İçeriğe atla

Radyo: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][inceleme bekliyor]
İçerik silindi İçerik eklendi
İmmortalance (mesaj | katkılar)
k Radyo alıcıları: yazım hatası ve küçük düzenlemeler, yazış şekli: → (2)
Değişiklik özeti yok
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
 
2. satır: 2. satır:
[[Dosya:Truetone-Radio.jpg|küçükresim|upright=0.91|Bir radyo cihazı]]
[[Dosya:Truetone-Radio.jpg|küçükresim|upright=0.91|Bir radyo cihazı]]
[[Dosya:Pilot radyo 1938.jpg|küçükresim|upright=1.02|PILOT marka, 1938 ABD yapımı radyo. 22 cm x 53 cm x 30 cm]]
[[Dosya:Pilot radyo 1938.jpg|küçükresim|upright=1.02|PILOT marka, 1938 ABD yapımı radyo. 22 cm x 53 cm x 30 cm]]
'''Radyo''', elektromanyetik [[radyo dalgaları]]ndaki ses modülasyonunu önce elektronik ortama sonra da [[ses]]e çeviren [[elektronik]] alet. Türk Dili dergisinde Kırgız Türkçesinde '''radyo''' anlamında kullanılan '''үналгы''' /''ünalgı''/ sözünün Türkiye Türkçesinde kullanılması da gündeme getirilmiştir. Radyoyu [[Guglielmo Marconi|Marconi]] icat etmiştir.
'''Radyo''', elektromanyetik [[radyo dalgaları]]ndaki ses modülasyonunu önce elektronik ortama sonra da [[ses]]e çeviren [[elektronik]] alet. Türk Dili dergisinde Kırgız Türkçesinde '''radyo''' anlamında kullanılan '''үналгы''' /''ünalgı''/ sözünün Türkiye Türkçesinde kullanılması da gündeme getirilmiştir. Radyoyu [[Guglielmo Marconi]] icat etmiştir.


== Radyo alıcıları ==
== Radyo alıcıları ==

20.55, 9 Aralık 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli.

Bir radyo cihazı
PILOT marka, 1938 ABD yapımı radyo. 22 cm x 53 cm x 30 cm

Radyo, elektromanyetik radyo dalgalarındaki ses modülasyonunu önce elektronik ortama sonra da sese çeviren elektronik alet. Türk Dili dergisinde Kırgız Türkçesinde radyo anlamında kullanılan үналгы /ünalgı/ sözünün Türkiye Türkçesinde kullanılması da gündeme getirilmiştir. Radyoyu İtalyan mühendis Guglielmo Marconi icat etmiştir.

Radyo alıcıları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Radyolar (radyo alıcıları) elektromanyetik tayfın belli bir aralığını dinlemek üzere tasarlanır. Radyonun seçicilik ve hassaslık faktörlerine göre kalitesini değerlendirmek mümkündür - Q faktörü.

Popüler radyolar iki tür modülasyonu almak üzere dizayn edilmişlerdir: AM (Genlik Modülasyonu) ve FM (Frekans modülasyonu)

Genlik modülasyonunun; taşıyıcılı yayın, SSB (Single side bant- Tek bantlı yayın) ve CW (Continuous Wave- Daimi dalga) olmak üzere alt bölümleri vardır.

Normal bir radyo alıcısında Orta Dalga (MW- Mid Wave) ve FM, bazen de uzun dalga (LW- Long wave) bulunmaktadır.

Kısa dalga (SW- Short Wave) radyoları kalitesine ve çeşidine göre alış tayfi değişmektedir. Aşağıdaki bantlar uluslararası yayın yapan kurumlara ayrılmıştır. Bu istasyonlar genelde AM (genlik modülasyonu) (Amplitude Modulation) ile yayın yapmaktadır. Bu tür yayınları dinleyenlere SWL (Short Wave Listener - Kısa Dalga dinleyicisi) denmektedir.

Radyo dalgalarının bir başka belirleyici özelliği de genliğidir. Genlik, radyo dalgasının salınım sırasında ulaştığı en yüksek salınım şiddetidir. Radyo kanallarının şifrelenmesinde genelde frekans ve genlik değerleri kullanılır. AM radyolarda genlik değeri değiştirilerek, FM (Frequency Modulation - Frekans Modülasyonu) radyolarda da kendilerine verilen frekans aralığında dalganın frekansı değiştirilerek şifreleme yapılır.

Radyo antenleri yalnızca belirli frekanstaki yayınları almak üzere ayarlandığı için geri kalan radyo dalgalarını algılamaz. Radyo dalgaları içine gizlenmiş şifreler, alıcı tarafından çözülüp, hoparlörler üzerinden dinlenilen ses dalgalarına dönüşür.

Ankara radyosunun dalga uzunlukları ve yayın akışı (1939)
Bant (Metre) Frekans aralığı (KHz)
120 2300-2495
90 3200-3400
75 3900-4000
60 4750-5060
49 5730-6295
41 6890-6990
41 7100-7600
31 9250-9990
25 11500-12160
22 13570-13870
19 15030-15800
16 17480-17900
17 18900-19020
13 21450-21750
11 25670-26100

Bu bantların arasında amatör radyoya, ticari gemilere ve askeriyeye ayrılmış bantlar bulunmaktadır. Genelde bu yayınlar SSB, CW, RTTY modülasyonlarını içermektedir. Bu tür yayınları almak için radyonun BFO (Beat Frequency Oscillator -Vuru Frekans Osilatörü) denilen ek bir devreye ihtiyacı vardır. Taşıyıcıyı suni olarak oluşturan bu devre ile gönderme sırasında bastırılan taşıyıcı tekrar ilâve edilerek, sinyallerin normal bir radyo alıcısı ile dinlenilebilmesi sağlanır. Bu tür radyolarda ses bandının genişliğini de değiştirmek mümkündür.

Yeni çıkan XM radyo türü de uydudan yüksek frekanslı sayısal yayınları almak üzere dizayn edilmiştir. Hâlen ABD'de ticarî olarak piyasaya sunulan bu radyo türünde ses kalitesi oldukça yüksektir. Hâlen aboneliğe dayalı ve belli bir ücret karşılığı tüm kıtaya kesintisiz ve reklamsız şifrelenmiş radyo yayını yapılmaktadır.

Teknolojinin son yıllarda hızla gelişmesine paralel olarak ve internet kullanımının yaygınlaşmasıyla beraber, internet üzerinden yayın yapan radyoların sayıları hızla artmaktadır.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Aitkin Hugh G. J. The Continuous Wave: Technology and the American Radio, 1900-1932 (Princeton University Press, 1985).
  • Briggs Asa. The History of Broadcasting in the United Kingdom (Oxford University Press, 1961).
  • De Forest, Lee. Father of Radio: The Autobiography of Lee de Forest (1950).
  • Ewbank Henry and Lawton Sherman P. Broadcasting: Radio and Television (Harper & Brothers, 1952).
  • Fisher, Marc Something In The Air: Radio, Rock, and the Revolution That Shaped A Generation (Random House, 2007).
  • Leland I. Anderson (ed.), "John Stone Stone, Nikola Tesla's Priority in Radio and Continuous-Wave Radiofrequency Apparatus17 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". The Antique Wireless Review, Vol. 1. 1986. 24 pages, illustrated.
  • Maclaurin W. Rupert. Invention and Innovation in the Radio Industry (The Macmillan Company, 1949).
  • Ray William B. FCC: The Ups and Downs of Radio-TV Regulation (Iowa State University Press, 1990).
  • Scannell, Paddy, and Cardiff, David. A Social History of British Broadcasting, Volume One, 1922-1939 (Basil Blackwell, 1991).
  • Schwoch James. The American Radio Industry and Its Latin American Activities, 1900-1939 (University of Illinois Press, 1990).
  • Sterling Christopher H. Electronic Media, A Guide to Trends in Broadcasting and Newer Technologies 1920-1983 (Praeger, 1984).
  • White Llewellyn. The American Radio (University of Chicago Press, 1947).
  • Ulrich L. Rohde, Jerry Whitaker "Communications Receivers, Third Edition ", McGraw Hill, New York, NY, 2001, ISBN 0-07-136121-9.