It's actually a decent story if it's stripped of all its metaphysical nonsense. It could have been shorter and much, much better if a good editor had It's actually a decent story if it's stripped of all its metaphysical nonsense. It could have been shorter and much, much better if a good editor had forced Murakami to cut the crap and take out all that what's-real-what's-not bullshit.
Imagine "The Sense of an Ending" being written by Paolo Coelho. Yuck.
But still the story was decent enough to keep me reading....more
این رمان ضعفهای بسیار دارد، هم در فرم و هم در محتوی. با اینحال بزرگترین ضعفِ این رمان تکراری بودن است، انگاری ابوتراب خسروی سرمست از موفقیت "اسفاراین رمان ضعفهای بسیار دارد، هم در فرم و هم در محتوی. با اینحال بزرگترین ضعفِ این رمان تکراری بودن است، انگاری ابوتراب خسروی سرمست از موفقیت "اسفار کاتبان" نتوانسته دست از پیوند زدن اکنون با تاریخ بردارد، منتهی این بار از پس کار به درستی برنیامده.
ضعفِ دیگر کتاب تکرار ملالآور واژگان و عبارات است. بی اغراق میتوان گفت نیمی از واژگان کتاب تکراری و زیادی اند. در حیطهی فُرم، سبکِ مشابهِ کتابهای تاریخی شبیهسازی شده، بسیار توی ذوق میزند. انگار همهی آنها را یک نفر نوشته است. و اگر این کار عمدی باشد هم، با این مدعا که همهی کاتبان خودِ روای هستند، باز هم این ایراد بر آن وارد است چون هر کاتبی باید زبانِ خودش را داشته باشد. بگذریم از این نکته که متونِ شبیهسازی شده به شدت تصنعی هستند و انگار ردیفی از کلمات بلااستفادهی فرهنگِ لغات اند، که هیچ احساسی در خوانندهی حرفهای برنمیانگیزند. منتهی برای عامهی ناآشنا به ادبیات کلاسیک فارسی میتواند جذاب باشد. بردن جایزهی بنیاد گلشیری میتواند معلولِ همین جذابیت باشد.
Merged review:
این رمان ضعفهای بسیار دارد، هم در فرم و هم در محتوی. با اینحال بزرگترین ضعفِ این رمان تکراری بودن است، انگاری ابوتراب خسروی سرمست از موفقیت "اسفار کاتبان" نتوانسته دست از پیوند زدن اکنون با تاریخ بردارد، منتهی این بار از پس کار به درستی برنیامده.
ضعفِ دیگر کتاب تکرار ملالآور واژگان و عبارات است. بی اغراق میتوان گفت نیمی از واژگان کتاب تکراری و زیادی اند. در حیطهی فُرم، سبکِ مشابهِ کتابهای تاریخی شبیهسازی شده، بسیار توی ذوق میزند. انگار همهی آنها را یک نفر نوشته است. و اگر این کار عمدی باشد هم، با این مدعا که همهی کاتبان خودِ روای هستند، باز هم این ایراد بر آن وارد است چون هر کاتبی باید زبانِ خودش را داشته باشد. بگذریم از این نکته که متونِ شبیهسازی شده به شدت تصنعی هستند و انگار ردیفی از کلمات بلااستفادهی فرهنگِ لغات اند، که هیچ احساسی در خوانندهی حرفهای برنمیانگیزند. منتهی برای عامهی ناآشنا به ادبیات کلاسیک فارسی میتواند جذاب باشد. بردن جایزهی بنیاد گلشیری میتواند معلولِ همین جذابیت باشد....more
یک تمثیل که در حقیقت نقدِ مواجههی جریانهای مختلف سیاسی علیه وضعِ موجود است با پایانی تلخ ولی امیدوار کننده.
دربارهی رنگها در این نمایشنامه: بعید یک تمثیل که در حقیقت نقدِ مواجههی جریانهای مختلف سیاسی علیه وضعِ موجود است با پایانی تلخ ولی امیدوار کننده.
دربارهی رنگها در این نمایشنامه: بعید میدونم آقای بیضایی در انتخاب رنگها از عناصر زبان و نشانههای زبانی استفاده نکرده باشه. زرد: زرد کردن = ترسیدن، طبعاً طبقهی متوسط رو به رشد که همیشه در ترس به سر میبره، ترس از از دست دادن داشتهها (ابتدا و انتهای نمایشنامه) و از طرفی همیشه از وضع موجود ابراز نارضایتی میکنه.
سرخ: سرخرو = وضعِ خوب، طبقهی بازاری که واضح هست ولی از طرفی هم میتونه کنایهای باشه به حزب توده و سران حزب توده که در شرایط حساس همیشه پشت مبارزان رو خالی کردن.
سیاه: به خاکِ سیاه نشستن. سیاهپوش = فقر. عزاداری (مرگ یا شهادت) طبقهی فرودست که همیشه در هر مبارزهی سیاسیای بیشترین هزینه را میدهد (منتهی این نمایشنامه دربارهی این طبقه پیش از انقلاب 57 است)
Merged review:
یک تمثیل که در حقیقت نقدِ مواجههی جریانهای مختلف سیاسی علیه وضعِ موجود است با پایانی تلخ ولی امیدوار کننده.
دربارهی رنگها در این نمایشنامه: بعید میدونم آقای بیضایی در انتخاب رنگها از عناصر زبان و نشانههای زبانی استفاده نکرده باشه. زرد: زرد کردن = ترسیدن، طبعاً طبقهی متوسط رو به رشد که همیشه در ترس به سر میبره، ترس از از دست دادن داشتهها (ابتدا و انتهای نمایشنامه) و از طرفی همیشه از وضع موجود ابراز نارضایتی میکنه.
سرخ: سرخرو = وضعِ خوب، طبقهی بازاری که واضح هست ولی از طرفی هم میتونه کنایهای باشه به حزب توده و سران حزب توده که در شرایط حساس همیشه پشت مبارزان رو خالی کردن.
سیاه: به خاکِ سیاه نشستن. سیاهپوش = فقر. عزاداری (مرگ یا شهادت) طبقهی فرودست که همیشه در هر مبارزهی سیاسیای بیشترین هزینه را میدهد (منتهی این نمایشنامه دربارهی این طبقه پیش از انقلاب 57 است)...more
The book if filled with engaging arguments and propositions for limiting the power of Hollywood and inciting the public to live better lives through cThe book if filled with engaging arguments and propositions for limiting the power of Hollywood and inciting the public to live better lives through creating art. And much more. Good quotes. Beautifully written. ...more
Brilliantly written, full of amazing insights into creation, copyright and a life well-lived, with a masterpiece of an idea about how to revise the exBrilliantly written, full of amazing insights into creation, copyright and a life well-lived, with a masterpiece of an idea about how to revise the extreme copyright that is suffocating creativity among citizens and monopolizing it in the hands of an elite few. Again, it's brilliant. Strongly recommended for anyone who wants to gain a deeper understanding of copyright's harms. ...more
It's a very important text for anyone who wants to know anything about how the battle for control over knowledge and information, and its result, shapIt's a very important text for anyone who wants to know anything about how the battle for control over knowledge and information, and its result, shape our lives....more
خیلی بامزه بود و اروتیسیزم جاری درش رو خیلی دوست داشتم، هرچند ترجمه خرابش کرده بود. کاش نشرِ بدِ افراز خراب شه رو سر صاحبش و مترجمان و ویراستارانش (الخیلی بامزه بود و اروتیسیزم جاری درش رو خیلی دوست داشتم، هرچند ترجمه خرابش کرده بود. کاش نشرِ بدِ افراز خراب شه رو سر صاحبش و مترجمان و ویراستارانش (البته اگه داشته باشه)....more