Альбрэхтаўскі сельсавет
| Альбрэхтаўскі сельсавет | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | |
| Статус | сельсавет Беларусі[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Расоны |
| Дата ўтварэньня | 16 лютага 1996 |
| Насельніцтва |
|
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Часавы пас | UTC+03:00 |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Альбрэ́хтаўскі сельсаве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Расонскага раёну Віцебскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — мястэчка Расоны.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Расонскага раёну Полацкай акругі (да 26 ліпеня 1930 году, з 21 чэрвеня 1935 году — Полацкай акругі, з 20 лютага 1938 году — Віцебскай вобласьці, з 20 верасьня 1944 году да 8 студзеня 1954 году — Полацкай вобласьці) з цэнтрам у вёсцы Расоны. 25 сьнежня 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Полацкага раёну. 6 студзеня 1965 году сельсавет перададзены ў склад адноўленага Расонскага раёну.
23 чэрвеня 2005 году са складу Краснапольскага сельсавету была выключана частка тэрыторыі агульнай плошчай 13 819 гектараў, зь сельскімі населенымі пунктамі — Байдзіна 1, Гарадзішча, Горы, Дворышча, Жалезьнікі, Казлы, Красты, Пакоціна, Прудок, Рудня, Рум, Трыпольле і перададзена ў склад Альбрэхтаўскага сельсавету[1].
26 лістапада 2018 году сядзіба сельсавету перанесеная зь вёскі Бірузова ў мястэчка Расоны[2].
Населеныя пункты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1 студзеня 1947 году — 11[3]
- 1 студзеня 2006 году — 20
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Рашэньне Віцебскага абласнога Савету дэпутатаў ад 23.06.2005 №132 (рас.)
- ^ «О переносе административного центра Альбрехтовского сельсовета Россонского района». Решение Россонского районного Совета депутатов от 26 ноября 2018 г. № 35
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 238
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Энцыклапедыя гісторыі Б��ларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 111