Перайсьці да зьместу

Давойна

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Давойна
лац. Davojna
Dewein
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Davo + Weine
Davo + Uuenna
Іншыя формы
Варыянт(ы) Давойн, Давэйна, Давэйн, Давэна
Вытворныя формы Давінь
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Давойна»

Давойна (Давойн, Давэйна, Давэйн, Давэна) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Давін або Дэвайн (Dawin, Dewen[1], Dewein[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[4], а аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Войнар, Войнат, Гервойна; германскія імёны Wunar, Voinot, Geruuni) — ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[5] або ад асновы -він- (-вайн-)[6]. Такім парадкам, імя Давойна азначае «годны да шчасьця»[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Dowoyn Wysigirdonis (18 студзеня 1401 году)[8]; Ywasconis Dowoynowicz[9], Iwaschconis Dowoynowicz[10] (1 верасьня 1431 году); Olechno Dowoynowicz (15 кастрычніка 1432 году)[11]; Andruschko Dowoynowicz (27 лютага 1434 году)[12]; Olechnone Dowoynowycz (15 верасьня 1434 году)[13]; Olechno Dowoynowicz Lidensis, capitanei (7 лютага 1435 году)[14]; Ивашку Довоиновичу[15], Ондрюшко Довоинович(ъ)[16], Олехно Довоиновичъ[17] (9 лістапада 1449 году); Олехно Довойновичь (8 студзеня 1452 году, 29 лістапада 1459 году)[18]; Andrea Dowoynowicz (23 красавіка 1452 году)[19]; Oliechno Dowoynowicz (6 красавіка 1459 году)[20]; Iwaszko Dowoynowicz[21], Olechno Dowoynowicz[22] (25 траўня 1460 году); Oliechno Dowoynowycz (19 ліпеня 1470 году)[23]; Jacobus Dewoiniowicz Blotna, domicellus castri Droichensis (12 ліпеня 1489 году)[24]; homines… Dowoyno (3 чэрвеня 1494 году)[25]; Jacobus Dovoynovicz (24 ліпеня 1499 году)[26]; Iacobus Dowoynowycz… Georgius Dowoynowycz (9 верасьня 1501 году)[27]; Petro Dovoynovycz (3 кастрычніка 1501 году)[28]; Jacobo Dowoynowycz… Georgio Dowoynowycz (23 кастрычніка 1501 году)[29]; Georgius Dovoynowycz… Andreas Dovoynowycz (30 кастрычніка 1501 году)[30]; до пана Зуба Довоиновича (25 ліпеня 1509—1512 гадоў)[31]; земль пустовскихъ там же у Высокодворском повете… Довоиновщину Ниневичов (21 ліпеня 1516 году)[32]; Петрашко Довоинович (да 1533 году)[33]; dominus Joannes Dowoinowicz (23 сакавіка 1533 году)[34]; панъ Станислав Станиславович Довойна (21 лютага 1547 году)[35]; Agata Doweyn (1805 год)[36]; Jozefa Doweyno (1815 год)[37]; Marcjanna Doweno (1818 год)[38]; Anna Daweyna (1820 год)[39]; Michal Dawejn (1848 год)[40].

Носьбіты

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З XVII ст. прыдомкам Давойна карысталіся літоўскія шляхецкія роды Сьвяцкіх, Сыльвэстровічаў[48] і Салагубаў[49].

Дэвойны (Dewojna) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[50].

Давойны гербу Шэліга — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[51].

Дэвэйны[52], Давойны-Лук’янскія[53] і Давойны-Петрашэвічы[54] — літоўскія шляхецкія роды.

Давойна (Dowojna, Dowoyna) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў[55].

Глядзіце таксама

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 427.
  2. ^ Kim Bateman, Where did William Dewin Ream’s middle name come from?, The Dingle Ream Family Archive, August 2022
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 406.
  4. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
  8. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 38.
  9. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 137.
  10. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 135.
  11. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 81.
  12. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 105.
  13. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 154.
  14. ^ Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2. — Cracoviae, 1891. P. 343.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 60.
  16. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 62, 65.
  17. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66—68.
  18. ^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 48, 52.
  19. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 236.
  20. ^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 50.
  21. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 261.
  22. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 262.
  23. ^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 65.
  24. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 189.
  25. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 482.
  26. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 128.
  27. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 133.
  28. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 142.
  29. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 147.
  30. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 148.
  31. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 265.
  32. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 346.
  33. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 22.
  34. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 221.
  35. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 28. — Витебск, 1900. С. 230.
  36. ^ Podbrzezie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  37. ^ Podbrzezie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  38. ^ Podbrzezie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  39. ^ Podbrzezie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  40. ^ Podbrzezie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  41. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 73.
  42. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 1.
  43. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 188.
  44. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 171.
  45. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 83, 385.
  46. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 203.
  47. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 5. Ziemia połocka i województwo połockie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2018. S. 117, 199.
  48. ^ Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897. S. 32.
  49. ^ Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897. S. 33.
  50. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 463.
  51. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 74.
  52. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
  53. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Л, Згуртаваньне беларускай шляхты
  54. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на П, Згуртаваньне беларускай шляхты
  55. ^ Professor Jerzy Wisniewski, List of the XIXth century Suvalki region family names, Suwalki Genealogical Society

Літаратура

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Давойна&oldid=2597901»