Reinu de Wessex

Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Reinu de Wessex}} ~~~~

← Reinu de Sussex ← Reinu de Mercia [[Gewisse (en) |←]] [[Gewisse (en) Reinu de Wessex (de 519 a 927) →
estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Winchester
Forma de gobiernu	monarquía absoluta monarquía eleutiva
Llingües oficiales	Saxón occidental
Relixón oficial	cristianismu
Xeografía
Coordenaes	51°12′N 2°00′W / 51.2°N 2°O / 51.2; -2
Economía
Moneda	Sceat (es)

Wessex foi unu de los siete reinos principales que precedieron al reinu d'Inglaterra. El nome deriva de West Saxons y taba asitiáu nel suroeste d'Inglaterra. Esistió como reinu dende'l sieglu VI hasta'l surdimientu del estáu inglés nel sieglu IX, y como condáu dende 1016 hasta 1066. Wessex foi, precisamente, el reinu que consiguió unificar Inglaterra al someter a los demás reinos anglosaxones so la so soberanía. Wessex nun volvió tener una esistencia oficial dende entós pero permanez como un términu familiar. Suelse acomuñar coles noveles y poesíes de Thomas Hardy y hai quien defende que sía restauráu como una rexón d'Inglaterra.

Según la Crónica Anglosaxona, Wessex foi fundáu por Cerdic y Cynric, anque los fechos rellataos pola crónica son consideraos como dudosos. Evidencies arqueolóxiques apunten a que'l reinu pudo aniciase na rexón del altu Támesis y nel área de Cotswolds y que'l mitu de creación del reinu pudo ser propaganda política creada con posterioridá pa xustificar la invasión de les provincies jutas del sur de Hampshire y la Islla de Wight.

El primer fechu referente a la historia de Wessex que puede ser consideráu como históricu ye'l bautismu del rei Cynegils hacia l'añu 640.

Wessex espandió les sos fronteres y topetó colos sos vecinos, especialmente col reinu celta de Dumnonia (asitiáu nos actuales condaos de Devon y Cornualles), al qu'acabó apoderando. Otru enemigu de Wessex foi'l reinu anglosaxón de Mercia. Cuando'l rei Egberto ganó a Mercia en 825 y Northumbria almitió la supremacía de Wessex en 829, Egberto proclamóse primer rei d'Inglaterra.

Wessex creó un sistema integráu de pueblos fortificaos o burgos (llamaos burhs) que fueron establecíos mientres el reináu d'Alfredo'l Grande. Estes fortificaciones torgaron que los invasores daneses conquistaren en 870 el sur d'Inglaterra. Les fortificaciones taben distribuyíes de tala forma que nengún habitante del reinu taba a más d'un día de caballu d'un llugar seguru.

Les principales poblaciones de Wessex yera antiguos asentamientos d'orixe romanu como Dorchester o Winchester, qu'Alfredo convirtió na so capital en 871 y nuevos burgos fundaos como Wallingford.

Hai dalguna evidencia de que la monarquía de Wessex nun yera puramente hereditaria.

• Reis de Wessex
• Basldseg

• The Case for Wessex (devolutionary movement) (inglés).
• The Burghal Hidage (inglés).
• Thomas Hardy's Wessex Investigación pol Dr. Birgit Plietzsch (inglés).