Перайсьці да зьместу

Дорг (імя)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дорг
лац. Dorg / Dorg
Drogo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Дрога, Драга, Драка
Зьвязаныя імёны Даргіла, Доргень, Даргвойн, Драгат
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Дорг»

Дорг, Дрога, Драга, Драка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Дрога, Драга або Драка (Drogo, Drago, Draco) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова дрог- (дорг-) паходзіць ад бургундзкага drogo 'ваяр'[2] або ад германскага dragan 'несьці, падтрымліваць'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Даргіла (Драгіл, Даргель, Драгал), Доргень (Доргін). Адзначаліся германскія імёны Drogila (Drogulus), Drogen (Drogin). Апроч таго, адзначалася германскае імя Darg[4][5].

У Польшчы гістарычна бытавалі імёны Droga, Drogiel, Dargan (Drogan), Dargota, Dargusz (Dargasz, Drogusz, Drogosz), Dargomier (Drogomir), Dargorad (Drogoradz), Dargosław (Drogosław), Lederg, Świedarg[6].

У Прусіі бытавалі імёны: Darghe (1435 год)[7], Dargil / Dargel / Dargilo[a] (1344 і 1392 гады), Drogenne[b][10], Dargebut / Dargebute / Dargebudt[c] (1363 год)[7], Dragothe (1414 год)[10].

У Ноўгарадзе, магчыма, бытавала імя Дарагабуд[c]: Дорогобуде[12].

У Польшчы ў XVII—XVIII стагодзьдзях адзначаліся прозьвішчы Darga, Dargiel, Dargosz[13].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Dorge (Хроніка Прускай зямлі Мікалая зь Ярошына)[14]; Darge (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[15]; Astyk cum fratre germano Dorgy (18 студзеня 1401 году)[16]; Sudimundi Dorgyeowicz[17], Sudimundi Dorgeowycz[18] (Sudimund Dorgewicz[19]; 1 верасьня 1431 году); пану Судимонъту Доркгевичу (Судимонът Доркгевич[19], 1440—1492 гады)[20]; пан Дорг (20 красавіка 1448 году[21], 1440—1492 гады[22]); Доркгъ (1440—1492 гады)[23]; Dorgys Gethowthowycz (2 лістапада 1449 году)[24]; Iwan Dorohowicz (13 чэрвеня 1456 году)[25]; люди… а Драку зъ братомъ (28 чэрвеня 1456 году)[26]; Михно Доркгевич(ъ) (18 чэрвеня 1482 году, 18 верасьня 1484 году, 17 сакавіка 1488 году[27]); Михно Доркевичъ (23 лістапада 1486 году)[28]; Михаилъ Доркгевичъ в Довъкгахъ (12 кастрычніка 1488 году)[29]; панъ Миколаи Доркгевичъ (5 сьнежня 1492 году)[30]; memoriae Nicolai Dorgowicz (каля 1500 году)[31]; et Jacobo Dargowycz scabino et fratre eius Joanne (11 жніўня 1515 году)[32]; ciuis caunensis Jacobus Dorgewicz… Dargewicz (1524 год)[33]; пустовщины… Даркгишку (1537 год)[34]; Минтовт Доркгович (1538 год)[35]; cело Доркгевичи (1554 год)[36]; Миколай Дороговичъ (1567 год)[37]; Georgius Dragowicz medicinae doctor (27 сакавіка 1586 году)[38]; Дракга Сименько… Ивань Дракга (1649 год)[39]; Drakowicz (1671—1681 гады)[40]; Piotr Dargiewicz (1675—1677 гады)[41]; Jerzy Józef Draga (1799 год)[42][d].

Носьбіты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Даргевічы (Dargiewicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[56].

У XVI ст. існавала сяло Драгі (Драги) у Жамойцкім старостве[57].

На гістарычнай Вількаміршчыне існуе вёска Дрогішкі, на гістарычнай Ашмяншчыне — Доргішкі, у гістарычнай Прусіі — Дарген.

Заўвагі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Drogila[8]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Druogen[9]
  3. ^ а б Адзначалася старажытнае германскае імя Dragobod[11]
  4. ^ Таксама:
    • Драгейка: Samuel Dragieyko[43] (1690 год), boiar… Drogieykow (20 чэрвеня 1792 году)[44];
    • Драган (адзначалася старажытнае германскае імя Droconis[45], германскае імя Druggan[46]): po Draganie (18 траўня 1588 году)[47], sioło Wasiuny… Jan Dragon (3 студзеня 1664 году)[48], nieboszczyka P. Drogoniewicza[49];
    • Драгаўдзь (адзначалася старажытнае германскае імя Dracoald[11]): Dragowdzie (1744 год)[50];
    • Драгайла: чоловековъ: Дрокгаило (7 лістапада 1442 году)[51];
    • Драгінт: Daniel Drogint (1667 год)[52]
    • Драгімін: Drogyminischky (16 лютага 1410 году)[53]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 420.
  2. ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
  4. ^ Vroonen E. Les noms de famille de Belgique. Vol 2: Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique. — Bruxelles, 1957.
  5. ^ D, Dictionnaire de tous les noms de famille belges
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Cz. 1: Odapelatywne nazwy osobowe. — Kraków, 2001. S. 56.
  7. ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925.S. 22.
  8. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 292.
  9. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 421.
  10. ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 26.
  11. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1462.
  12. ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 509.
  13. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 383.
  14. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 1. — Leipzig, 1861. S. 351.
  15. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 667—669, 671, 677, 679.
  16. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 37.
  17. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 136.
  18. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 135.
  19. ^ а б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 304.
  20. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
  21. ^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 44.
  22. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 63.
  23. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20, 33, 50, 57.
  24. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 221.
  25. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 249.
  26. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 7. — Вильна, 1870. С. 5.
  27. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 55, 112, 117.
  28. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 28.
  29. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 76.
  30. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 72.
  31. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 563.
  32. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 33.
  33. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 133.
  34. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 27.
  35. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 229.
  36. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 59.
  37. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1085.
  38. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 276 (62) (1584, 1586, 1597). — Vilnius, 2010. P. 127.
  39. ^ Реєстр Війська Запорозького 1649 року. — К., 1995. С. 246, 381.
  40. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 137.
  41. ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 142.
  42. ^ Daugiele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  43. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 157.
  44. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 512.
  45. ^ Haubrichs W. The early medieval naming-world of Ravenna, eastern Romagna and the Pentapolis // Ravenna: its role in earlier medieval change and exchange. — London, 2016. P. 288
  46. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 196.
  47. ^ Archiwum Domu Sapiehów. — Lwów, 1892. S. 32.
  48. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 229.
  49. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 108.
  50. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  51. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 67.
  52. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 570.
  53. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 78.
  54. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 235.
  55. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 1.
  56. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 254.
  57. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 101.

Літаратура

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Дорг_(імя)&oldid=2591323»