Натальля Варлей
Натальля Варлей | |
па-расейску: Наталья Владимировна Варлей | |
Дата нараджэньня | 22 чэрвеня 1947 |
---|---|
Месца нараджэньня | Канстанца, Румынія |
Грамадзянства | СССР, Расея |
Месца вучобы | |
Занятак | акторка |
Навуковая сфэра | паэзія |
Месца працы | |
Гады дзейнасьці | 1966 — цяпер |
Маці | Ariadna Sergeevna Seniavina[d] |
Дзеці | Alexander Varley[d] |
Узнагароды | |
IMDb | ID nm0890046 |
Сайт | natalyavarley.ru |
Ната́льля Ўладзімераўна Варле́й (нарадзілася 22 чэрвеня 1947, Канстанца, Румынія) — савецкая і расейская акторка тэатру й кіно. заслужаная артыстка РСФСР (1989), ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расеі.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Натальля Варлей нарадзілася 22 чэрвеня 1947 году ў румынскім месьце Канстанца. Бацька Ўладзімер Віктаравіч — капітан дальняга плаваньня, маці — Арыядна Сяргееўна.
Вучылася ў мурманскай школе. Напрыканцы 1950-х сям’я пераехала ў Маскву. Скончыла акрабатычнае аддзяленьне Дзяржаўнае вучэльні цыркавога і эстраднага мастацтва (1965), працавала эквілібрысткай у трупе Маскоўскага цырку на Цьвятным бульвары.
У 1966 годзе падчас аднаго з выступаў яе заўважыў рэжысэр Адэскай кінастудыі Георгі Юнгвальд-Хількевіч і прапанаваў зьняцца ў сваім новым фільме «Формула вясёлкі». Усесаюзную вядомасьць Варлей атрымала ўжо пасьля свайго наступнага фільму «Каўкаская палоньніца, або Новыя прыгоды Шурыка».
Да 1967 году працавала эквілібрысткай Маскоўскага дзяржаўнага цырку. У 1971 годзе скончыла Тэатральную вучэльню імя Б. В. Шчукіна(ru). У 1971—1978 гадах была акторкай Маскоўскага драматычнага тэатру імя К. С. Станіслаўскага(ru).
У 1971 годзе выйшла замуж за Ўладзімера Ціханава(ru), сына Вячаслава Ціханава.
У 1980-х паступіла ў Літаратурны інстытут(ru).
Прэміі і ўзнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ордэн сяброўства (30 ліпеня 2010 году)
- Ляўрэатка Дзяржаўнае прэміі РСФСР (за фільм «Ня хочу быць дарослым»)
Фільмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гэтая старонка патрабуе перакладу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яе. (дапамога) |
- 1966 — «Формула вясёлкі»
- 1966 — «Кавказская пленница, или Новые приключения Шурика»
- 1967 — «Вий»
- 1969 — «Золото»
- 1970 — «Бег»
- 1971 — «12 стульев»
- 1971 — «Семь невест ефрейтора Збруева»
- 1972 — «Чёрные сухари»
- 1973 — «Мегрэ и человек на скамейке»
- 1974 — «Дмитрий Кантемир»
- 1974 — «Три дня в Москве»
- 1975 — «Весна двадцать девятого»
- 1975 — «Большой аттракцион»
- 1976 — «Соло для слона с оркестром»
- 1979 — «Сегодня или никогда»
- 1980 — «Клоун»
- 1980 — «Мой папа — идеалист»
- 1981 — «Старые письма»
- 1981 — «Переходный возраст»
- 1981 — «Единственный мужчина»
- 1982 — «Не ждали, не гадали?»
- 1982 — «Не хочу быть взрослым»
- 1983 — «Талисман»
- 1984 — «Нам не дано предугадать»
- 1984 — «Гостья из будущего»
- 1984 — «Огненные дороги»
- 1986 — «Посторонним вход разрешён»
- 1989 — «Ошибки юности»
- 1992 — «Чужая игра»
- 1993 — «Маленькие человечки Большевистского переулка, или Хочу пива»
- 1994 — «Волшебник Изумрудного города»
- 1997 — «Старые песни о главном 2»
- 2005 — «12 месяцев»
- 2005 — «Оскар»
- 2006 — «1-й Скорый»
- 2006 — «Волкодав из рода Серых Псов»
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Натальля Варлей — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Біяграфия (рас.) на peoples.ru
- Інтэрвію Натальлі Варлей (рас.)
- Біяграфія (рас.) на rusactors.ru