Бэртальд Брэхт

Брэхт жадаў стварыць тэатар, які б прымушаў гледача да роздумаў, а не да суадчуваньня. Дзеля гэтага ён значна «аддаліў» і дэаілюзыяваў (пазбавіў ілюзыяў) гульню актораў, каб зрабіць гульню падобную да звычайнага жыцьця (Брэхт называў гэта «эфэктам аддаленасьці», па-нямецку: Verfremdungseffekt). Акторы мелі б аналізаваць і сынтэзаваць, то бок, глядзець на ролю звонку, каб, з часам, цалкам сьвядома дзеяць дакладна так, як дзеяў пэўны пэрсанаж.

З пачатку, Брэхт даў сваёй канцэпцыі назову «эпічны тэатар», але, з часам, прапанаваў выкарыстоўваць называць яго «дыялектычным тэатрам». Дыялектычнасьць тэатру Брэхта палягае ў тым, што ён прыводзіць да канфлікту паміж разважаньнем і навучаньнем, што мае нішчыць «эмацыйную заангажаванасьць» у гледачоў, дасягаючы, такім чынам, «эфэкт аддаленасьці».

Сярод перакладчыкаў твораў Брэхта на беларускую мову — Васіль Сёмуха, Лявон Баршчэўскі, Аляксей Зарыцкі, Уладзімер Папковіч.

• Брэхт, Б. На шалях праўды: Выбр. лірыка. Прадм. і перакл. з ням. Л. Баршчэўскага. — перакл. з ням. Л. Баршчэўскага. — Менск, 1988. («Паэзія народаў свету»).
• Брэхт, Б. Узлёт Артура Уі, які можна было спыніць: трагіфарс / Перакл. з ням. В. Сёмухі, прадм. Л. Баршчэўскага. — Менск, 2019. («Драматургі свету»).
• Брэхт, Б. Выбраныя вершы. Перакл. з ням. Л. Баршчэўскага. — Менск, 2023. («Паэты плянэты»).

• Брэхт Бэртальд «Узьлёт Артура Уі, які можна было спыніць» у перакладзе Васіля Сёмухі.