад брэсцкага «Дынама» тройчы станавіўся срэбным прызёрам (2004, 2017, 2018) і адзін раз — бронзавым (2006).

• Афіцыйны сайт клуба Архівавана 14 кастрычніка 2022. (бел.)
• Профіль на сайце globalsportsarchive.com (англ.)