Васіль Іванавіч Пятроў
Васіль Іванавіч Пятроў (2 (15) студзеня 1917, сяло Чарналескае, Стаўрапольскі край — 1 ліпеня 2014, Масква) — савецкі военачальнік. Маршал Савецкага Саюза з 25 сакавіка 1983 года, Герой Савецкага Саюза (1982).
| Васіль Іванавіч Пятроў | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| руск.: Василий Иванович Петров | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Дата нараджэння | 2 (15) студзеня 1917 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Месца нараджэння | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Дата смерці | 1 лютага 2014[1] (97 гадоў) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Месца смерці | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Месца пахавання | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Альма-матар | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Прыналежнасць | СССР | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Род войскаў | Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Званне | маршал Савецкага Саюза | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Бітвы/войны | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Узнагароды і званні |
Замежныя ўзнагароды:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьУ Чырвонай Арміі з 22 лістапада 1939 года. У 1941 годзе скончыў 2-месячныя курсы младшых лейтэнантаў.
У гады Вялікай Айчыннай вайны: камандзір кавалерыйскага ўзвода, намеснік камандзіра эскадрона (жнівень 1941-сакавік 1942); на штабной працы: памочнік начальніка штаба палка па разведцы, ад'ютант старэйшага асобнага батальёна (сакавік-снежань 1942); камандзір батальёна аўтаматчыкаў, намеснік начальніка штаба па аператыўнай частцы 40-й асобнай мотастралковай брыгады (снежань 1942-сакавік 1943). З сакавіка 1943 па снежань 1944 года на штабной працы: начальнік аператыўнага аддзялення штаба брыгады, затым стралковай дывізіі.
Ваяваў на Паўднёвым, Крымскім, Паўночна-Каўказскім, Закаўказскім, Стэпавым, Варонежскім, 1-м і 2-м Украінскіх франтах. Удзельнічаў у абароне Адэсы, Севастопаля і Каўказа, вызваляў Украіну, фарсіраваў Дняпро і Днестр, ваяваў у Румыніі і Венгрыі.
Пасля вайны на штабных і камандных пасадах. У 1945 г��дзе скончыў паскораны курс ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ, у 1948 годзе — асноўны курс гэтай жа акадэміі.
Служыў у Далёкаўсходняй ваеннай акрузе. У 1948—1953 гадах — намеснік начальніка, начальнік аператыўнага аддзела штаба 1-й асобнай Чырванасцяжнай арміі; з чэрвеня 1953 па снежань 1955 года — камандзір 50-га стралковага палка, са снежня 1955 па студзень 1957 года — начальнік штаба 39-й стралковай дывізіі, са студзеня 1957 па ліпень 1961 года — камандзір 129-й вучэбнай мотастралковай дывізіі.
З ліпеня 1961 па чэрвень 1964 года — начальнік штаба арміі.
З чэрвеня 1964 па студзень 1966 года — камандуючы 5-й арміяй.
Са студзеня 1966 па красавік 1972 года — начальнік штаба Далёкаўсходняй ваеннай акругі.
З красавіка 1972 па май 1976 года — камандуючы войскамі Далёкаўсходняй ваеннай акругі.
З мая 1976 па снежань 1978 года — першы намеснік Галоўнакамандуючага сухапутнымі войскамі.
Падчас Эфіопа-самалійскай вайны (1977—1978) узначальваў аператыўную групу Міністэрства абароны ў Эфіопіі і займаўся планаваннем баявых аперацый эфіёпскіх войскаў.
Са снежня 1978 па лістапад 1980 года — Галоўнакамандуючы войскамі Далёкага Усходу. З лістапада 1980 па студзень 1985 года — Галоўнакамандуючы сухапутнымі войскамі - намеснік міністра абароны СССР.
Са студзеня 1985 па ліпень 1986 года — першы намеснік міністра абароны СССР.
Да 1992 года з'яўляўся таксама генеральным інспектарам Групы генеральных інспектараў Міністэрства абароны СССР, а таксама саветнікам начальніка Генеральнага штаба Аб'яднаных Узброеных Сіл СНД. З верасня 1992 года — саветнік пры Міністэрстве абароны Расійскай Федэрацыі.
Зноскі
- ↑ Vasily Petrov // https://pantheon.world/profile/person/Vasily_Petrov_(marshal) Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ "Скончался маршал Советского Союза Василий Петров". Lenta.ru. 2014-02-01. Праверана 2014-02-01.
- ↑ Ушел из жизни Герой Советского Союза Маршал Советского Союза Василий Иванович Петров : Министерство обороны Российской Федерации. function.mil.ru. Праверана 26 лістапада 2015.
Літаратура
правіць- Язов Д. Т. Маршал Соколов. — М.: «Молодая гвардия», 2009. — 206 с., ил. — (Жизнь замечательных людей: биография продолжается.) — ISBN 978-5-235-03276-7.
- Пятроў Васіль Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 167. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
Спасылкі
правіцьВасіль Іванавіч Пятроў на сайце «Героі краіны»