rinte
Apparence
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
rinte | rintes |
rinte femrin
- rivnou k’ on rçût (ou dene a ene sakî) so èn an (e cwårs ou e nateure).
- payî ene rinte
- A ! Si dj’ aveu des rintes, ou kéke moyén d’ poleur
Viker sins fé l’ bracneu, dji dmeurreus e m’ manaedje. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.188, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe).
- çou k’ on paye tos ls ans po rinde on epront, oudonbén po on bén louwé.
- ene rinte di troes moyes et cénk sitîs
Ratourneures
[candjî]- viker so ses rintes; u: viker d' ses rintes: viker d' çou k' on rçût come rintes, sins dveur ovrer.
- dji n' a ni cins ni rinte po viker : dji n' a ni bén-fonds ni rinte po viker; dj' ô bén, i fåt-st ovrer po wangnî s' pan.
- sôres di rintes :
- rinte vicantrece: rinte ki s' paye sol termene k' ene djin est vicante (a s' moirt li ci ki payive endè dvént l' prôpietaire) (F. rente viagère).
- mete si måjhon e rinte vicantrece.
- rinte cweråve: rinte ki l’ ci kel doet rçure doet l’ aler cweri lu-minme. (F. rente quérable).
- rinte poirtåve: rinte ki l’ ci kel doet payî el doet fé a ene plaece dineŷe, metowe sol tite di rinte. (F. rente portable).
- rinte redîmåve: rinte ki pout esse ratchtêye.
- redîmer ene rinte: ratchter ou fini d' pay ene rinte.
- rinte vicantrece: rinte ki s' paye sol termene k' ene djin est vicante (a s' moirt li ci ki payive endè dvént l' prôpietaire) (F. rente viagère).