คริสตจักรแห่งอังกฤษ

คริสตจักรแห่งอังกฤษ
อักษรย่อ	C of E
กลุ่ม	แองกลิคัน
ความโน้มเอียง	คริสตจักรกลาง (รวมทั้งคริสตจักรชั้นสูง คริสตจักรกลาง และคริสตจักรระดับล่าง)
เทววิทยา	ลัทธิแองกลิกัน
แผนการปกครอง	การจัดระเบียบองค์การแบบอิปิสโคปัล
ประมุข	สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร
ไพรเมต	จัสติน เวลบี
สมาคม	แองกลิคันคอมมิวเนียน ปอร์วูคอมมิวเนียน สภาคริสตจักรโลก[1]
ภูมิภาค	อังกฤษ, เวลส์ (ข้ามพรมแดน) ไอล์ออฟแมน หมู่เกาะแชเนิล ยุโรปภาคพื้นทวีป โมร็อกโก
ศูนย์กลาง	เชิร์ชเฮาส์ เวสต์มินสเตอร์ อังกฤษ
ผู้ก่อตั้ง	ออกัสตินแห่งแคนเทอร์เบอรี (รวมคริสตจักรอังกฤษยุคแรกภายใต้เขตอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปา) พระเจ้าเฮนรีที่ 8 (แยกคริสตจักรออกจากเขตอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปา) โทมัส แครนเมอร์ (แยกคริสตจักรออกจากเขตอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปา)
แยกตัวจาก	โรมันคาทอลิก (1534)
แยกออก	ผู้คัดค้านชาวอังกฤษ (1534 เป็นต้นไป) พิวริตัน (ศตวรรษที่ 17) นิกายเมโทดิสต์ (ศตวรรษที่ 18) Plymouth Brethren (คริสต์ทศวรรษ 1820) ฟรีคริสตจักรแห่งอังกฤษ (1844) Ordinariate of Our Lady of Walsingham (2011)
สมาชิก	26 ล้านคน (พิธีรับเข้าเป็นคร���สต์ศาสนิกชน)
ชื่ออื่น	คริสตจักรแองกลิคัน
เว็บไซต์ทางการ	www.churchofengland.org

ส่วนหนึ่งของ
ศาสนาคริสต์
พระเยซู พระคริสต์ การประสูติ การตรึงที่กางเขน การคืนพระชนม์
คัมภีร์ไบเบิล รากฐาน พันธสัญญาเดิม พันธสัญญาใหม่ ข่าวประเสริฐ ข้อบัญญัติ คริสตจักร ข้อบัญญัติทางศาสนา พันธสัญญาเป็นนิจ
เทววิทยา พระเจ้า ตรีเอกภาพ พระบิดา พระบุตร พระวิญญาณบริสุทธิ์ การขอโทษ บัพติศมา/ศีลล้างบาป คริสตวิทยา ประวัติของเทววิทยา พันธกิจ ความรอด
ประวัติ ธรรมเนียม อัครทูต ซีโมนเปโตร เปาโลอัครทูต มารีย์ ยุคแรก ปิตาจารย์ คอนสแตนตินมหาราช สภาสังคายนาสากล ออกัสตินแห่งฮิปโป ศาสนเภทตะวันออก-ตะวันตก สงครามครูเสด ทอมัส อไควนัส การปฏิรูปศาสนา มาร์ติน ลูเทอร์
นิกาย กลุ่ม ตะวันตก โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ แอดเวนทิสต์ แอนาแบปทิสต์ แองกลิคัน แบปทิสต์ คาลวิน อีวานเจลิคัล ขบวนการศักดิ์สิทธิ์ ลูเทอแรน เมโทดิสต์ เพนเทคอส ตะวันออก คาทอลิกตะวันออก อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ ออเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ คริสตจักรตะวันออก (เนสโทเรียน) อตรีเอกภาพนิยม พยานพระยะโฮวา วิสุทธิชนยุคสุดท้าย Oneness Pentecostal
บทความที่เกี่ยวข้อง ศิลปะ การวิจารณ์ Ecumenism ดนตรี ศาสนาอื่น การอธิษฐาน การเทศนา สัญลักษณ์ การนมัสการ
สถานีย่อย
ด ค ก

คริสตจักรแห่งอังกฤษ^[2] (อังกฤษ: Church of England) เป็นคริสตจักรประจำชาติ^[3] ของอังกฤษ^[2] และเป็นคริสตจักรแม่ของแองกลิคันคอมมิวเนียนทั่วโลก

ในช่วงแรกคริสตจักรในอังกฤษยังเป็นส่วนหนึ่งของคริสตจักรโรมันคาทอลิก แต่เมื่อพระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษตัดสินพระทัยหย่าขาดกับพระนางแคเธอรินแห่งอารากอนซึ่งฝ่าฝืนคำสั่งของพระสันตะปาปาไป พระองค์ก็มีพระราชโองการให้คริสตจักรแห่งอังกฤษแยกตัวจากคริสตจักรโรมันคาทอลิกในปี ค.ศ. 1534 แล้วออกพระราชบัญญัติอำนาจสูงสุดทางศาสนาซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้นของการปฏิรูปศาสนาในอังกฤษ แต่พอถึงรัชสมัยสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งอังกฤษก็ทรงนำคริสตจักรแห่งอังกฤษกลับไปรวมกับคริสตจักรคาทอลิกอีกในปี ค.ศ. 1555 จนกระทั่งสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษให้รัฐสภาออกพระราชบัญญัติอำนาจสูงสุดทางศาสนา ค.ศ. 1558 ปฏิเสธอำนาจของพระสันตะปาปาในคริสตจักรแห่งอังกฤษอีก ทั้งฝ่ายคาทอลิกและฝ่ายปฏิรูปต่างพยายามรูปแบบหลักความเชื่อและพิธีกรรมให้เป็นไปตามแบบของตนตลอดมา จนความขัดแย้งมาสิ้นสุดเมื่อมีข้อตกลงเอลิซาเบธันโดยกำหนดว่าคริสตจักรแห่งอังกฤษเป็นทั้งแบบคาทอลิกและปฏิรูป^[4]

• คาทอลิก เป็นคาทอลิกเพราะเป็นส่วนหนึ่งของคริสตจักรสากลที่สืบเนื่องมาตั้งแต่สมัยอัครทูต คริสตจักรนี้จึงให้ความสำคัญกับคำสอนของเหล่าปิตาจารย์แห่งคริสตจักรยุคแรก ซึ่งกำหนดไว้ในหลักข้อเชื่อของอัครทูต หลักข้อเชื่อไนซีน และหลักข้อเชื่ออะทาเนเซียน^[5]

• ปฏิรูป เป็นคริสตจักรปฏิรูปเพราะได้รับอิทธิพลด้านหลักความเชื่อจากการปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ดังพบได้จากหนังสือคำอธิษฐานทั่วไปและคำแถลงสามสิบเก้าข้อ

ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 ได้เกิดความขัดแย้งทางศาสนาและการเมืองขึ้นอีก ทำให้ฝ่ายพิวริตันและเพรสไบทีเรียนได้ขึ้นมามีอำนาจในคริสตจักร แต่ก็หมดอำนาจไปเมื่อพระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษได้คืนสู่ราชบัลลังก์ ปัจจุบันในคริสตจักรมีแนวความเชื่ออยู่หลายแบบ แบ่งได้เป็นสองกลุ่มคือกลุ่มแองโกล-คาทอลิกและกลุ่มอีแวนเจลิคัล ซึ่งเป็นกลุ่มที่ขัดแย้งกันมาตั้งแต่การปฏิรูปช่วงแรก นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งใหม่เกิดขึ้นอีกในปัจจุบันระหว่างฝ่ายอนุรักษนิยมกับฝ่ายพิพัฒนาการนิยมอันเนื่องมาจากประเด็นการบวชสตรีและทัศนะต่อคนรักร่วมเพศ ทั้งนี้คริสตจักรแห่งอังกฤษได้บวชสตรีเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1994 และปัจจุบันอยู่ระหว่างผลักดันให้มีการอภิเษกบิชอปหญิง

คริสตจักรแห่งอังกฤษแบ่งเขตปกครองออกเป็นเขตแพริช หลายเขตแพริชรวมกันเป็นมุขมณฑลซึ่งมีบิชอปเป็นประมุข อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีคือไพรเมตแห่งคริสตจักรแห่งอังกฤษทั้งหมด และเป็นศูนย์กลางเพื่อเอกภาพของแองกลิคันคอมมิวเนียนทั่วโลก เจเนอรัลซิโนดแห่งคริสตจักรแห่งอังกฤษเป็นที่ประชุมของคริสตจักรและบรรดาบิชอป เคลอจี และฆราวาส มีอำนาจในการออกนโยบายต่าง ๆ แต่ต้องได้รับความเห็นชอบจากรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรในขั้นสุดท้าย

คริสตจักรแห่งอังกฤษแบ่งการปกครองออกเป็นสองภาคคริสตจักร คือภาคแคนเทอร์เบอรีและภาคยอร์ก แต่ละภาคมีอาร์ชบิชอปเป็นประมุข ภาคคริสตจักรประกอบด้วยหลายมุขมณฑลซึ่งมีบิชอปเป็นประมุข

• พระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษ
• ภาคแคนเทอร์เบอรี
• ภาคยอร์ก
• อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี
• อาร์ชบิชอปแห่งยอร์ก

• Cowart, John Wilson; Knappen, M. M., บ.ก. (2007). The Diary Of Samuel Ward, A Translator Of The 1611 King James Bible. Bluefish Books.
• Hefling, Charles (2021). The Book of Common Prayer: A Guide. Guides to Sacred Texts. Oxford University Press. doi:10.1093/oso/9780190689681.001.0001. ISBN 9780190689681.
• Helmholz, R.H. (2003). Mulholland, Maureen (บ.ก.). Judges and trials in the English ecclesiastical courts in "Judicial Tribunals in England and Europe, 1200–1700 Volume I". Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-6342-8.
• King, Peter (July 1968). "The Episcopate during the Civil Wars, 1642-1649". The English Historical Review. Oxford University Press. 83 (328): 523–537. doi:10.1093/ehr/lxxxiii.cccxxviii.523. JSTOR 564164.
• MacCulloch, Diarmid (1990). The Later Reformation in England.
• MacCulloch, Diarmaid (1996). Thomas Cranmer: A Life (revised ed.). London: Yale University Press. ISBN 9780300226577.
• Marshall, Peter (2017a). Heretics and Believers: A History of the English Reformation. Yale University Press. ISBN 978-0300170627.
• Marshall, Peter (2017b). "Settlement Patterns: The Church of England, 1553–1603". ใน Milton, Anthony (บ.ก.). The Oxford History of Anglicanism. Vol. 1: Reformation and Identity, c. 1520–1662. Oxford University Press. ISBN 9780199639731.
• Moorman, John R. H. (1973). A History of the Church in England (3rd ed.). Morehouse Publishing. ISBN 978-0819214065.
• Shagan, Ethan H. (2017). "The Emergence of the Church of England, c. 1520–1553". ใน Milton, Anthony (บ.ก.). The Oxford History of Anglicanism. Vol. 1: Reformation and Identity, c. 1520–1662. Oxford University Press. ISBN 9780199639731.
• Shepherd, Jr., Massey H.; Martin, Dale B. (2005). "Anglicanism". ใน Jones, Lindsay (บ.ก.). Encyclopedia of Religion. Vol. 1 (2nd. ed.). Detroit: Macmillan Reference USA.
• Spurr, John (1998). English Puritanism, 1603-1689. Palgrave. ISBN 978-0333601884.
• Wedgwood, C.V. (1958). The King's War, 1641–1647 (1983 ed.). Penguin Classics. ISBN 978-0-14-006991-4.

บทความศาสนาคริสต์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก