Angie 's Reviews > Ο Πρίγκιπας με το φλιτζανάκι

#49
«Ο Πρίγκιπας με το φλιτζανάκι»
Émilie de Turckheim

📌 Μια μέρα είπα: «Εκατομμύρια κοιμούνται έξω. Δεν θα μπορούσε κάποιος να μείνει σπίτι μας;».
Και ο Φαμπρίς είπε: «Ναι, μόνο ν’ αγοράσουμε κρεβάτι».
Και ο γιος μας, ο Μάριος, είπε: «Πριν έρθει, πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα του».
Και ο μικρός του αδελφός, ο Νοέ, πρόσθεσε: «Πρέπει οπωσδήποτε να τον μάθουμε να παίζει χαρτιά, γιατί εμάς μας αρέσουν πολύ τα χαρτιά!».

📝 Επί εννέα μήνες, η Εμιλί, ο Φαμπρίς και τα δυο τους παιδιά φι­λοξενούσαν στο διαμέρισμά τους στο Παρίσι έναν νεαρό Αφγανό, τον Ρεζά, ο οποίος, σε ηλικία δώδεκα ετών, έφυγε από τη χώρα του, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση.

Μια λογοτεχνική αφήγηση μιας πραγματικής ιστορίας που κατάφερε να με συγκινήσει και να με κάνει να ελπίζω πως δεν έχει χαθεί ακόμα η έννοια της ανθρωπιάς.
"Αν θέλετε τους ξένους πάρτε τους σπίτι σας" , ακούμε συχνά και αυτό ακριβώς έκανε πράξη η οικογένεια της συγγραφέως. Ένα δείγμα αλτρουισμού, αλληλεγγύης και δοτικότητας σε ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος!

📌 "Στο στόμα του "μετανάστης" δεν είναι πια αυτή η ανώνυμη λεξη-σκουπιδοτενεκες που χρησιμοποιείται σε κάθε ευκαιρία, αυτή η λέξη με τις παρωπίδες που αρνείται να μιλήσει για τον πόλεμο ,την επιβίωση και την εξορία. Στο στόμα του Ρεζά , μετανάστης, σημαίνει εγώ. Είναι εκείνοι που μοιράζονται μέσα στα σώματά τους το μυστικό της φυγής και τη δύναμη που τους σπρώχνει να σωθούν. Μετανάστης είναι το πιο ψηλό κλαδί της ζωής τους".