Енё Рэйтэ

	Енё Рэйтэ
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	29 сакавіка 1905; Будапэшт, Аўстра-Вугоршчына;
Памёр	1 студзеня 1943 (37 гадоў); Еўдакава[d], Каменскі раён, Варонеская вобласьць, РСФСР, СССР;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	журналіст, пісьменьнік, пісьменьнік навуковай фантастыкі, навэліст, драматург
Гады творчасьці	з 1934
Жанр	фарс
Мова	вугорская мова
	Енё Рэйтэ ў Вікісховішчы

Е́нё Рэ́йтэ (па-вугорску: Jenő Rejtő; 29 сакавіка 1905, Будапэшт, Аўстра-Вугоршчына — 1 студзеня 1943, Еўдакава, Савецкі Саюз) — вугорскі журналіст і драматург, які памёр у працоўным лягеры падчас Другой сусьветнай вайны. Нягледзячы на гумарыстычны характар ягоных твораў, яны ня толькі добры чытаныя ў Вугоршчыне, але таксама высока цэняцца літаратуразнаўцамі.

Біяграфія

Нарадзіўся 29 сакавіка 1905 году ў Будапэшце, які на той момант уваходзіў у склад Аўстра-Вугоршчыны. Скончыў навучаньне ў тэатральнай школе ў 1924 годзе, пасьля чаго ён шмат падарожнічаў па ўсёй Эўропе^[3]. Вярнуўшыся ў Вугоршчыну, ён зарабляў сабе на жыцьцё, як драматург, часта зь вялікім посьпехам.

Пазьней ён пачаў пісаць прыгодніцкія раманы на аснове сваіх паездак і вопыту за мяжой^[3]. Ягоныя раманы хутка запрыкмецілі крытыкі дзякуючы непараўнальнаму і мудрагелістаму пачуцьцю гумару. Ягоныя раманы, якія перакрыўлялі Францускі замежны легіён, былі напісаны пад псэўданімам П. Гаўард, мелі найбольшы посьпех. Ён таксама напісаў вялікую колькасьць кабарэ-камэдыяў і рэдагаваў мясцовую газэту «Надзькёрут», якая, аднак, была апублікавана толькі адзін раз. Найбольш цэняцца ягоныя творы, якія аб’ядноўвалі ў сябе элемэнты дэтэктыўных раманаў і раманаў, заўсёды з унікальным пачуцьцём гумару. Ён таксама пісаў раманы ў традыцыях амэрыканскіх вэстэрнаў.

Пачынаючы з 1939 году, ён ня мог публікаваць свае раманы пад сапраўдным імем з-за свайго габрэйскага паходжаньня. У 1942 годзе, зьяўляючыся сур’ёзна хворым, Енё Рэйтэ быў абвінавачаны ў падпарадкаваньні «падрыўной» дзейнасьці і проста з бальнічнага ложку адпраўлены ў штрафную роту. Ён памёр праз тыф 1 студзеня 1943 году ў працоўным лягеры Еўдакава, на акупаванай тэрыторыі Савецкага Саюзу.

Памяць пра Рэйтэ ўсё яшчэ шануецца ў будапэшцкім кафэ «Japán», дзе ён быў рэгулярным наведнікам.

Крыніцы

^ ^а ^б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
^ Rejtő, Jenő // CONOR.SI
^ ^а ^б «Pen name: P. Howard. Jenő Rejtő died 70 years ago». Hungarian Literature Online. January 1, 2013. Retrieved January 2, 2013.

Вонкавыя спасылкі

Енё Рэйтэ.

[_0f8a521080172d01-1] а ^б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.

[_d13f949359e33ff0-2] Rejtő, Jenő // CONOR.SI

[HungarianLiteratureOnline-3] а ^б «Pen name: P. Howard. Jenő Rejtő died 70 years ago». Hungarian Literature Online. January 1, 2013. Retrieved January 2, 2013.

[1]