rafiya

Do viebe « rafiyî », avou l’ cawete « -a », çou ki dene on mot avou l’ betchete « ra- ».

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.fi.ˈja/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : ra·fi·ya

rafiya omrin

1. sacwè k' on s' rafeye d' awè, etrevén k' on s' rafeye di viker.
   • Les djonnès feyes come les djonnes omes ont todi on fameus rafiya di s' maryî. — Motî Forir (fråze rifondowe).
   • Nou rafiya n’ aloumrè pus m’ loukeure,
     Mi cour mel dit ;
     Di nole goglete i n’ årè måye pus d’ keure
     I sonne todi ! — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi cour" (fråze rifondowe).
   • Ci n’ est k’ ene djoyeuse esclameure,
     Ca tchaeconk a pris foû d’ si dmeure,
     Li rafiya di tot èn an. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.136, “Joû d’Fiesse” (fråze rifondowe).
   • Dji vou rovyî l' laide moirt k' epoite avou leye nos djoyes, nos trezôrs et nos rafiyas. — J. Defaweux (fråze rifondowe).
   • Pinsez pol fiesse di Noyé, sacwantès eures di påye dins les payis wice ki totafwait va cou dzeu cou dzo, ça nos dinreut l' rafiya ki l' atelêye s' arestaxhe. — Charles Massaux (fråze rifondowe).

1. rafiya måy n' as / djamåy rafiya n’ ala

• rafiyî
• rafiyaedje
• rafiyance

• fås rafiya
• rafiya trompé

• rafiyaedje
• rafiyance

w. do Levant