Ukraynalı oligarklar

Sayfanın 10 Kasım 2023 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Ukrayna'nın ekonomik ve siyasi sahnelerinde oligarkların ortaya çıkması 1991 Ukrayna bağımsızlık referandumunun ardından başladı. Bu dönemde Ukrayna'nın piyasa ekonomisine geçmesiyle devlete ait varlıklar hızlı bir şekilde özelleştirildi. Bu gelişmeler Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından komşu eski Sovyet ülkelerinde yaşananlara benzemekteydi. Ukraynalı oligarkların iç ve bölge siyasetindeki etkisi ile özellikle Rusya'yla olan bağlantıları, Ukrayna'nın yozlaşmaya karşı siyasi bir reform ya da eylemde bulunmamasını eleştiren batı yanlısı kaynaklar için eleştiri kaynağı oldu.^[1]^[2]

Ukrayna'nın en zengin 50 oligarkının toplam varlığı 2008'de Ukrayna'nın GSYİH'sinin %85'ini oluşturuyordu.^[3] 2013'te bu sayı GSYİH'nin %45'iydi.^[4] Rusya-Ukrayna savaşından dolayı en zengin ve güçlü beş Ukraynalı oligarkın (Rinat Ahmetov, Viktor Pinçuk, İhor Kolomoyski, Henadiy Boholyubov ve Yuriy Kosiuk) toplam net serveti 2014'teki 21.6 milyar dolar değerinden 2015 Haziran'ında 11.85 milyar dolara düştü.^[5] (2014'te Ukrayna GSYİH'si %7 düştü; 2015'te %12 küçüldü.)^[6]

Kullanımı

Oligark tanımı genel olarak hem siyaset hem de ekonomi üzerinde doğrudan etki sahibi olan iş adamları şeklindedir.

Kaynakça

^ Wilson, Andrew (2005). Virtual politics : faking democracy in the post-Soviet world. 1st ed. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-09545-7. OCLC 57236118. 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ "Ukraine's New Rulers: What Do They Want?". RadioFreeEurope/RadioLiberty (İngilizce). 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ Kuzio, Taras (1 Temmuz 2008). "Eurasia Daily Monitor". Oligarchs Wield Power in Ukrainian Politics. 5 (125). 30 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ Wilson, Andrew (2016). "Survival of the Richest: How Oligarchs Block Reform in Ukraine" (PDF). Policy Brief. European Council on Foreign Relations. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ Minakov, Mikhail; Minakov, Mikhail. "A Decisive Turn? Risks for Ukrainian Democracy After the Euromaidan". Carnegie Endowment for International Peace (İngilizce). 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ "The Ukrainian economy is not terrible everywhere". The Economist. 20 Ocak 2016. ISSN 0013-0613. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[1] Wilson, Andrew (2005). Virtual politics : faking democracy in the post-Soviet world. 1st ed. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-09545-7. OCLC 57236118. 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[2] "Ukraine's New Rulers: What Do They Want?". RadioFreeEurope/RadioLiberty (İngilizce). 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[3] Kuzio, Taras (1 Temmuz 2008). "Eurasia Daily Monitor". Oligarchs Wield Power in Ukrainian Politics. 5 (125). 30 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[4] Wilson, Andrew (2016). "Survival of the Richest: How Oligarchs Block Reform in Ukraine" (PDF). Policy Brief. European Council on Foreign Relations. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[5] Minakov, Mikhail; Minakov, Mikhail. "A Decisive Turn? Risks for Ukrainian Democracy After the Euromaidan". Carnegie Endowment for International Peace (İngilizce). 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[6] "The Ukrainian economy is not terrible everywhere". The Economist. 20 Ocak 2016. ISSN 0013-0613. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[1]