Яўген Крылатаў

Яўген Крылатаў
Евгений Павлович Крылатов
Дата нараджэньня	23 лютага 1934
Месца нараджэньня	Лысьва, Сьвярдлоўская вобласьць, СССР
Дата сьмерці	8 траўня 2019
Месца сьмерці	Масква, Расея
Прычына сьмерці	пнэўманія
Месца пахаваньня	Міцінскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расея
Месца вучобы	Маскоўская дзяржаўная кансэрваторыя[d]
Занятак	кампазытар
Сябра ў	Саюз кампазытараў СССР[d] і Саюз кінэматаграфістаў СССР[d]
Жанры	песьня
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія СССР
IMDb	ID nm0472977
Сайт	www.krylatov.ru
Яўген Крылатаў у Вікісховішчы

Яўге́н Па́ўлавіч Крыла́таў (23 лютага 1934, Лысьва, Сьвярдлоўская вобласьць, РСФСР — 8 траўня 2019, Масква, Расея^[1]) — савецкі і расейскі кампазытар. Напісаў музыку болей чым да 120 фільмаў і мультфільмаў. Сябра Саюзу кампазытараў, Саюзу кінэматаграфістаў і Саюзу тэатральных дзеячоў Расеі. Жыве і працуе ў Маскве.

Нарадзіўся 23 лютага 1934 року ў месьце Лысьва Сьвярдлоўскай вобласьці. Бацька — Павал Крылатаў (1908 р. нар.), маці — Зоя Крылатава (1912 р. нар.). Калі Яўгену было 2 рокі, сям’я пераехала ў Матавіліху — працоўнае прымесьце Пярмі, дзе ягоныя бацькі працавалі на заводзе.

Скончыў Матавіліхінскую музычную школу, Пермскую музычную вучэльню. У 1953—1959 — у Маскоўскай кансэрваторыі па клясе сачыненьня і па клясе фартэпіяна. Сярод ягоных дыплёмных працаў — фартэпіянны канцэрт, «Памірскае капрычыё», балет «Цветик-семицветик».

Працаваў у драматычным тэатры, ягоныя творы пачынаюць гучаць па радыё. Яўген Крылатаў пісаў музыку да спэктакляў Малога тэатру, Рыскага тэатру расейскай драмы, ТЮЗу і інш.

Пачаткам яго шырокае кампазытарскае вядомасьці стала музыка да мультыплікацыйных фільмаў «Умка» (1965) і «Дзед Мароз і лета»; кінафільмаў «Пра каханьне» (1970), «Здабытак рэспублікі» (1971), «Вох ужо гэтая Наста» (1971).

Напісаў музыку да мастацкіх карцін «И тогда я сказал — нет…» (1973), «Ищу человека» (1973), «Не болит голова у дятла» (1974), «Смятение чувств» (1977), «И это всё о нём» (1977), «С любимыми не расставайтесь» (1979), «Приключения Электроника» (1979), «Гостья из будущего» (1985), «Лиловый шар» (1987), «Не покидай…» (1989), «Первый мост» (1995), «Дети понедельника» (1997), мультыплікацыйнае трылёгіі «Трое из Простоквашино» і шматлікіх іншых. Зьяўляецца аўтарам музыкі да болей чым 140 фільмаў — дакумэнтальных, мастацкіх і мультыплікацыйных.

Жонка — Сявіль Крылатава (1936 р. нар.), юрыст. Сын — Павал Крылатаў (1958 р. нар.), кінасцэнарыст, аўтар сцэнараў да фільмаў «Бабнік», «Паварот ключа» і інш. Дачка — Марыя Крылатава (1965 р. нар.) — музыказнаўца паводле адукацыі, прысьвяціла сябе вывучэньню хрысьціянства.

• 1982 — Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР
• 1984 — Ляўрэат прэміі Ленінскага камсамолу
• 1994 — Народны артыст Расеі
• 2003 — Ляўрэат прэміі імя Масквы
• 2004 — Ганаровы грамадзянін Пермскай вобласьці

• Кино: Энциклопедический словарь. М., 1987. — С.217;
• Музыка: Большой Энциклопедический словарь. М.. 1998. — С.280.

• Афіцыйная бачына (рас.)