Уладзімір Генадзевіч Каробка

У дзіцяча-юнацкай футбольнай лізе Украіны выступаў за днепрапятроўскія клубы ІСТА і «Дняпро». З 2006 года па 2008 год выступаў за дубль «Дняпра» ў моладзевым першынстве, правёў 29 матчаў і забіў 4 галы.

У канцы ліпеня 2008 года па запрашэнні Міхаіла Фаменкі перайшоў у сімферопальскую «Таўрыю», падпісаўшы двухгадовы кантракт. У Прэм’ер-лізе Украіны дэбютаваў 23 лістапада 2008 года ў матчы супраць свайго былога клуба днепрапятроўскага «Дняпра» (0:1), выйшаўшы у дадатковы час замест Лакі Ідахара. Улетку 2009 года мог перайсці ў «Крымцяпліцу» на правах арэнды. У 2012 годзе быў у арэндзе ў расійскім клубе «Валгар». У студзені 2013 года перайшоў на правах арэнды ў запарожскі «Металург». У чэмпіянаце Украіны правёў 3 матчы, у моладзевым першынстве згуляў у 5 гульнях, у якіх забіў 1 гол.

Улетку 2013 года вярнуўся ў «Таўрыю». У сезоне 2013/14 стаў асноўным іграком каманды і правёў 27 матчаў, забіўшы 2 галы. Трапляў у зборныя тура па версіі розных сайтаў^[2][3]. Усяго за «Таўрыю» ў Прэм’ер-лізе правёў 42 матчы і забіў 4 галы. У моладзевым першынстве згуляў за «Таўрыю» 84 матчы і забіў 14 галоў.

Улетку 2014 года на правах вольнага агента падпісаў кантракт з «Цюменню», за якую выступаў у Футбольнай нацыянальнай лізе. У камандзе узяў 12 нумар. У складзе каманды ў Першым дывізіёне дэбютаваў 3 жніўня 2014 года ў выязным матчы супраць самарскіх «Крылаў Саветаў» (2:1), галоўны трэнер Канстанцін Галкін даверыў Каробку пачаць гульню ў асноўным складзе, але на 59-й хвіліне ён быў заменены на Мікіту Целянкова. Свой дэбютны гол за «Цюмень» правёў 17 жніўня 2014 года, выйшаўшы на замену ў выязным матчы супраць «СКА-Энергіі», і забіўшы на 79-й хвіліне ў вароты Антона Казарэза, прынёс «Цюмені» нічыйны вынік (1:1). Усяго ў першым крузе сезона 2014/15 правёў за «Цюмень» 10 матчаў і забіў 2 мячы. У студзені 2015 года разарваў кантракт з клубам, пасля чаго прыбыў на прагляд у польскую «Карону».

У сакавіку 2015 года падпісаў кантракт з беларускім клубам «Віцебск»^[4]. Значную частку сезона 2015 вымушаны быў прапусціць з-за траўм. 22 чэрвеня, неўзабаве пасля аднаўлення ад траўмы, забіў першы гол за «Віцебск» — у браму салігорскага «Шахцёра» (выніковы лік 2:2).

У студзені 2016 года па заканчэнні кантракта пакінуў віцебскі клуб^[5].

У сакавіку 2016 года далучыўся да азербайджанскага клуба «Кяпаз»^[6], аднак так і не згуляў за яго. У красавіку 2016 года стаў іграком грузінскага «Калхеці-1913».

Улетку 2017 года перабраўся ў іншы грузінскі клуб — кутаіскае «Тарпеда». У складзе «Тарпеда» стаў чэмпіёнам Грузіі 2017.

У лютым 2018 года вярнуўся ва Украіну, стаўшы іграком луцкай «Валыні»^[7]. Пакінуў валынскі клуб у канцы 2018 года.

У ліпені 2019 года далучыўся да клуба «Інгулец», якому па выкінах сезона 2019/20 дапамог выйсці ў Прэм’ер-лігу, аднак сам у верасні 2020 года перайшоў у харкаўскі «Металіст 1925», дзе гуляў да канца года.

У ліпені 2021 года папоўніў склад «Краматорска».

У 2011 годзе выклікаўся ў моладзевую зборную Украіны^[8].

•   Уладальнік Кубка Украіны: 2010
•   Чэмпіён Грузіі: 2017