ahmak
Türkçe
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]Köken
[düzenle]Osmanlı Türkçesi احمق (ahmak) Bu Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça ح م ق (ḥ m ḳ) kökünden gelen أَحْمَق (ʾaḥmaḳ, “aptal, deli”) sözcüğünden alıntıdır. Bu Arapça sözcük حَمُقَ (ḥamuḳa) eyleminden türemiş ön addır.
Ön ad
[düzenle]ahmak (karşılaştırma daha ahmak, üstünlük en ahmak)
- aklını gereği gibi kullanamayan, bön, budala, aptal
- En doğru, en yüksek fikir, bir cahil veya ahmağın elinde gülünç, değersiz bir hâle gelebilir. - Mehmet Kaplan
Türetilmiş kavramlar
[düzenle]Sözcük birliktelikleri
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ahmak" maddesi
Atasözleri
[düzenle]- Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır.
- Ahmak misafir ev sahibini ağırlar.
Gagavuzca
[düzenle]Köken
[düzenle]Ön ad
[düzenle]ahmak
Kaynakça
[düzenle]- Etymological Dictionaries - Andras Rajki