Ezgi's Reviews > Oğul

Cinsellik dahil hayattaki hiçbir şeyden keyif almayan beyaz erkek hikayelerinden biri daha. Bu temaya karşıyım demiyorum. Bernhard ya da Genazino yaptığında işleyen ve güzel eserler ortaya çıkaran bir tema. Ama bu kitap olmamış. Her şeye salt bir nefret duyuyorum, kendi varoluşumdan dahi tiksiniyorum demekten başka bir şey yapmıyor yazar. Bu nefreti okurun içselleştirebileceği bazı doneler verse kabul edilebilir olur. Ama yazar Balkanlardaki karmaşayı dahi düzgün bir şekilde kullanmıyor. Varoluşun kötülüğü kadar kötü roman ortaya çıkıyor. Hayattan bu denli tiksintinin psikolojik temelini sermeli ya da bunu okunmaya değer edebi şekilde yazmalı. Kısacık olmasına karşın harcadığım vakte üzüldüm.