Siwabhorn Anothaisintawee's Reviews > ร้านทำรองเท้าแห่งนี้มีคุณภูตพันปีเป็นเจ้าของ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีช่างทำรองเท้ายากจนคนหนึ่งอาศัยอยู่กับภรรยา พวกเขาเหลือแผ���นหนังเพียงพอสำหรับทำรองเท้าได้แค่คู่เดียว ช่างทำรองเท้าจึงตัดหนังด้วยความบรรจงเพื่อเตรียมจะเย็บเป็นรองเท้าในวันรุ่งขึ้น

เช้าวันถัดมา ช่างทำรองเท้ากลับพบว่าแผ่นหนังที่เขาได้เตรียมไว้กลายเป็นรองเท้าคู่งามที่เย็บด้วยฝีเข็มอันปราณีต

เขาขายรองเท้าคู่นั้นและได้กำไรเพียงพอสำหรับซื้อหนังตัดรองเท้าสองคู่ คืนนั้นเขาตัดหนังเตรียมเอาไว้แล้วเข้านอน เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบกับรองเท้าสวยงามสองคู่

เขาขายรองเท้าที่ได้มาวันแล้ววันเล่าจนร่ำรวย

วันหนึ่งช่างทำรองเท้ากับภรรยาว่าเกิดความสงสัยว่ารองเท้าที่ได้มาทุกวันนั้นมาจากไหน หลังจากที่พวกเขาตัดหนังสำหรับทำรองเท้าเสร็จ จึงแสร้งทำเป็นเข้านอน แล้วย่องมาแอบดู จนทำให้รู้ว่าในทุกๆ คืนจะมีเหล่าภูติตัวจิ๋วปรากฏกายมาเป็นแรงงานเถื่อนตัดเย็บรองเท้าให้

ช่างทำรองเท้ากับภรรยาอยากจะตอบแทนบุญคุณของเหล่าภูติ พวกเขาจึงตัดเสื้อผ้าขนาดพอดีตัวกับพวกมันวางไว้ให้แทนหนังสำหรับทำรองเท้า เมื่อภูติน้อยมาเห็นก็รีบสวมใส่เสื้อผ้าและกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ หลังจากนั้นพวกมันก็ไม่มาปรากฏให้คู่สามีภรรยาเห็นอีกเลย

เวรกรรม... พอได้โบนัสก็ยกพวกกันลาออก

ในหนังสือคือเรื่องหลังจากนี้

หลังจากที่บรรดาพี่น้องภูติได้รับเสื้อผ้าแล้ว ด๊อบบี้ก็เป็นอิสระ พวกมันได้รับกายเนื้อ และมีขนาดรูปร่างเท่ามนุษย์ทั่วไป และแยกย้ายกันไปใช้ชีวิตนิรันดร์ของตน

วันหนึ่งภูติที่ชื่อว่าอัน ซึ่งยังคงประกอบอาชีพทำรองเท้าอยู่ก็ได้พบกับหนึ่งในพี่น้องที่จากกัน เธอต้องการให้เขาทำรองเท้าให้กับคู่หมั้นของเธอ

อันต้องต้องสู้กับความเชื่อที่ว่าภูติกับมนุษย์ไม่สามารถรักกัน และก้าวข้ามผ่านความคิดนี้ไปให้ได้

เราว่ามันลอยๆ ไปหน่อย อ่านแล้วได้ข้อสรุปนิดเดียว

Goodreads ให้ 4 เราให้ 3.3