Вікіпэдыя

Туміла

Туміла (Туміль, Тумель, Думель, Доміль), Таміла (Томель) — мужчынскае і жаночае імёны і вытв��рнае ад іх прозьвішча.

Туміла
лац. Tumiła
Tuomila
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Tumo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Таміла, Туміль, Тумель, Думель, Томель, Доміль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Туміла»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Туміла, Даміла або Думела, пазьней Думель або Домель (Tuomila, Tumila, *Domilo[1], Duomelo, Dummel, Dommel[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -дом- (-тум-) (імёны ліцьвінаў Домін, Тумар, Даматурт; германскія імёны Domin, Thumer, Domedrudis) паходзіць ад гоцкага dōms 'вырак, суд; слава'[4].

Імя Думіл гістарычна бытавала ў Польшчы: Petrus Dumil (1390 год)[5].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Домэль (Domel) і Дамэла (Domeła, Domełła, Domeło)[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Иванъ а Томило Степановичи поведили, ижъ которое именье мають под собою в Буховичох а в Кукълине (13 красавіка 1534 году)[7]; дворец Троцкий… Тумел з жоною вымерли (1 ліпеня 1542 году)[8]; Ивановая Горъновская Томиля… Федоровая Заранъковая Томила… Богданъ Томиловичъ… Ивановая Сувиная Тумиля Михаиловна (1565 год)[9]; подъданыхъ в томъ селе Скубятах… Томель Юшъковичъ (5 студзеня 1566 году)[10]; Микита Ивановичъ зы Здитова выслалъ сына своего Томила[11], Богданъ Томиловичъ[12], Томило Ондреевичъ[13], Томило Шалыничъ[14], панъ Томило Боровицкий[15] (1567 год); Stanisława Dumelia (1662 год)[16]; Magdalena Dumelowna (1669 год)[16]; Franciszek Tumiłowicz (5—7 лютага 1776 году)[17]; Tumiłowicz Piotr (11 траўня 1837 году)[18]; Anna Domilewicz (1839 год)[19].

Носьбіты

рэдагаваць

Туміловічы — парафіяне касьцёла ў Наваградку на 1850 год[22].

Тумелі (Tumiel) — прыгонныя зь вёсак Жураўцаў (Ашмянскі павет) і Пагулянкі (Троцкі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[23][24].

Тумілевічы і Туміловічы — літоўскія шляхецкія роды зь Лідзкага павету[25][26].

Таміловічы (Tomiłowicz) і Туміловічы (Tumiłowicz) — літоўскія шляхецкія роды з Троцкага павету[27].

На гістарычнай Меншчыне існуе вёска Тумілавічы.

Крыніцы

рэдагаваць
  1. ^ Buchmüller-Pfaff M. Siedlungsnamen zwischen Spätantike und frühem Mittelalter: Die -(i)acum-Namen der römischen Provinz Belgica Prima. — Tübingen, 1990. S. 175.
  2. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 127.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 416, 991.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 95.
  5. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 538.
  6. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 94.
  7. ^ Акты, отно­ся­щи­е­ся к исто­рии Запад­ной Рос­сии. Вып. 2. 18‑я и 32 кни­ги запи­сей Литовской мет­ри­ки: Мет­ри­ка коро­ле­вы Боны. — Москва, 2018. С. 239.
  8. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 23.
  9. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 218, 223, 247.
  10. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 112.
  11. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1183.
  12. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1185.
  13. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1197.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1235.
  15. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1244.
  16. ^ а б Walkowiak J. Współczesne nazwiska Polaków o możliwej genezie litewskiej nieobecne w LPŽ, poświadczone w kartotece antroponimicznej LKI // Onomastica (Wrocław). T. 64, 2020. S. 214.
  17. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 262.
  18. ^ Сакалоўская А. Кальварыя. — Менск, 1997. С. 148.
  19. ^ Kowno, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  20. ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 1. — СПб., 1897. С. 21.
  21. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
  22. ^ Яўген Анішчанка, Новогрудок 1850 список прихожан костела, Архіў гісторыка Анішчанкі, 20 лютага 2016 г.
  23. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 358.
  24. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 249.
  25. ^ Malewski Cz. Rody szlacheckie w powiecie lidzkim na Litwie w XIX wieku. — Wilno, 2002.
  26. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 357.
  27. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 434, 436.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Туміла&oldid=2587685»