จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มาตราความแข็งแร่ของโมส (อังกฤษ: Mohs scale of mineral hardness) เป็นมาตราความแข็งของแร่ตามที่นักวิทยาแร่ชาวเยอรมัน ชื่อ ฟรีดริช โมส (Friedrich Mohs) กำหนดขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1812 ประกอบด้วยแร่มาตรฐาน 10 ชนิด เรียงลำดับตั้งแต่แร่ที่ทนทานต่อการขูดขีดน้อยที่สุดจนถึงมากที่สุด ดังนี้
ความแข็งของโมส
|
แร่
|
สูตรเคมี
|
ความแข็งสัมบูรณ์
|
รูปภาพ
|
1
|
ทัลก์
|
Mg3Si4O10(OH)2
|
1
|
|
2
|
ยิปซัม
|
CaSO4·2H2O
|
3
|
|
3
|
แคลไซต์
|
CaCO3
|
9
|
|
4
|
ฟลูออไรด์
|
CaF2
|
21
|
|
5
|
อพาไทป์
|
Ca5(PO4)3(OH−,Cl−,F−)
|
48
|
|
6
|
เฟลด์สปาร์
|
KAlSi3O8
|
72
|
|
7
|
ควอตซ์
|
SiO2
|
100
|
|
8
|
โทแพซ
|
Al2SiO4(OH−,F−)2
|
200
|
|
9
|
กะรุน
|
Al2O3
|
400
|
|
10
|
เพชร
|
C
|
1600
|
|
ความแข็งที่อยู่ระหว่างกลาง
[แก้]
ความแข็ง
|
วัสดุหรือแร่
|
|
ซีเซียม, รูบิเดียม
|
|
ลิเทียม, โซเดียม, โพแทสเซียม
|
1
|
ทัลก์
|
1.5
|
แกลเลียม, สตรอนเชียม, อินเดียม, ดีบุก, แบเรียม, แทลเลียม, ตะกั่ว, แกรไฟต์
|
2
|
โบรอนไนไตรด์อัญรูปหกเหลี่ยม[1], แคลเซียม, ซีลีเนียม, แคดเมียม, กำมะถัน, เทลลูเรียม, บิสมัท
|
2.5–3
|
แมกนีเซียม, ทองคำ, เงิน, อะลูมิเนียม, สังกะสี, แลนทานัม, ซีเรียม, นิล
|
3
|
แคลไซต์, ทองแดง, สารหนู, พลวง, ทอเรียม, เนื้อฟัน
|
4
|
ฟลูออไรต์, เหล็ก, นิกเกิล
|
4–4.5
|
แพลทินัม, เหล็กกล้า
|
5
|
อะพาไทต์, โคบอลต์, เซอร์โคเนียม, แพลเลเดียม, เคลือบฟัน, ออบซิเดียน (แก้วภูเขาไฟ)
|
5.5
|
เบริลเลียม, โมลิบดีนัม, แฮฟเนียม
|
6
|
ออร์โทเคลส, ไทเทเนียม, แมงกานีส, เจอร์เมเนียม, ไนโอเบียม, โรเดียม, ยูเรเนียม
|
6–7
|
แก้ว, ควอตซ์หลอม, ไพไรต์เหล็ก, ซิลิคอน, รูทีเนียม, อิริเดียม, แทนทาลัม, โอปอล
|
7
|
ออสเมียม, ควอตซ์, รีเนียม, วาเนเดียม
|
7.5–8
|
มรกต, เหล็กกล้าชุบแข็ง, ทังสเตน, สปิเนล
|
8
|
โทแพซ, คิวบิกเซอร์โคเนีย
|
8.5
|
คริโซเบริล, โครเมียม, ซิลิคอนไนไตรด์, แทนทาลัมคาร์ไบด์
|
9–9.5
|
กะรุน, ซิลิคอนคาร์ไบด์, ทังสเตนคาร์ไบด์, ไทเทเนียมคาร์ไบด์
|
9.5–10
|
โบรอน, โบรอนไนไตรด์, รีเนียมไดโบไรด์, สติโชไวต์, ไทเทเนียมโบไรด์
|
10
|
เพชร, คาร์บอนาโด
|
>10
|
ไฮเปอร์ไดมอนด์
|
- ↑ Berger, Lev I. (1996). Semiconductor Materials (First ed.). Boca Raton, FL: CRC Press. p. 126. ISBN 978-0849389122.