I Otto

I Otto
alm. Otto I der Große‎
Almaniya kralı
2 iyul 936 – 7 may 973
Əvvəlki	I Henri
Sonrakı	II Otto
Müqəddəs Roma imperatoru
2 fevral 962 – 7 may 973
Əvvəlki	vəzifə təsis edilib
Sonrakı	II Otto
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi	23 noyabr 912
Doğum yeri	Vallhauzen, Saksoniya
Vəfat tarixi	7 may 973 (60 yaşında)
Vəfat yeri	Membelen
Fəaliyyəti	rəhbər
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

I Otto, I Otton və ya I Böyük Otto (alm. Otto I der Große‎; d. 23 noyabr 912 – 7 may 973) — Almaniya kralı (936–973). Müqəddəs Roma imperiyasının banisi (962).

I Böyük Otto 912-ci ildə Saksoniya vilayətinin Vallhauzen şəhərində anadan olmuşdur. 24 yaşından — 936-cı ildən Almaniya kralı olmuşdur. Sakson sülaləsindən olan I Otto kral hakimiyyətini möhkəmləndirmək yeritmiş, tayfa hersoqlarının separatizminə qarşı mübarizədə geniş imtiyazlar verdiyi yepiskoplara və abbatlara arxalanmışdı. Polab (Lababoyu) slavyanları torpaqlarının işğalını davam etdirmiş, onları xristianlaşdırmaq üçün 968-ci ildə Maqdeburq arxiyepiskopluğunun əsasını qoymuşdur. 955-ci ildə Lex çayı sahilində macarları darmadağın etmiş, onların qərbə yürüşünü dayandırmışdır. 951-ci ildə Lombardiyanı tutmuş, İtaliya kralı titulunu qəbul etmişdi. 962-ci ildə Roma üzərinə yürüşə başlamış, 962-ci il fevralın 2-də papa imperatorluq taxt-tacını ona təqdim etmişdir. Bununla da Müqəddəs Roma imperiyasının əsası qoyulmuşdur. Bundan 11 il sonra 973-cü il mayın 7-də I Otto vəfat etmişdir.

Əsas məqalə: Müqəddəs Roma imperiyası

X əsrin ortaları və XI əsrin əvvəllərindən alman feodal dövləti özü işğalçılıq siyasətinə başladı. Şərqdə almanların əsas işğal obyekti Lababoyu Slavyanlarının torpaqları oldu. 951-ci ildə Almaniya kralı I Otto (936–973) Şimali İtalyanı ələ keçirdi. O, 962-ci ildə Romanı işğal edib, özünü Roma imperatoru elan etdi. Bu vaxtdan etibarən təkcə Şimali və Mərkəzi İtaliya deyil, Roma papaları da Almaniya imperatorundan asılı vəziyyətə düşdülər. Sonralar bu dövləti Müqəddəs Roma imperiyası adlandırmağa başladılar.

• Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: Мисир—Прадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 396.
• Y. M. Mahmudov. Orta əsrlər tarixi. Bakı, 1989.

• Althoff, Gerd. Die Ottonen: Königsherrschaft ohne Staat (German) (3rd). W. Kohlhammer. 2013. ISBN 978-3-17-022443-8.
• Arnold, Benjamin. Medieval Germany , 500–1300 A Political Interpretation. Palgrave Macmillan. 1997. ISBN 978-0-333-61091-6.
• Bachrach, David. "Exercise of royal power in early medieval Europe: the case of Otto the Great 936–73". Early Medieval Europe. Wiley-Blackwell. 17 (4). 2009: 389–419. doi:10.1111/j.1468-0254.2009.00283.x.
• Gallagher, John Joseph. Church and state in Germany under Otto the Great (936–973). Catholic University of America. 1938. OCLC 3235092.
• Hill, Boyd H., Jr. Medieval Monarchy in Action: The German Empire from Henry I to Henry IV. Barnes & Noble. 1972. ISBN 978-0-389-04652-3.
• Howorth, H. H. "The Spread of the Slaves. Part III. The Northern Serbs or Sorabians and the Obodriti". The Journal of the Anthropological Institute of Great Britain and Ireland. 9. 1880: 181–232. JSTOR 2841974.  (abunə tələb olunur)
• Lasko, Peter. Ars Sacra: 800–1200. Yale University Press. 1995. chapter 9. ISBN 978-0-300-06048-5.
• Menzel, Wolfgang. The History of Germany: From the Earliest Period to the Present Time Vol. I. Bell & Daldy. 2011 [1st. pub. 1871]. ISBN 978-1-178-77378-1. Questia  vasitəsilə   (abunə tələb olunur)
• Reuter, Timothy. The New Cambridge Medieval History, Vol. III: c. 900–c. 1024. Cambridge University Press. 2000. ISBN 978-0-521-36447-8.

• Althoff, Gerd; Keller, Hagen. Heinrich I. und Otto der Grosse: Neubeginn auf karolingischem Erbe. Muster-Schmidt. 1985. ISBN 978-3-7881-0122-0.
• Hiller, Helmut. Otto der Große und seine Zeit. List. 1980. ISBN 978-3-471-77847-0.
• Laudage, Johannes. Otto der Große: (912–973). Eine Biographie. Friedrich Pustet. 2001. ISBN 978-3-7917-1750-0.
• Schneidmüller, Bernd. Schneidmüller, Bernd; Weinfurter, Stefan (redaktorlar ). Otto I. Die deutschen Herrscher des Mittelalters. Historische Porträts von Heinrich I bis Maximilian I (919–1519). C.H. Beck. 2003. ISBN 978-3-406-50958-2.
• Wies, Ernst W. Otto der Große. Kämpfer und Beter (3rd). Bechtle. 1998. ISBN 978-3-7628-0483-3.
• Zeller, Bernhard. Liudolfinger als fränkische Könige? Überlegungen zur sogenannten Continuatio Reginonis. Corradini, Richard: Text & identities in the early middle ages, Denkschriften , 344. Band. Forschungen zur Geschichte des Mittelalters vol. 12. Österreichische Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-Historische Klasse. 2006. 137–151. ISBN 978-3-7001-3747-4.

Vikianbarda I Otto ilə əlaqəli mediafayllar var.

• "Charter given by Emperor Otto for the monastery Hilwartshausen showing the Emperor's seal, 12.2.960". Collections of the "Lichtbildarchiv älterer Originalurkunden". Philipp University of Marburg. "Guest-Access" and further information.
• Urkunde Ottos I. für Stift Geseke, 25. Juni 958,